Bir Küçük Yaşam

Bölüm: Acı Haber

Derin

" Merve bana doğru olmadığını söyle. Olamaz bu. Ben... onu kaybetmedim değil mi ? "

Onu kucağıma almadan kaybetmiş olamam. Ne olur yanlış duymuş olayım.

Merve derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

" Derin malesef ikizlerden biri hayatta değil. Onu sezaryen ile almak zorundayız. Aksi halde hem diğer bebek hem sen ölüm tehlikesi yaşarsınız. Onu almaktan başka çaremiz yok. "

" Hayır olmaz. Ona bu kadar erken veda edemem. Ben onun daha cinsiyetini bilmiyorum. Onun kokusunu bilmiyorum. Onun adını bile düşünmedim ki ben. Olmaz Merve. Ne olur alma onu benden. "

" Canım bak inan onu senden almayı bende istemezdim. Ama seni düşünüyorum. Hem mesleğim gereği hem de arkadaşın olarak söylüyorum mecburuz Derin. Onu aldırıman gerekiyor. "

" Derin uyan hayatım. Derin "

Gözlerimi açtığımda yatağımdaydım. Tüm gördüklerim rüyaydı yani . Ondan ayrılmak zorunda değilim.

Mutluluktan ağlayarak Aras'a sarıldım. Aras tabi rüyamı bilmediği için ne olduğunu anlayamadı. Biraz sakinleşince ona anlatmaya başladım.

" Aras ben rüyamda karnımda ki  ikizlerden birinin ... hayatını kaybettiğini gördüm. Merve onu aldırmam gerektiğini söyledi. "

" Tamam canım. Bak sende dedin rüyaydı geçti. Bebeklerin ikiside gayet iyi. "

" Onlardan ayrılmak düşüncesi bile beni mafetti Aras. O kadar pişmanım ki onları öğrendiğimde üzülmüş olmama. Aras onlara bir şey olursa yaşayamam ben. "

" Hadi hazırlan hayatım. Merve'nin hastanesine gidelim. Senin içinin rahatlaması için bebekleri bir muayene ettirelim. "

" Tamam canım. "

2 Saat Sonra

" Merve ikizlerimiz nasıl ? "

" Aras ikisi de sağlıklı. Bu kadar meraklanmanıza gerek yoktu. "

" Ne yapalım Merve. Rüyam o kadar gerçekçiydi ki etkisinden çıkamadım. "

" Merak etme canım ikisi de gayet sağlıklı. "

" İçim rahatladı. Merve biz ne zaman çıkabiliriz. "

" İstediğiniz zaman çıkabilirsiniz. Hadi geçmiş olsun canım size."

" Sağ ol Merve. Yorduk seni. "

"  Ne demek Derin ufaklıklar iyi olsun. Ben başka ne isterim. Hadi ben kaçtım. Görüşürüz. "

Merve çıktıktan yarım saat sonra bizde eve doğru yola çıktık. Yolda tatlı bir uyku beni esir aldı. Eve geldiğimiz de Aras beni öperek uyandırdı.

" Benim minik uykucum hadi geldik."

" Evimi özlemişim.  "

"  Hayatım alt tarafı 4 saattir evde değiliz. "

"  Ben evimi 1 saat bile uzak kalsam özlerim. "

" Tamam canım. Sen öyle diyorsan öyledir. "

" Meriç ve Lavin annemde mi ? "

" Hayır annen bize geldi. Akşama ablan, enişten, abin , yengen teyzenler hepsi bize yemeğe geliyor. Bebeklerimizin müjdesini vericeğiz bugün. Unuttun mu ? "

" Aa doğru. Telaşdan unutmuşum."

Aras kapıyı açtığında bizim iki canavar paytak paytak adımlarla yanımıza geldiler.

İkisi de aynı anda bana sarılmaya kalkınca Aras onları durdurdu.

" Hey minikler anneyi fazla yormuyoruz. Oyun oynamak isterseniz benim yanıma gelin. "

Aras'ın bu hali beni güldürdü. Çocuklarımızla aralarında olan ilişki hep böyleydi.

" Aras onlar beni yormaz ki. "

" Derin emin misin?  Bu iki canavar seni öyle bir yorar ki on  gün dinlensen kendine gelemezsin."

" Eminim hayatım. Onların bir gülüşü için istesinler on gün oyun oynayalım. Dün gördüğüm rüya bana çocuklarımdan biri bile hayatını kaybetse cehennem kuyularına atılmış hissini yaşatacağını anlattı. Ben ne onlar olmadan ne de sen olmadan yaşayamam. Siz benim bu hayatta çektiğim onca acıdan sonra aldığım en güzel ve en değerli hediyelersiniz. Siz... babamın yokluğunu bana unutturuyorsunuz.  "

Evet hamile olmamın verdiği duygusallık ve dün gördüğüm rüyanın etkisiyle şu an çok saçma bir şekilde ağlıyorum. Aras bana sarıldı. İşte acılarımın tedavisi.

" Sen bu dünyanın en güzel ve en iyi kalpli eşisin. Sen olmadan 15 yıl nasıl yaşadım hiç bilmiyorum. Hadi gel seni bir yere götüreceğim."

# 2 Saat Sonra #

Babamın mezarının önündeyim. Aras beni buraya getirdi. Bunca telaşın içinde babama müjdeyi vermeyi unuttum.

" Baba ben ikinci kez hamileyim. Torunların olucak baba. Evet doğru duydun. Allah'ın verdiği bir mucize. Benim gene ikiz bebeklerim olacak. "

Bir anda gözümden yaşlar akmaya başladı. Çok isterdim onun da beneklerimi görmesini isterdim.

" Meriç ve Lavin'i göremediğin gibi bu iki bebeğimi de göremiyeceksin. Ama biliyorum ki sen sadece fiziki olarak aramızda değilsin.  Ruhen daima bizimlesin. Seni çok özledim  ve seni çok seviyorum. "

Babamın mezarından ayrılıp Aras ile eve döndük. Ablamlar çoktan gelmiş ve masayı kurmuşlardı.

Bütün ailem bu masada. Hayatımın en güzel en kötü zamanlarında hep yanımda oldukları gibi bugün de yanımdalar.

Çocukluğumdan bu yana ailem benim için her şeyden önce gelir. "Onlar mutlu olsun yeter " derdim.
Bunun en büyük nedenlerinden biri babamı kaybetmiş olmamdı.

Çok sevdiğiniz bir kişi bile yanınızda olmayınca olmuyor. Aileyi bir arada tutmak zorlaşıyordu.

Anneme hep imrendim. Hala da öyle. Ben evet babamı kaybettim ama ya o ? O kocasını , yol arkadaşını , canını , kısaca her şeyini kaybetti. Üç küçük çocukla tek başına kaldı. Bütün bunlara rağmen yılmadan bizim için uğraştı. Yeri geldi kavga ettik yeri geldik güldük , eğlendik ama hiçbir şeyin ailemizi dağılmasına izin vermedik.

Şimdi bu masada otururken bütün olanları düşününce yüzümde hafif bir tebessüm oldu.

Yaşarken çok acı veren çoğu olay bugün sadece bir tebessüme sığabildi.

Ailemi gerçekten çok sevdiğimi bir kez daha anladım. Ben onlar olmadan asla yaşayamam.

Ben düşüncelere dalmışken bir an da kapı çalınca korktum.  Benim korkmam annemleri güldürürken ablam kapıyı açtı. İçeri büyük bir neşeyle Nur ve Merve girdi. Tabi onlar olmadan olmazdı.

Onlar da masaya oturunca keyifli bir akşam yemeği geçirdik.  Uzun zamandır gülmediğim kadar güldüm. Ve bu bana gerçek anlamda çok iyi geldi.

Herkes gidince bizde uyumaya karar vedik.

- Devam Edecek...

Yazardan :

Öncelikle bölüm geciktiği için çok üzgünüm.  Okulun başlaması aynı zamanda dershane derken ancak şimdi vakit bulabildim. Geçilmesine rağmen içime sinen bir bölüm yazdığımı düşünüyorum. Umarım beğendiniz .

Bir Aşk Masalı'na da elimden gelen en hızlı şekilde bölüm ekleyeceğim. Yeniden görüşene kadar hoşçakalın.... 💛❤💛❤