The Vampire Games

Chapter 2

《Οι πλάκες σας》ακούω κάποιον να λέει. Από το παράθυρο βλέπω έναν άνδρα με μανδύα και κουκούλα να σκύβει προς το μέρος του μπαμπά.
《Ο κωδικός!》είπε αυστηρά ο μπαμπάς. Ξέρω ότι ζητάει τον κωδικό των υπερφυσικών όντων και το βλέπω λογικό, καθώς δεν ξέρουμε αν ο τύπος με την κουκούλα είναι με μας.
Αντί να απαντήσει, ο μυστηριώδης τύπος τραβάει προς τα πίσω την κουκούλα του με αποτέλεσμα να φανεί το πρόσωπό του.
Βγάζω ένα επιφώνημα τρόμου καθώς τον κοιτάω.
Το μισό του πρόσωπο είναι σαν καμμένο ή καλύτερα σαν να έχει δεχθεί πολλές γρατζουνιές στο παρελθόν που έμειναν σημάδια.
《Πάλεψα με Τρέι. Είναι αρκετό?》ρωτάει ο τύπος.
Ο μπαμπάς δεν δείχνει να πείθεται αρκετά, αλλά η μαμά του κάνει νόημα να δώσει τις πλάκες.
Οι πλάκες των υπερφυσικών όντων είναι κάτι σαν ταυτότητα που λεχουν οι άνθρωποι, όπου γράφονται τα στοιχεία του καθενός, μόνο που είναι πολύ περισσότερα.
Ο τύπος εξετάζει τις πλάκες και τις δίνει σε έναν άλλο τύπο που κάθεται από πίσω του. Ο άλλος τύπος φοράει επίσης μανδύα, αλλά φαίνεται πολύ μεγαλόσωμος. Παίρνει τις πλάκες και μία μία τις βαράει με μία αιχμηρή πέτρα που τις ηλεκτρίζει στην επαφή. Τις επιστρέφει στον.. πώς να τον πω... καμμένο τύπο.
《Είναι εντάξει. 3ος κοιτώνας》
Οι κοιτώνες δείχνουν κάπως πού ανήκει το κάθε υπερφυσικό. Οι βρικόλακες είναι στον 3ο κοιτώνα, οπότε έτσι είμαι κι εγώ. Αλλά και οι κοιτώνες χωρίζονται σε μια άλλη κατηγορία που ίσως θα έχω χρονο να σας το γράψω αργότερα. (ΥΓ. Ο καμμένος τύπος με τρομάζει 😨)
Ο μπαμπάς παίρνει πίσω τις πλάκες και τις δίνει στη μαμά.
《Τώρα μπορούμε να μπούμε?》ρωτάει χωρίς υπομονή.
《Ελεύθεροι.》λέει με ένα χαμόγελο ο καμμένος τύπος που δεν μου φαίνεται και πολύ φιλικό.
Το αυτοκίνητο παιρνει μπρος και καθως απομακρύνεται ο καμμένος τυπος με κοιτάει αγρια με το χαμογελο του. Καθως φεύγουμε σηκωνομαι και κοιτάω πίσω μου και βλέπω όλους τους τύπους με κουκούλες να μας κοιτάνε.
《Τι ήταν αυτό? Δεν μου είχατε πει ότι θα γινόταν κάτι τετοιο》λέω και η εικονα του καμένου μού ερχεται στο κεφάλι.
《Άλλαξαν οι καιροί. Φαίνεται πως άλλαξε και η ασφάλεια》 λέει ο μπαμπάς.
《Αυτοί οι τύποι είναι οι παλιοί πολεμιστές. Δεν σου εχω ξαναπει για αυτους?》με ρωτάει η μαμά.
《Όχι. Δεν μου έχετε πει και πολλά για αυτόν τον κόσμο..》λέω απλά και σκέφτομαι τι άλλα καινουρια πραγματα θα μαθω η θα δω.
《Θα σου τα πουν στο σχολειο, Τόρι. Θα σου τα πουν στο σχολείο..》μου λέει ο μπαμπάς.
Μπροστά μου βλέπω σπίτια να πλησιάζουν. Α, και ναι... είναι πολύ διαφορετικά από τα κανονικά σπίτια των ανθρώπων!