Grace

Τρίτο

'Σε τι πιστεύετε και που οφείλεται η πεποίθηση σας ότι η συγκεκριμένη ιδέα είναι άξια της πίστης σας;' Έγραφε ο τεράστιος μαυροπίνακας στο κέντρο της αίθουσας. Αντέγραψα την πρόταση στο τετράδιο μου όσο ταχύτερα μπορούσα και, ύστερα, έγειρα την πλάτη μου πίσω στο κάθισμα μου, το οποίο υποχώρησε ελάχιστα στο βάρος μου με ένα ελαφρύ και εξαιρετικά διακριτικό τρίξιμο. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί αν τολμούσες να κουνήσεις το πωπουδάκι σου έστω και μισό χιλιοστόμετρο σε κάτι άλλα καθίσματα νόμιζες ότι βρισκόσουν σε πεδίο μάχης απρεπών ήχων εξαιτίας των απαρχαιωμένων καλυμμάτων. Αμφιβάλλω σε αρκετά μεγάλο βαθμό ότι τα βρώμικα, μπορντό καλύμματα είχαν γνωρίσει σαπούνι, μια σκέψη που προσπαθούσα αρκετά συχνά να διώξω από το μυαλό μου για να μην διακοσμήσω τα πλακάκια με τα γαστρικά μου υγρά.

Βρισκόμουν στην αίθουσα των Θρησκευτικών, προσπαθώντας να αφιερώσω όλη μου την προσοχή στην Τζινκς –με κάπα και σίγμα, όχι ξι- ενώ ταυτόχρονα έπρεπε να ανέχομαι μικρές χάρτινες μπαλίτσες να προσγειώνονται στο σβέρκο μου. Δεν πονούσε, ούτε καν, χαρτί ήταν στο κάτω κάτω, αλλά ήταν εξαιρετικά ενοχλητικό, όχι μόνο για μένα αλλά και για την καθηγήτρια, η οποία είχε ρίξει περισσότερες από δυο-τρεις θυμωμένες ματιές προς το μέρος του Ράικερ, όμως εκείνου δεν ίδρωνε το αυτί του όσο και αν ρυτίδωνε το ήδη μισογερασμένο πρόσωπο της Τζινκς.

"Σε τι πιστεύετε; Πού έχετε αφιερώσει την πίστη σας;" Ρώτησε η Τζινκς με την ελαφρά βόρεια προφορά της. "Είναι θεός; Ένας άνθρωπος; Ένα άψυχο αντικείμενο; Είναι κάτι χωρίς ουσία;" Έκανε μια μικρή παύση, για εφέ υποπτεύτηκα, και ύστερα συνέχισε. "Αυτό δεν είναι κάτι που κάνω συχνά, όμως αυτή είναι η εργασία σας για το τέλος του πρώτου εξαμήνου, και εφόσον σας δόθηκε τόσο νωρίς, έτσι ώστε να έχετε χρόνο να τη δουλέψετε και να μη μου πουλήσετε ηλίθιες δικαιολογίες σύμφωνα με τις οποίες δεν έχετε χρόνο να αφιερώσετε στα Θρησκευτικά, έγινα σαφής;" Χάρισε ακόμα μία θυμωμένη ματιά στον Ράικερ, ο οποίος χαμογέλασε ένοχα και ανασήκωσε τους ώμους του σε μια προσπάθεια να διώξει τις κατηγορίες από πάνω του. Χαμογέλασα θυμούμενος τον φίλο μου κολλημένο εδώ πέρα, στις εκτάσεις του πανεπιστημίου, έτσι ώστε να τελειώσει την εργασία του και να περάσει τα Θρησκευτικά. Η ερώτηση ήταν αυτή περίπου: Ποιος Θεός είναι ο σωστός Θεός; Εγώ απάντησα κανένας τους και η καθηγήτρια βαθμολόγησε την εργασία με εκατό επειδή τη βρήκε την πιο αντικειμενική. Λογικό, αφού αρνούμουν την ύπαρξη οποιουδήποτε Θεού. Τέλος πάντων, είχα γράψει, θυμάμαι, πως όλοι οι Θεοί είχαν ελαττώματα, παρά την πνευματική τους υπόσταση, απλά επειδή το ανθρώπινο μυαλό τους δημιούργησε και οι άνθρωποι προσπάθησαν να κάνουν τον Θεό τους τέλειο, χωρίς να θέλουν να είναι τελείως τέλειος, για να μπορούν να ταυτιστούν με Αυτόν. Παρεμφερής ήταν και η απάντηση του Ράικερ, αφού εγώ του την πληκτρολόγησα και του την έστειλα με email. Το βλήμα δεν ενοχλήθηκε με το να αλλάξει έστω και ένα κόμμα, έτσι σχεδόν μας κατάλαβαν. Αλλά ήταν τυχερός ο μπάσταρδος, τον συμπαθεί η Τζινκς, παρά την ανευθυνότητα του.