ZORLA MÜCADELE○○

○EVLİLİK○

Medya:Asya'nın gelinliği(Uzun bir duvak düşünün)

Ağrıyan gözlerini yavaş yavaş açmaya başladı.Hava aydınlıktı.Dün olanlar aklına gelince hemen nerede olduğuna bakındı.Babası dediğini yapmıştı işte.Mardin'deki odasındaydı.Asya elleriyle suratını kapatacakken kolunun ağrımasıyla başını çevirdi.Ah..Kolunda serum vardı.Bayılmıştı en son.Hangi ara Mardin'e getirip,serum taktırmışlardı ki?Hemen bu lanet olasıca evden kaçmak istiyordu.Kolundaki serum bitmeye gelmişti.Zor da olsa çıkardı.Ayağa kalkacakken başı döndü.Yerinde silkelenip kapıya doğru yürüdü.Sessiz bir şekilde kapıyı açacakken kapının kilitli olduğunu anladı.Acaba pencereden mi kaçmalıydı?Hayır..Bu haliyle nasıl pencereden kaçacaktı ki!?Hem kaçmaya çalışsa bile korumalar konağın etrafında dört dönüyordu.Sıkıntıyla nefesini dışarı verdi.Hiç çaresi yoktu.Yatağına oturup beklemeye başladı.Zaten birazdan babası gelirdi yanına.Emirlerini verirdi dünkü gibi.Genç kız gözyaşlarına boğuldu.Hiç tanımadığı,bilmediği bir adamla evlenecekti.Hem de kuma gidecekti.Acaba karısı ne yapıyor diye düşündü.

"Kesin ağlıyordur o da.Bu adam karısını çok seviyordu hani! Nasıl kuma getirilmesine karşı çıkmaz.Eğer gerçekten sevseydi ne yapar eder kuma getirtmezdi."Kısık sözlerle kendi kendine konuşuyordu.O kadar dalmıştı ki annesi ve babası kapıyı açıp içeri girmiş,kızının söylediklerini duymuşlardı.Asya başını kaldırdığında anne babasını görünce korktu.Kendini toparlayarak ifadesiz suratla ailesine baktı.

"Kızım,nasılsın?Dün bayıldın biz de seni hastaneye götürdük.Stresten,üzüntüden bayılmışsın.Ve biraz da uykusuzdun heralde.Seni buraya getirdiğimizden beri yatıyorsun."Annesi kızı sormadan anlatmıştı olan biteni.Asya kaç gündür yatıyordu bu odada?!Dün diye biliyordu yaşanan olayları. Panikleyip annesine baktı.

"Ne zamandır yatıyorum?"

"Dün akşam bayıldığından beri."

"Bana sormadan nasıl Mardin'e getirirsiniz!?Size gelmeyeceğimi, orada okuyup mesleğimi elime alacağımı söyledim.Siz ne yaptınız?Beni bilmediğim biriyle evlendiriyorsunuz.Hem de kuma olarak gidiceğim.Acaba o kadın ne acılar çekiyordur şimdi evde.Hepsi..Hepsi sizin yüzünüzden.!Hepimizi yaktınız.Borçmuş, keşke o borcu kendi canınla ödeseydin,baba."

Genç kız öfkesinden ne dediğini bilememişti.Ne dediğini anlayınca kendisine öfkelendi.Nasıl böyle şey söylerdi babasına?!Ama olsundu.Babası kızını hiçe sayarak bir başkasına kuma olarak gönderiyorsa kızının sözlerini alttan almalıydı.

"Sözlerine dikkat et!Ben senin babanım ve en önemlisi Ağayım.Eğer kaçmaya çalışırsan senin için iyi olmaz.Seni kendi ellerimle öldürmek istemiyorum Asya.Bugün biraz dinlen.Yarın hazırlıklara başlayın artık."

Genç kız bir şey demeden yüzünü pencereden dışarıya çevirdi.Annesi kızının bu haline çok üzülüyordu.Ama elinden hiçbir şey gelmiyordu.Kocası ile ne zaman konuşmaya çalışsa onu susturuyordu Fikret Ağa.Anne babası odadan çıkınca Asya zorla tuttuğu gözyaşlarını akıtmaya başladı.Hayat ona oyunlar oynuyordu.Bugün girmesi gereken bir sınav vardı oysa ki.Hatta sınavı için çalışmaya başlamıştı bile Asya.Ama şimdi neredeydi?Şu anda yatağında kös kös oturup evlendirilmeyi bekliyordu.

Aradan geçen 4 gün boyunca Asya çok halsizdi.Bedenen değil de ruhen halsizdi.Hazırlıkları tamamlanmıştı.2 gün önce damadın annesi aramış,gelinlik,iç çamaşırı vs. alınmaya çıkılmıştı.Asya çok isteksizdi ve kaynanasına bunu oldukça belli etmişti.Şimdi bahçede oturmuş olacakları düşünüyordu.Yarın evleniyordu.Daha kocasını hiç görmemişti.Ve bir yanı çok merak ediyordu,bir yanı zaten o evli sen sadece bebek vermek için gideceksin.Sonra..Peki bebeği verdikten sonra ne olacak?Bebeğini onlara verip baba evine mi dönecek?Asla bebeğini vermezdi onlara.Off..Düşündüğü şeylere şaşırdı.Kafası düşünmekten karışmış,saçmalamıştı.Hiç bebek ayrılır mıydı anneden?Yapmazdı o adam değil mi öyle?Annesinin çağırmasıyla kafasını çevirdi.