Yağmur yağıyordu ve elime kavhe mi almıştım, manzarayı seyrediyordum. Bu güzel an telefonumun çalmasıyla bozulmuştu. Arayan babamdı:
- Efendim baba
- Lina eşyalarını hazırla taşınıyoruz.
- Niye !!?
- İş gereğisiyle.
- Peki, nereye ?
- Kanada.
İyi olurdu aslında, sıkılmıştım buralardan, yeni insanlar olacaktı artık hayatımda ama geride bırakacağım arkadaşlarımı çok özleyecektim. Birazda kendimden bahsedeyim size, adım Lina, 2.sınıf hukuk öğrencisiyim. Tek çocuğum, kardeşim yok.
Babam eve gelmişti ve hepimizin hazırlığı son gaz devam ediyordu. Yarın sabah 06:00 uçağıyla Kanada'ya gidecektik. Ve artık gece olmuştu ama uyuyamıyordum, çok heyecanlıydım. Bi yandan üzülüyordum bir yandan da seviniyordum.
Gözümü açtığımda saat 05:13 idi. Annem ve babamla kahvaltı yapıp havaalanına gidecektik. Kahvaltıyı bitirdik ve taksiye bindik. Artık gelmiştik havaalanına. Uçağa adımımı attığımda çok üzüldüm, arkamda o kadar insan bırakmıştım ki belki bidaha göremeyecektim. Sonunda gelmiştik Kanada'ya. Babam önceden kalıcağımız evi ayarlamış. Nedense çok yorgundum. Yeni evimize gelmiştik, taksiden indim ve eve baktım dış görünüşü çok güzeldi. Şuan bana ayrılan odamdaydım. Evin içi de dışı kadar güzeldi. Yavaştan yerleşmiştim odama. Biraz dışarı çıkmaya karar vermiştik. İlk işimiz yeni okuluma gitmek oldu. Alberta Üniversitesi'ne kayıt olmuştum ve bu okulun kampüsü çok büyüktü. Ertesi günü okulum başlıyordu, bakalım bu okulda neler yaşayacağız...
