Lost

κεφάλαιο 4

Ντιν ντιν
Ακούω το κινητό μου. Για αρχή το αγνοώ αλλά τα μηνύματα έρχονται με τρομερή ταχύτητα. Το ανοίγω και βλέπω 1 μήνυμα από τον Ιάσωνα και τα άλλα από ομάδες.  Δεν θέλω να του απαντήσω αλλά πρέπει. 
"Γειά σου αγαπη μου💕μου λείπεις πολυυ❤" μου λεει.Απανταω με ένα ταπεινό χαιρετισμό και λίγες καρδουλες. Μετά από λίγα λεπτά συζήτησης του λέω πως πρέπει να φύγω και τον χαιρετώ.
Κλείνω το κινητό μου και βάζω μουσική από τον υπολογιστή μου. Την βάζω στο τέρμα και συνεχίζω βλέποντας νέες δημοσιεύσεις στον λογαριασμό μου.

Πάει έξι η ώρα και όπου να ναι φτάνει η μαμά μου. Τηλεφωνώ στην Ντινα.
- έλα, τί λες για μια βραδινή έξοδο το βραδυ;
- ουυυ ναι θα περάσω από κει στις 9:00
- τα λεμεε
-φιλάκια

Πρέπει να ετοιμαστώ. Σήμερα θα είναι τέλεια. Μακρια απο αγόρια, έρωτες και στεναχωριες. Μόνο εγώ και η κολλητή μου. Θα πάμε σε ένα μπαρ εδώ κοντά, στους Αμπελόκηπους.

Η ώρα είναι 8, καθώς κόλλησα με μια σειρά στην τηλεόραση. Τρέχω στο δωμάτιο μου και φοράω το καινούριο μαύρο μου φόρεμα που ψώνισα το πρωί. Μου πάει τέλεια! Δεν έχω ξαναδεί κάτι να μου πάει τόσο πολύ αλήθεια.

Βάφομαι αρκετά έντονα καθώς βάζω μαύρο αιλανερ, μολύβι,  μάσκαρα και ένα αρκετά έντονο κόκκινο κραγιόν. Τα μαύρα σούπερ σταρ τελειώνουν το λουκ και μένουν τα μαλλιά! Τα ισωνω όσο δεν πάει και τα βάζω πίσω από τα αυτιά μου μιας και τα μαλλιά μου είναι μακριά και φτάνουν λίγο πριν τη μέση μου. Περνώ την μαύρη μου backpack και Κατεβαίνω στο σαλόνι. Εκεί βρίσκω τη μαμά μου.

- ουαου μαντω!  Είσαι υπέροχη απόψε!
- Χαχα ευχαριστώ πολύ μαμά
- που θα πάτε;
- εδώ σε ένα καινούριο μπαρ που άνοιξε
-καλά να περάσετε!  Εγώ πάω πάνω
- Εντάξει μαμά καλή ξεκούραση.

Πέντε λεπτά αργότερα καταφτάνει η Ντινα. Έχει ντυθεί υπέροχα φοράει ένα μαύρο φόρεμα πιο κοντό από το δικό μου που έχει κορδόνια σε μέθοδο χιαστί στο στήθος. Της ταιριάζει απίστευτα! 
- Που είναι η Μαντω και ποια είσαι εσύ! Εκφωνεί από τον ενθουσιασμό της
- Ντινα είσαι κουκλα απόψε! Τις ανταποδίδω
- εσύ να δεις!
- πάμε;
-ΦΎΓΑΜΕ! λέει γεμάτη χαρά

Μετά από τέσσερις στάσεις λεωφοριου φτάνουμε στο μπαρ και βρίσκουμε ένα τραπέζι και καθόμαστε. Παραγγέλνουμε δύο ελαφριά ποτά και αρχίζουμε την συζήτηση.

Ένα αγόρι και ένα κορίτσι έρχονται και κάθονται στο δίπλα τραπέζι από εμάς. Δεν είχα παρατηρήσει ποιος ήταν. Αλλά όταν το παράτησα ευχομουν να μην το είχα κάνει. Γιατί! Γιατί πάντα βρίσκεται μπροστά μου! Πάλι εδώ ο γιαννης!  Ωραια θα περάσουμε...