'POV Χριστινας'
Όλα μαύρα..δεν νιώθω σχεδόν τίποτα..το μόνο που νιώθω είναι το χεει μου κάποιος να το πιάνει..προσπαθώ να ανοιξω τα μαυια μου μα δεν γίνεται.το έχω προσπαθήσει πολλές φορές..ακούω πολλές φωνές αντρικές και γυναίκιες..προσπαθώ να καταλάβω ποιανού είναι μα δεν καταλαβαίνω..
?:Και που θα την πας?
??:Δουλειά μου..εσύ το μόνο που θέλω είναι να μην το πεις πουθενά..αα και ποε βγαίνει?
?:Έχει είδη περάσει 1 εβδομάδα αλλά πρπει να μείνει κιαλο..το χτύπημα είναι βαρύ και δεν πρπει να έχει έντονα συνεσθηματα..και μην ξεχνάμε πως ακόμα σε κόμα είναι..αλλά..
??:Αλλά?
?:Μου είπαν πως έχουμε μία βλάβη..
??:Τι εννοειες?
?:Μπορεί να έχει αμνησία αλλά θα προσπαθήσουμε να φύγουμε από αυτόν το κίνδυνο..αν και είναι δύσκολο..
??:Εντάξει..
?:Εσύ γιατί μου το ζητήσει αυτό?
??:Να μην σε νοιάζει..
?:Καλά..
Ειπε και τότε άκουσα μία πόρτα να κλείνει..νιώθω κάποιον να είναι δίπλα μου και να μου πιάνει το χέρι διστακτικά..
??:Το ξέρω πως με μισείς..
Μάλλον μου μιλουσε..πως το ξέρει οως τον ακούω?
??:Τώρα..το μόνο σίγουρο είναι πως δεν με ακούς..εξάλλου είσαι σε κόμα..
Ποιος είναι?
??:Δεν θέλω να σε κάνω κακό..το μόνο που θέλω είναι λίγη σημασία..
Μιλάει με μεγάλες παύσης..
??:Θα με θεωρήσεις τρελό..δεν με νοιάζει το τι νομίζεις..
Μιλησε με θυμό..μου εφηξε το χεει ακόμη πιο πολύ..μέχρι που κατάλαβα έναν πόνο μα δεν έκανα τίποτα γιατί δεν μπορούσα να κουνηθω..
??:Ή καρδιά σου..
Έλεγε ενώ άφησε το χεει μου.ου πήγε? Θέλω να φύγει!
?: Συγγνώμη κύριε πρπει να βγητε..
Ειπε ενας ενω άνοιξε την πόρτα..
??:Μάλιστα..
Ειπε και έφυγε..ακουγα βήματα να απλώνονται σε όλο το δωμάτιο..κάποιος να με κρατάει από τα πόδια και να μου τα τσιμπάει ελαφρά..κάποια στιγμή νωθω πολα χεεια επανω στο σώμα ου..στα χέρια μου στα πόδια μου παντού..νιώθω πολά τσιμπιματα ..τι προσπαθούν?
?:Πρπει να ξυπνήσεις!
Σχεδόν φώναζε κάποιος επανω από το κεφάλι μου που με έκανε να τρανταχτω..
?:Ειπα ξύπνα!
Ακουσα τον ίδιο να με φωνάζει ενώ όλοι με υσιμπισαν παντού..ανοίγω απότομα τα μάτια μου και τορε βλέπω πολλα χαμόγελα γύρο μου..
?:Ξεκουρασου
Λέει ένας από δίπλα μου απαλά..μάλλον είναι γιατρός Γιαυι έχει μάσκα..
?:Ην μιλάς και μην κουνιεσε..
Μου είπε και απλα έκλεισα τα μαυια μου..
?: Συγγνώμη αν σε τρομαξα αλλά έπρεπε
(Αυτό να ξέρετε το κάνουν μεεικες φορες όταν εναι καιρό σε κόμα και πρέπει να ξυπνήσει)
Μου έλεγε απαλά..
?:Θα κάτσεις μερικές μέρες εδώ..θα δεις και έναν γιατρό που θα μιλησεις λίγο μαζί του..ή εσωτερική σου πληγή είναι εντάξει αλλά δεν πρπει να κάνεις απότομες κινήσεις και να μην σηκωθείς από το κρεβάτι..
Μου έλεγε ενώ έκανε διάφορα πράγματα με τα καλώδια γύρο μου..
?:Εμμ και σε λίγο θα έχεις επισκέψεις..
Μου είπε και τορε ανοιξα τα μαυια μου..
Εγω:Π-ποιος θα έρθει να με δει?
Ρωτησα με τερασρια αγωνία..
?:Ένας κύριος έξω αλλά δεν θυμάμαι το όνομα του..
Εγω:Μάλιστα..
?:Ξεκουρασου και μην κουνιεσε πολύ για να μην βγει κανένα καλώδιο..Αα θα σου φέρω και μεσημεριανό..
Εγω:Μάλιστα..
Ειπα και τότε έφυγε..είδα γύρο μου το δωμάτιο..ήταν όλο άσπρο και ήμουν μόνη..πιο δίπλα μου είχε ενα μικρό δωματιακη..μάλλον το μπάνιο θα είναι..το κρεβάτι είναι πολύ άνετο..
Οπα κατσε ποιος θελει να με δει?Μήπως είναι ο Αντρεας? Αποκλείεται..ή Κάτια? Όχι.. ο Γιαννης? μάλλον ο Γιαννης..αλλά Γιαυι δεν με άφησε να φύγω μια και καλή?!Τώρα δεν θα γινόταν κάτι τέτοιο απλά θα έφευγα..
Αλλά θα τους στεναχωρουσα..
Ακούω ή πορτα να χτυπάει..βλέπω να ανοίγει και ένα χέρι να εμφανίζετε από την πόρτα και μετά το κεφάλι..όχι θεέ μου..γιατί είναι αυτός εδώ?τι θέλει πια από εμένα?
Εγω:Ν-νικο? Τι κάνεις εσύ εδώ?
Ειπα διστακτικά..
Νικ:Θα σε πάρω από εδώ..μην ανησυχείς όλα θα πανε καλά..
Ειπε ενώ είχε έρθει δίπλα στο κρεβάτι..πήγε να βάλει το χει του στο κεφάλι μου μα εγώ τραβήχτηκα ελαφρά..
Εγω:Πως βγηκες-
Νικ:Με έβγαλαν..
Εγω:Τι?
Νικ:Τους εδειξα πως είμαι καλά και με άφησαν να φύγω..
Εγω:Μ-μα δεν είσαι ακόμη καλά..τι θέλεις ;πο εμένα?
Νικ:Αυτό ακριβώς..εσένα..αυτό που θέλω είναι εσένα..και θα σε έχω..
Εγω:Π-που είναι ο Αντρεας?Ο Γιαννης?
Νικ: Ξέρω Εγω..Εγω παντως ήμουν αυτό τον καιρό εδώ και έδινα λεφτά για το χειρουργείο σου και τα φαρμακα και όλα αυτά..ο Γιαννης ο Αντρεας και ή Καυια δεν ήρθαν..
Εγω:Λες ψέματα
Νικ:Σε εσένα δεν θα έλεγα ψέματα..
Ειπε και έβαλε το χέρι του στο μάγουλο μου ενώ το χάϊδευε..τραβηχτηκα για μία ακόμη φορά..
Νικ:Όταν θα φύγουμε από εδώ..υα σε πάω σπίτι μου..
Εγω: Όχι..θα πάω μονη μου σπίτι μου και εσύ θα φύγεις!
Νικ:Είπα κάτι!
Ειπε καπως φωναχτά..
Νικ:Αφού θες το σπίτι σου..θα παμε μαζί στο σπίτι σου και θα μείνουμε εκεί..
Εγω:Απλά άφησε με ήσυχη!
Του είπα έτοιμη να κλάψω..
Νικ:Ποτέ
Ειπε ενώ είχε ένα στραβό χαμόγελο στα χείλια του..τον συχενομαι!'POV Γιαννη'
Εδώ και μέρες ο Αντρεας λείπει..δεν πηγαίνει σχολείο..τον ψάχνω κάθε μέρα μα δεν είναι πουθενά..στο σπίτι του οηα και δεν τον βρήκα..σρο σπίτι της Χριστινας πηγα ούτε εκεί δεν ήταν..στους δρόμους γυρναω με το αμάξι και πουθενά..έχω ρωτήσει πολλά παιδιά μα δεν ρον είδαν..είμαι στο παλιό σπίτι της Χριστινας τώρα..ακούω κλάματα από ένα δασάκι..πηγαίνω προς το δασάκι και είδα τον Αντρεα να κάθετε σε ένα παγκάκι και να έχει τα χεεια του στο πρόσωπο του ενώ κλαίει..Πηγα από εκεί και εκατσα δίπλα του..γυρναει κατευθείαν και με αγκαλιάζει..
Αντ: Συγγνώμη..
Ειπε ενώ ήμασταν ακόμη σε αγκαλιά..
Εγω:Απλά ηρεμησε..ήσουν τοσο καιρό εδώ?
Ειπα και τότε κοίταξε απλά μπροστά..
Αντ:Ναι..εδώ κοιμάμαι..
Εγω:Θα κα εις κακό στον εαυτό σου..
Αντ:Δεν με νοιάζει..
Εγω:Πηγαινε σπίτι και ξεκουρασου..ταλεπορεις τον εαυτό σου και δεν κανει..
Αντ:Δεν μπορώ γαμωτο!
Ειπε και ξανα έβαλε τα χεεια του στο πρόσωπο του..
Εγω:Και εμείς ήμαστε χάλια..Σκεψου την Κάτια που ηταν από το δημοτικό κολλητές..δεν κοιμάται τα βράδια..είναι σε απαίσια κατάσταση.. τουλάχιστον εσύ..πήγαινε σπίτι και ξεκουρασου..
Ειπα και έβαλα το χεει του στον ώμο του..
Αντ:Έχεις δίκιο..
Ειπε και σηκώθηκε..
Εγω:Πάμε σπίτι..
Ειπα και ξεκινησαμε να περπατάμε..αρε Χριστινα√Και Ναι κυρίες και κύριοι! Είναι ζωντανή!Και χερομαι πολύ γιατί κανείς δεν μάντεψε πως θα σκαρονε κάτι τέτοιο ο Νικος!Και ναι γύρισε ξανά ο Νικος..Τι πιστεύετε να γίνεις μετά?√
.-. Vote Comment Share .-.

BẠN ĐANG ĐỌC
Δεν Σου Ανηκω! | Book 1 |
Lãng mạnΉ Χριστινα..μια ήσυχη καλή και όμορφη κοπέλα..δεν έκανε κακό σε κανέναν..όσοι τη πείραζαν ή την έβριζαν ή την χτυπούσαν τους συχενοταν..ή ομορφιά της κρύβεται πίσω από τις φόρμες και τις μεγάλες μπλούζες..τα μακρια μαλιά της ειναι πάντα αλογοουρά..σ...