Δεν Σου Ανηκω! | Book 1 |

⭐ 6o Κεφάλαιο ⭐

Αντ:Γειά σου..
Ωραία τώρα είναι που θα λυποθημησω!
Εγω:Γ-Γεια..
Ειπα αλλά δεν τον κοταξα..
Ήρθε μπροστά μου και με το ενα του χέρι το έβαλε στην γυμνή μου μέση και το άλλο με έκανε με τον κοιτάξω..όλο αυτό με έκανε να ανατριχιασω!Όταν επιτέλους τον κοοταξα έμεινε να με κοιτά..
Αντ:Χριστινα?
Ειπε αλλά δεν του μίλησα..κατέβασα ξανα το κεφάλι μου..έβαλε τα χέρια του στον λαιμό μου και τον ξανά κοίταξα..με κοίταξε λίγο ακόμη και έκανε ένα βήμα πίσω..
Αντ:Αλαξες...
Εγω:Ν-ναι..
Το ήξερα πως δεν θα είναι ωραίο..είναι προκλητικό..
Αντ:Και γιατί ντυθβκες ετσι?
Ειπε καο γύρισε ο παλιός χαζος εαυτός του..
Εγω:Γιατί..Δε-δεν είμαι ωρ-ωραια?
Ειπα και τον κοταξα..είδα να με κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω..
Αντ:Όχι..σαν πορνη είσαι..
Ειπε και με κοιτούσε ακόμη.. χαμήλωσα το κεφάλι μου εσφηξα την κοιλιά μου..αυτό πόνεσε και μάλιστα πολύ..
Αντ:Δεν έχω όρεξη να σε βλέπω να κλαις πάλι..τουλάχιστον πήγαινε σπίτι γιατί χαλας το πάρτυ..
Τότε φευγει ένα καυτό δάκρυ και απλώνεται στο μάγουλο μου..άκουσα το όνομα μου να φωνάζει ή Κάτια και τότε καταλάβει πως βγήκε και με ειδε.. ήρθε δίπλα μου και άρχιζε τις ερωτήσεις..
Κατ:Χριστινα.. Χριστινα τι έγινε?Τι της έκανες πάλι ρε?Εε?Το μόνο που θέλεις είναι να την κάνεις να κλαίει!Γιατί το κάνεις αυτό το πράγμα ε?Τι δεν σου αρέσει έτσι όπως είναι?Δεν της ενδιαφερει πια!-
Εκεί την έκοψα και πείρα εγω το  λογο..
Εγω:Με ενδιαφέρει..Αν δεν αρεσω πια σε κανένα έτσι όπως είμαι τώρα.. τουλάχιστον θα φύγω..έχω σε άλλη πόλη..σε άλλο τόπο..σε άλλο  μέρος που θα με κάνει να ξεχάσω για πάντα..θα με κάνει να κοιμάμαι για πάντα και να ηρεμω..δεν θα τρελαθω Εγω για κάποιους οι οποίοι με μισούν και θέλουν το κακό μου..όσοι δεν με θέλουν θα φύγω για αθτους..όσοι πάλι με θέλουν είναι τόσοι λίγοι που πια δεν μετριούνται..αυτοί είναι οι πιο σημαντικοί για εμένα αλλά έτσι ειναι ή ζωή..άσχημη..απαίσια..κακία..όσοι θέλανε να φύγω από την ζωή θα το κάνω γα αυτούς..αλλα θα το μετανιωσουν πολύ άσχημα.. πάλι αυτοί που θέλουν να παραμείνω στην ζωή.. Συγγνώμη.. προσπάθησα αλλα δεν γίνεται.. συγγνώμη που θα κάνω ανθρώπους να κλάψουν εξαιτίας μου..Συγγχνωμη που θα τους κάνω να νιώσουν άσχημα..είναι το μόνο πράγμα που σιχενομαι,να κάνω τους ανθρώπου να νιώθουν άσχημα..αλλά τώρα τίποτα δεν με κρατάει ποσω πάλι..αυτά θα εί αι τα τελευταία λογια από εμένα που ακούτε..το αντίο μου..Να ξέρετε..αγαπάω τους ανθρώπους που με αγαπάνε..

Αυτά ήταν τα τελευταία μου λόγια..χωρίς να πω τίποτα άλλο αρχιζα να τρέχω γρήγορα προς το δάσος..από πίσω μου ήταν ο Αντρεας και ακόμη πιο πίσω ή Κάτια..Συγγχνωμη κολλητή αλλά πρέπει..αρχιζα να τρέχω όλο και πιο γρήγορα..Πηγα γρηγροα στην γέφυρα και αρχιζα να τρέχω επανω της..Πηγα μέχρι την μέση και το είδα τον Αντρεα να σταματάει τότε που αρχίζει ή γέφυρα..
Αντ:Χριστινα μην το κάνεις!..
Ειπε ήρεμα..έβαλα το ένα μου πόδι πάνω στο σκηνή..
Αντ:Χριστινα!
Τον κοίταξα για μια ακόμη φορά..ήταν ο όμορφος..ανησυχει..παράξενο..
Εβαλα και το άλλο μου πόδι πάνω και κρατιομουν γερά από το σκηνή..κάνω το μο ο που υπάρχουν ει αι βράχια και δέντρα..είναι πολύ ψηλα..έκανα μία κίνηση για να πέσω αλλά μετάνιωσα..πεορα μία βαθιά ανάσα και πριν κουνηθω και να πέσω νιώθω γρηγροα δυο χέρια να με περνούν και να με ξαπλώνουν πάνω στην γέφυρα.. έκλεισα τα μαυια μου δυνατά και εκλαιγα..
Αντ:Γαμαωτο ρε Χριστινα.....σαγαπαω..
Ακούστηκε πολυ σιγα να ψυθηριζει στο αυτί μου..εκεί εκλαψα κιαλο..Ειπα να μην ξανά κλάψω μπροστά του μα αυτό εί αι αδύνατον..άκουσα βήματα και κατάλαβα πως ήταν ή Κάτια..είχε σταματήσει και μας κοιτουσε..
Αντ:Μην το ξανα κανεις αυτό..δεν θελω να σε χάσω..
Έβαλε τα χέρια του στην μέση μου και με αγκάλιασε σφιχτά ενώ ήμουν ξαπλωμένη κατω και ο Αντρεας από επανω μου..έβαλα το χέρι μου ασηνεσθητα στα μαλιά του και τον 'χαιδευα'..
Μετά απο λίγο με σήκωσε σε στυλ νύφης ενώ εγώ έβαλα το κεφάλι μου στο στήθος του..Πήγε στην Κάτια που τόση ώρα έκλαιγε στην αγκαλιά του Κωστα..τρόμαξε..Συγγχνωμη κολλητή..
Άρχιζε να περπατάει προς το σπίτι μου..είχαμε φτάσει έξω στην πορα και έβγαλε τα κλειδιά από τη τσαντα μου..ενιε ην πόρτα και μπηκαμε μεσα..ή γονείς μου λειπανε όπως πάντα για δουλειά..αυτές τις μέρες λείπουν συνέχεια από το σπίτι..δεν τους άδικο δουλειά έχουν..με εβαλε στο κρεβάτι μου επάνω..έκανε ένα νόημα στην Κάτια για να βγει έξω και να μείνουμε μόνοι μας..έβγαλε τα παπούτσια μου και το ζακετακι μου..έβγαλε την 'μπλούζα' μου και κόλλησε.. ξερό κατάπιε και μου έβαλε την δικιά του μπλούζα που ήταν μέχρι τα μπούτια μου..έβγαλε και το τζιν μου αλλά δεν πολύ κοίταξε..Εγω ήμουν σφυγμενη όλη την ώρα και με κάθε του άγγιγμα ανατριχιαζα..δεν ειχα προβκημα να με δει γυμνή είναι σαν να φοράς μαγιό..με σκέπασε και μετά από λίγο κατάλαβα ένα βαθούλωμα στο στρομα..είχε έρθει και με αγκαλιασε σφηχτα στην μέση..λες και θα με έχανε.. με είχε πάρει ο ύπνος είδη στην ζεστή του αγκαλιά..

• POV Αντρεας•

Όλο αυτό ηταν άβολο..είχε βάλει το πόδι την επανω σε μένα και το κεφάλι της στο στήθος μου..στην αρχή ήταν πολύ κρύα αλλά  μετά ζεσταθηκε..όλα αυτα που της έκανα ο μαλάκας ήταν έτοιμη να αυτοκτονήσει μπροστά μου!Αν δεν ήμουν τόσο ηλίθιος δεν θα γινόταν τίποτα τέτοιο!Και με αυατ που φορούσε..ήταν..το κάτι άλλο..ητα πανέμορφη..αλλά εγώ όπως πάντα θα οω την μαλακία μου και θα τη κάνω να ξανα κλάψει..

Κοιμήθηκε λίγο ακόμη και τότε είχε βάλει το κεφάλι της μέσα στον λαιμό μου..τα χείλια της ακουμπούσαν στον λαιμό μου και με έκαναν να ανατριχιαζω..το χέρι της ήταν πάνω στους κυλιακους  μου και το πόδι της σε θέση που δεν πρέπει..πάνω στο καβαλο μου..σε κάποια φάση είχα γυρίσει και προσπάθησα να μην την ξυπνησω αλλά την ξυπνησα..έβλεπα το ωραίο στητο στήθος της να ανεβοκατεβαίνει..το σουτιεν είχε φύγει πιο κάτω εστί έκανε να φαίνεται οι ρογες της..με έκανε να αναψω!ειχα βάλει το χέρι μου στην κοιλια της και αρχιζα να την φιλαω ελαφρά τον λαιμό της..ήταν λίγο κρύα και με τα ζεστά χείλια μου της ζεσταμα κάθε σημείο που φιλούσα..έβαλα και τη γλώσσα μου..ήθελα τόσο γαμημενα πολύ να της κανβ πιπιλια αλλά δεν έπρεπε..μετά από όλα αυτά που σκέφτηκα σταμάτησα..σιγά σιγά έβγαλα το χέρι μου και σηκωθηκα απο το το κρεβάτι..έβαλα τα παπούτσια μου και έφυγα αποτ ο δωμάτιο της..ήθελα να κάτσω κιαλο μα δεν γίνεται..
Είδα την Κάτια να κομαται στην αγκαλιά του Κωστα..μακάρι να ήμουν και εγώ με μία έτσι..έκανα νόημα στον Κωστα πως είναι όλα καλα και έφυγα..Πηγα απ το δάσος..έρχονται αι από μικρός εδώ αλλά μεα σταμάτησα..χωρίς να κάνω πολά πηγα στο αυτοκίνητο μου γρήγορα και πηα σπίτι μου..

√Συγγνωμη που αργησα είχε ένα πρόβλημα και ξανά έγραψα το κείμενο..Είδατε τι κάνουν αυτοί που αγαπάνε....√

.-. Vote Comment Share .-.