~ 5 Second ~ _Nyongtory_ ~Donna Go~

~Five second~ : KAJIMA : || 1.BÖLÜM ||

İyi okumalar *-*

"Aishhh hadi ama daha yeni temizlemiştim gelen kutumu!! Ne çabuk yeni postalar geldi?!"

"Hadi Jiyong gelmek üzereler!!"

Ha? Annem kimden bahsediyordu?

"Onlar kim???"

"Tanışacağın kız ve ailesi"

T-Tanışacağım kız ve ailesi?!! Yine mi!! Annemin neyden bahsettiğini anlamamıştım.. Hala neyden ve kimden bahsettiğini... Açıkçası hiç misafir beklemiyordum ben! Yana doğru dağınık sarı saçlarım, ponponlu ponçik terliğim, kırmızı bornozum ve mavi şortumla oldukça rahat ve mutluyum ben!!!!

Biraz sonra annem odama girdi. Dağınıklığa söylenerek; üstüme şık bir şeyler giyinip, buraları toparlayıp, salonda soğukkanlı bir tavırla misafirleri beklememi emretti. Tabii, yapacak mıyım? Hayır. Hiç boşuna dil dökmesin.. Dakika başı 30-45 posta aldığım diz üstü bilgisayarım ile oldukça güzel bir hayat sürüyorum zaten. Böyle düşünüyordum şu anda. Ta ki annem o sözü söyleyene kadar...

"Büyük annen sana çok güzel bir kız buldu! Hemen ailesi ile tanışıp aranızda anlaş malısınız."

Ben...Ben... Yanılıyor muyum? Büyük annen mi dedi? Hayır.. Bunu yapmış olamazsınız. Büyük anneme ne kadar düşkün olduğumu herkes bilir.

"Büyük annem mi??!"

"Ihmm, hadi çabuk dediklerimi yap. Yarım saate gelirler!"

İnanamıyorum. Bana hiçbir şey bile demeden her şeyi ayarlamışlar!  Ama bu konuda hiçbir şey yapamam. Büyük annemi kırmak yaptığım EN BÜYÜK hata olur.! Hemen  bizim ikiliyi aramam lazım.. Tabii hazırlandıktan sonra (!)

\*ARAMA*/

"Hyungg! Hyung! Yardımına ihtiyacım var.."

"Sorun nedir Jiyong?"

"Annem yine aynı şeyi yaptı!"

\*ARAMA*/

Annemin dediği gibi şık bir giysi aramaya başladım gardırobumda. Hmm.. Bir bakalım neler var. Aslında fazla resmi giyinmek istemiyordum. Giyeceğim tarza da ben karar vermeliyim değil mi? Hem ben rahatına düşkün, umursamaz bir insanım. Kaptığım gibi; siyah bir bowler şapka,  beyaz bir gömlek, gömleğin üstüne siyah askılı kemer, altına ise yüksek bel siyah bir pantolon giydim.

 Sonra bizim çocukları arayıp haber verdim. Ne yardımları olacaksa! Ama biz bunu yaparız birbirimize destek oluruz, kötü zamanlarda. Ben,Top ve Young Bae. Küçüklükten beri biz üçümüz hep en iyi üçlü olmuşuzdur.. Üstesinden gelemediğimiz hiçbir zaman olmadı.. Tabii, bu sefer yapabilecekleri pek bir şey yok... İkna işi. Ve bu evde büyük annenin sözü geçer. Öyle olmasaydı da yinede karşı çıkamazdım. Çünkü o benim için çok değerli. Ve her zaman onun için; sağlığı,güvenliği için endişe etmişimdir. 

Şu Ha-Neul mu ne her neyse sanırım ailesi ile birlikte geldi.. İçeriye girmeden annemin dediği gibi bir köşede oturup bekleyeceğim. Tabii biraz da kendi detaylarımı ekleyeyim, değil mi? Kızı takmamaya karar verdim.

"Annyeong!~"

"Annyeong!"

"Annyeong!!~"

Evet.. Her ne kadar merak etsem de kızın yüzüne bakmamaya devam ettim. Annem yanıma gelip çaktırmadan dürttü beni. Büyük annem ise selamlaştıktan sonra oymaları olan, çiçek desenli hafif bir mavi rengine sahip olan tekli koltuğa şık bir şekilde yerleşti. Herkes oturmuştu..