call me the joker ✱ [joker+harleyquinn]

x ► from a kiss

Yine bir seans saati ve yine Harley hızlı adımlarla koridoru arşınlıyordu. Devamlı önüne gelen dalgalı, gür, sarı saçlarını gelişigüzel arkaya ittirdi ve asansöre bindi. Bu sırada gelen mesajla ışık hızıyla telefonunu cebinden çıkardı.

Joker: Seni bekliyorum

Aynı hızla mesaj girdi ve gönderdi.

Harley: Asansördeyim

Asansör her zamanki katta durdu ve Harley indi. Güvenlikler nöbet değiştiriyordu. Harley'i görünce saygıyla selam verdiler ve Harley'de onlara. Ardından odaya büyük bir rahatlamayla girdi. Nihayet seans günü gelmişti. Ve evet artık Harley günleri saymaktan yorulmuştu. Bugün 13. seanslarıydı ve neredeyse tanışalı 2 ay olmuştu. Artık Harley beklemekte eskisi kadar rahat duramıyordu. Bu bir uyuşturucu bağımlısına sadece belirli günlerde haplarını vermek gibi bir şeydi.

İçerdeki adam döşekte yarı yatar yarı oturur pozisyonda tavanı izliyordu. Harley içeri girince istifini bozmadı. Hatta kollarını başının altına yaslayarak onu takmamaya devam etti.

"Merhaba Bay J." Döşekte ayak ucuna oturup parmaklarını adamın yırtık pırtık olmuş ve kirlenmiş tişörtünde gezdirdi. Adam ise ancak o zaman Harley'i görmüş gibi baktı. "Nasılsınız bugün?"

Yerinden doğrulan adam dirseklerini bükük dizlerine yasladı ve yüzünü kadınınkine yaklaştırdı. Nefesini yavaş bir şekilde kadının yüzüne verdikten sonra konuştu.

"İyiyim Harley. Sen de iyi görünüyorsun."

Kadın büyülenmiş gibi adamın kıpkırmızı dudaklarına bakıyordu. Ne kadar da kırmızıydılar öyle! Kiraza benziyordu. Kan kırmızısı tonlarında. Ve Harley kirazı çok severdi.

"E-evet Bay J." Harley kendini istemeyerek adamın kişisel alanından çekti. Yoksa onu... Onu öpebilirdi. Evet bu cesareti şuan damarlarında akan kanda hissediyordu. Damarlarını patlatacakmış gibi vücudunda dolaşıyor ve Harley'i heyecanlandırıyordu. Bu yüzden Harley nefes alış verişlerini düzenlemeye çalıştı. "Size bir şey getirdim."

Doktor önlüğünden küçük bir tavşan oyuncağı çıkardı. Gri bezden yapılmıştı. Sade bir şeydi ve dikişleri düzensizlik ile gözlerindeki kahverengi düğmelerle sanki bir çocuk tarafından dikilmiş gibi duruyordu. Eh öyle olmadığı da söylenemezdi. Bunu Harley yaklaşık 7 yaşındayken dikmişti. Gülümseyerek Bay J'e uzattı.

"Bunu sana getirdim."

"Ah, ne kadar düşüncelisin Harley." Tavşanı eline alıp merak edermiş gibi inceledi. "Çok naziksin."

Kadın gülümserken ne olduğunu anlayamadığı bir anda adam dudaklarına yapıştı. Bir saniye... Adam onu öpmüş müydü? Evet öpmüştü! Ve bu basit bir şey değildi, arzulu bir öpücüktü. Devamını isteyen bir öpücüktü. Kadın kendine hakim olamadı ve sol elini adamın yanağına koyarken diğer elini de adamın ensesine götürdü.

Tanrı'ya şükür hücrede ne kamera ne de dıştan görünen filmli cam vardı. Hastane hasta-doktor mahremiyetine çok önem verirdi. Bu mahremiyet şuan ki olduğu gibi olmasada. Ama sonuç olara şuan kimse onları görmüyordu.

Nefes almak için geri çekildi ve alınlarını birbirine yasladı.

"Ama sea-"

Kadın konuşamadan adam lafını hiddetle böldü.

"Sikerim seansını!" Ardından daha büyük bir istekle Harley'i öpmeye başladı. Harley'de seansı, notlarını ve diğer her şeyi unutarak ona karşılık verdi. İkiside aynı anda ayağa kalkarken Harley kalbinin patlayacağını hissediyordu. Bu o kadar... Güzel hissettirmişti ki! Harley'nin en korkunç hastasını sevebileceğini kim tahmin ederdi? Hiç kimse tabiki!

Bay J, Harley'i kucağına aldı ve masaya oturttu. Bu sırada Harley bacaklarını adamın beline dolamıştı. Kısa bir süreliğine adamdan ayrıldı ve tişörtünü sıyırıp bir kenara attı.

Tüm bunlar olurken, Joker bunu gerçekten istediğine inanamıyordu. Sadece onu etkilemek için bir şey başlatmıştı ve devamını ikiside isteyerek getiriyordu şuan. İster istemez Joker da heyecanlanmıştı. Bu kadını sadece buradan kaçmak için aracı olarak kullanacağını tekrar hatırlattı ve bu yoğun isteğin sadece bir yerlerini rahatlatmak için oluştuğuna kendini inandırmaya çalıştı. Bu kadından gerçekten hoşlanıyor olamazdı, o Joker'dı birine bağlanmazdı ki.

Düşünceleri kafasının içinden kovdu ve parmaklarıyla hızla kadının önce önlüğünü ardından krem rengi kazağını çıkardı ve döşeğe fırlattı.

Her şey yeni başlıyordu.

•••

"Ah Tanrım."

Harley yana düştükten sonra Bay J'in kolunu beline sardı. Her şey birden çok berrak görünmeye başlamıştı. Yoksa bu az önce olan şeylerin bir sonucu muydu? Harley bir çeşit uyuşturucu kullanmış gibi, mazoşist bir şekilde mutluydu. Nedensizce kasıklarındaki ağrıdan mutluluk duyuyordu. Belki de Bay J'in eseri olduğu içindi. Umrunda değildi, sadece bu hisse bayılmıştı.

Joker Harley'nin boynuna bir öpücük bıraktı ve kulağına fısıldadı.

"Benim için tüm hayatını göz önüne alabilir misin Harley?" Kadının kulak memesini dişlerinin arasına alıp hafifçe kemirdi. Harley huylansa da tepki göstermedi. Gözleri ilerdeki sandalyenin bacaklarına odaklıyken yanıtladı.

"Evet Bay J."

Kadının sesi hipnoz olmuş gibi çıkıyordu. Adam bu cevabın karşısında Harley'nin çok sevdiği kahkahalarından birini attı.

"Yarın akşam Harley, her şey yarın akşam olacak."

Harley olacak şeylerin heyecanıyla sırıttı. Heyecandan ölebilirdi şuan herhalde. Az önceden beri yaşadıkları ona biraz ağır gelmişti. Ama kaldırabilirdi.

Adama döndü ve kollarını beline dolayarak derin bir nefes çekti. Bu adamın gerçekten uyuşturucu bir etkisi vardı. İşin garibi Joker'a göre de kadının uyuşturucu bir etkisi vardı. Ve bunun kesinlikle az önceki şeylerden kaynaklanmadığına emindi. Bu kesinlikle kadına özgü bir şeydi.