Başlangıç : Çocuksu Bir Kıskançlık

60 11 12
                                    


Yazardan not: Bir Küçük Yaşam'a uzun zamandır bölüm yazmıyordum. Doğum günümün şerefine siz değerleri okuyucularım için bölüm yazdım. Umarım beğenirsiniz.

Melan

Derin Duru

" Hayat çok karmaşık , zor ve adaletsiz. Ben adaletsiz başlayan hayatımı kendi azmim ve çabamla biraz daha adaletli bir hale getirdim. Ben Derin Duru, 1982 yılının Temmuz ayında doğdum. Üç çocuklu ailemin son çocuğuyum. İstenmeyen ama üç aylık olduğunda fark edildiği için aldırılamayan. Kaderin bu oyunu yetmezmiş gibi daha iki buçuk yaşımdayken babam vefat etmiş. "

Gözyaşlarım benden bağımsız akarken Aras yanıma gelip gözyaşlarımı sildi. Biliyordum en başındayken bunun olacağını biliyordum. Geçmişi hatırlamak bana acıdan başka hiçbir şey getirmiyordu. Aras beni yavaşça kollarının arasına alıp konuşmaya başladı.

" Hayatımın anlamı ağlama lütfen. Seni böyle görmenin beni ne kadar üzdüğünü bilmiyor musun ? "

" Elimde değil Aras. Olanları hatırlamak beni bu hale getiriyor işte. "

" Canımın içi biliyorum babanı hatırlamak sana iyi gelmiyor. Ama lütfen beni ve çocuklarımızı aklına getir. Bencillik olarak algılama ama babanı kaybetmesen belki de şu an ne çocuklarımız ne ben yanında olacaktım. "

Aras biraz ara verip tekrar devam etti.

" Sen belkide baban vefat etmese oturduğunuz o mahalledeki okula gidecektin. Sende iyi biliyorsun ki o okula gitsen belkide liseyi bile kazanamazdın . O zaman benimle tanışıp evlenemezdin. Tekrar söylüyorum hayatım bu söylediklerimi bencilce algılama. Sen benim canım, diğer yarımsın . Sensiz , çocuklarımız olmadan ben ne yapardım. "

Ne diyeceğimi bilemiyordum. Aras haklı bu bir ihtimalde olsa gerçek olması yüksekti. Bana aşkla bakan bu adamı üzmeye hakkım yok.

" Aras ben de sensiz yapamazdım. Ben seninle ben oldum. "

" Seni seviyorum Derin Duru. "

" Bende seni seviyorum Aras Duru. "

Aras'ın beni öpmesiyle huzuru tekrar kalbimde hissettim...

" Ela gözlüm , hayatımın anlamı şimdi gel çocuklara bakıp uyuyalım. "

" Tamam canım. "

Hayatın bana verdiği iki güzel hediye , canım çocuklarım melekler gibi uyuyordu. Aras bana dönüp konuşmaya başladı.

" Onları ilk öğrendiğimiz günü hatırlıyorsun değil mi aşkım ? "

" Nasıl hatırlamam. Doktor ikiz bebeklerin olacak dediğinde çok şaşırmıştım. "

Aras bu sefer ellerimi tutup konuştu.

" Peki onlara isim düşünürken ne kadar saçmaladığımızı ? "

" Hatırlıyorum ama sanki hatırlamasam daha iyi. "

Aras sessizce güldü. Gülmesinin sebebi çocuklarımıza o kadar saçma isimler düşünmüştük ki ailelerimiz müdahale etmese haberlere bile çıkardık kesinlikle , abartmıyorum. Bende gülünce sevgilim konuşmasına devam etti.

" Seni bebeklerimizin yanına bu yüzden getirdim. Derin , bak hayatım beni yanlış anlama ama geçmişin kötü anılarına çok takılıyorsun. Geçmişinde yaşadığın kötü olaylar seni üzmekden başka bir işe yaramaz. Artık kötü anılarının seni üzmesine izin verme. Geçmişle ilgili sadece iyi anılarımızı hatırla. Lütfen. "

Aras'a niye aşık olduğumu bugün bir kez daha anladım. O beni benden çok düşünen sevdiğim adam. Ben onu ve çocuklarımızı hak edecek kadar iyi bir insan mıyım ?

Bir Küçük YaşamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin