Ms. Nerd Meets Mr. Snobber

Chapter 14 - Sorry

Nathan's POV

I woke up early so that I can apologize to Flora.

Natapos na akong maligo at kumain.

Maaga akong pumasok ng school. Dumeretso na ako sa classroom. Nakita ko siyang nakaupo sa upuan niya. Lumapit ako para mag-sorry sa kanya.

"Uhmm, F-Flora?" ano bayan bakit ako nauutal. Magsosorrt ka lang eh.

"Ano yun?" cold niyang sinabi.

"Uhmm, s-sorry k-kahapon," sabi ko. Sana patawarin niya ako. Please!!!

"O-ok l-lang," sabi niya habang umiiyak.

"Wag ka nang umiyak please. Sorry sa lahat," nag-aalalang sabi ko.

Wait totoo ba ito nag-aalala ako sa isang babae? Hindi pa rin siya tumitigil sa pag-iyak niya.

"Sorry, please tumigil ka na sa pag-iyak," sabi ko at niyakap siya. Nagulat siya sa ginawa ko. Imbis na itulak niya ako, yumakap rin siya. Tumigil na siya sa kakaiyak.

Bumibilis yung tibok ng puso ko? I miss this girl. Kumalas na ako sa pagyakap namin at umupo na sa upuan ko.

"Uhmm, Nathan? A-are you o-okay?" tanong niya sa akin.

"Yes, why?"

"Kasi namumula ka eh?"

Nagulat ako sa sinabi niya. Namumula ako?

"Mainit, kasi kaya namumula ako," pagsisinungaling ko.

Sa totoo lang, kaya ako namumula dahil sayo. My feelings for you. One day, masasabi ko yung nararamdaman ko sayo.

"Anong nginingiti mo dyan?"

"Wala," sabi ko ng nakangiti. Bigla siyang tumawa.

"Anong nakakatawa?" tanong ko.

"Ikaw."

"Ako? Ano namin ang nakakatawa sa akin?"

"Dahil ang kilala kong Nathan at masungit, snobber, at galit sa mga babae. Syempre ang kilala kong Mr. Snobber ay hindi ngumingiti at laging naka-poker face yung mukha mo. Pero ngayon, ngumingiti ka at parang ang saya-saya mo."

Tawa pa rin ng tawa si Flora. Sa totoo lang, tinatago ko lang ang totoong ugali ko. But I'm glad na nakakausap ko na siya. I MISS HER SO MUCH.

Flora's POV

Bagay pala sa kanya ang nakangiti. At himala mabait na siya sa akin except sa mga ibang girls.

"Kumain ka na?" tanong niya (Nathan).

"Hindi pa. Ikaw?" tanong ko.

"Hindi rin eh. Tara sabay na lang tayo," pagyaya niya sa akin.

"Sorry, kasama ko friends ko eh," sabi ko tapos nagpout siya.

"Ok. Sa Sabado kain tayo sa labas, kung okay lang?"

"O-ok."

Umalis na siya. Nung umalis na siya inaasar ako ng mga kaibigan ko.

"Ikaw ah pumapag-ibig ka na ah," sabi ni Susan at tumawa.

Sumang-ayon sila Jeff Kay Susan. Kahit kailang talaga itong mga ito walang magawa.

Dumeretso na kami sa canteen at kumain.

Anong nakain ni Nathan at bumabait siya sa akin pwera lang sa mga ibang babae. Haysst never mind. Ma's okay na mabait siya kaysa masungit. Pero dapat maging mabait rin so Nathan sa mga ibang babae hindi yung ako lang ang kinakausap niya na babae.

------
Sorry po, mukhang matatagalan pa po akong ipublish yung Chapter 15.