Minik eller,
Küçük bir beden,
Ne kadar yük taşır ki?
Diye düşünmeyin asla.
Bir kalp yüklenmiş ki onlar,
İçine alan kâinatı,
Seven her hayvanı,
Seven her çiçeği,
Gökkuşağını görünce şaşıran,
Kuş olup diyarları dolaşan,
Bir kalbe hamaldırlar.
En mükemmel okuyucudur onlar,
İnsanın içini okurlar.
Öyle ki bir bakışlarında,
Gizliyi ederler aşikâr.
Gözlerinin içi onların,
Bir şiir,
Bir öykü,
Belki bir resim,
Mutluluğu konu alan,
Görebilsek keşke,
Mutluluğu saf kaynaktan.
Gelecek kandilinin,
Çırasında yanan ateştir onlar.
Karanlık geleceği aydınlatan,
Beslenen mazinin yağından.
Bu gözlerin,
Bu yüreğin,
Kıymeti bilinmiyor.
Sömürülüyor hunharca,
Bu zalim zamanda
Mutluluğun kaynağı olan,
Bu gözler,
Boyanıyor kırmızıya.
Akıyor oluk oluk toprağa.
Giden bir babanın,
Giden bir ananın,
Belki giden bir oyuncağın ardından.
Öğreniyorlar,
Bilmemeleri gereken kelimeleri,
Saf yürekli çocuklar.
Ölümü,
Bombayı,
Savaşı,
Silahı,
Öğreniyorlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kuşlar Gibi
PoesíaBir başka sevdadır aslında kalem sevdası. Ayrı bir dili vardır o sevdanın. Yazarken unutur yazar kendini ve sadece kalem ile kağıdın muhabbeti kalır. Yazar ise bu muhabbete tanık olmanın sevinciyle mesuttur... Her gönle ayrı bir şekilde fısıldama ça...
