Κεφάλαιο 1

27 2 0
                                    

Σήμερα ξύπνησα από το άγχος μου. Παναγία μου! Σε πέντε ακριβώς μέρες ανοίγουν τα σχολεια! Κατεβαίνω γρήγορα τις σκάλες και αποσπαμαι από τις σκέψεις μου καθώς σκονταφτω στο τελευταίο σκαλί. Παίρνω γρήγορα το κινητό τηλέφωνο μου από την πρίζα της κουζίνας, το ενεργοποιώ και μέχρι να εμφανιστούν όλα τα μηνύματα της προηγούμενης βραδιάς, ετοιμάζω ένα μπολ με γάλα και τα αγαπημένα μου δημητριακά. Μόλις φορτώνει συνηδητοποιω πως ο Ιάσωνας μου είχε στείλει "καλημερα". Του ανταποδίδω με τη σειρά μου μια καλημέρα με τρεις κατακοκκινες καρδουλες. Το είδε αμέσως. Η συζήτηση συνεχίζει με τα συνηθισμένα, βαρετά, μηνύματα καθώς τα νέα μας είναι τα ίδια με τα χθεσινά. Η κουβέντα σταματάει.  Ξέρουμε και οι δύο πως και να πρσπαθησουμε να μιλήσουμε είναι μάταιο καθώς δεν έχουμε τι να πούμε.  Με τον Ιάσωνα τα πάμε καλά.  Αγαπιομαστε. Μα ποτέ δεν ήταν αρκετό. Θέλω να πω..δεν είναι ο τύπος που θα συνεχίσει πάντα την κουβέντα. Έχω μάθει καλά πως οι σχέσεις εξ αποστάσεως δεν είναι εύκολες.  Ιδικά όταν ο ένας από τους δυο δεν προσπαθεί. Ο Ιάσωνας μου είχε πει πως οι γονείς του ψάχνουν άλλο σπίτι να μείνουν διότι αυτό δεν τους αρκεί μιας και είναι μεγάλη οικογένεια. Έλεγε ότι θα προσπαθήσει να μετακομίσει όσο το δυνατόν κοντά μου. Δεν το νομίζω. Δεν το θέλω. Δεν ξέρω γιατί. Όλα θα αλλάξουν. Δεν θα τον...Τις σκέψεις μου διακόπτει η μητέρα μου φωνάζοντας το όνομά μου.
-Μαντώ ξυπνησες;
-Ναι μαμά είμαι στην κουζινα
- Καλημέρα αγάπη μου
-Καλημέρα
-πως εισαι;
-μια χαρά..Λοιπόν εγώ τελείωσα το πρωινό μου πάω πάνω να ετοιμαστώ. Σε λίγη ώρα θα περάσει η Ντινα
-Εντάξει

LostWhere stories live. Discover now