Die Nacht(mysterie, thriller)

Laat het spel beginnen

Dit hoofdstuk draag ik op aan Hannelore1201, xbarbararijn en Kate3x3, de eerste drie trouwe lezers van dit boek!

Het personagelijstje:
Levend:
Melissa Riolo
Hanna Sweep
Roos McDerop
Colin Seleat
Peter Dewalri
Tess Marcus
Wesley Watter
Detective Walker
Lieve Tenson
Jopie Spane
Mevrouw Ruiter
John Danhill
Marilyn Danhill
Meneer Thomson
Ben Hale
Marit Riolo
Fritz Riolo
Laurel Wessel

Verdwenen:
Spencer Wendson
John Dean
Ashley Danhill

Vermoord:
Luke Wilden

Melissa

Dit begint eng te worden. Ashley ging naar de wc en is vervolgens niet meer teruggekomen. Het enige aanknopingspunt is nerd Peter Dewalri. Dit kan maar één ding betekenen: Jackie wil iets van ons. En dat bevalt me niet. Hoe dan ook, Hanna en ik moeten er nu eerst achter komen waar Ashley is, met hulp van Peter. Plotseling bedenk ik me iets en ik stop met lopen. Hanna kijkt me geïrriteerd aan. "Wat is jouw probleem? Waarom stop je?". Ik haal mijn schouders in een vorm van wanhoop op. "Wat zijn we nou helemaal aan het doen? We rennen hier een beetje rond als een paar kippen zonder koppen, maar waar willen we naartoe? We hebben geen idee waar Peter is!" Hanna bijt op haar lip. "Colin," zegt ze dan. Het blijft even stil. Dan trek ik mijn wenkbrauw op. "Niet alle mensen snappen alles al na één woord, honey," zeg ik spottend. Hanna rolt met haar ogen. "Colin Seleat. Peter is zijn beste vriend! Hij weet vast wel waar we hem kunnen vinden!" Ik maak een ongeduldige beweging. "Nou, waar wacht je nog op? Op naar Colin!" Hanna kijkt me even niet-begrijpend aan. Dan zucht ze en draait zich om. We rennen weer even verder, maar dan bedenk ik me ineens weer iets. "Hanna! Weten we eigenlijk wel waar Colin is?" Hanna draait zich om. "Goed punt," mompelt ze. Ik voel een lichte vorm van trots mijn lichaam binnendringen. Ik ben goed bezig vandaag! "Conciërge!" zegt Hanna na een tijdje. Mijn wenkbrauw gaat weer de lucht in. "Eén woord, hon," zeg ik liefjes. Hanna zucht diep en wenkt me. "Loop maar mee."

Even later komen we bij de conciërge aan. Jopie Spane is de saaiste man van de hele school, maar ook de makkelijkste man om dingen bij voor elkaar te krijgen. En nu staan Hanna en ik voor hem. "Meneer Spane?" vraagt Hanna voorzichtig als Jopie niet opkijkt uit zijn werk. Verstoord kijkt de conciërge op. "Ja?" vraagt hij onvriendelijk. Hanna schraapt haar keel. "We zijn op zoek naar Colin Seleat. Weet u in welk lokaal hij zit?" Jopie zucht diep en kijkt op zijn computer. "Ja," zegt hij dan. Het blijft even stil. "Kunt u ons ook vertellen welk lokaal?" vraag ik als ik er zat van ben. Jopie haalt zijn schouders op. "24." Hanna knikt haast onzichtbaar in mijn richting. "Bedankt, meneer." We lopen weg en gaan de trap op. "Melissa?" vraagt Hanna opeens. Ik kijk haar vragend aan. "Ja?" Hanna bijt op haar lip. "Ik denk dat ik weet wat er met Ashley is gebeurd. Weet je wel van die Jackie die mij en Ashley laatst berichtjes stuurde? Ik denk dat zij erachter zit." Ik frons mijn wenkbrauwen. "Zij? Hoe weet je dat het een meisje is?" Hanna haalt haar schouders op. "Gewoon een gevoel. Maar ik vroeg me af... Het is wel duidelijk dat die Jackie iets met de moord op Luke en de verdwijning van Spencer te maken heeft. Denk jij... Denk jij dat Jackie misschien Lukes moordenaar is? En Spencers ontvoerder?" Ik zucht diep. Ik baal zo dat ik niet mag vertellen dat ik ook berichtjes krijg... "Ja. Ik denk het ook," antwoord ik dus maar stug. Hanna reageert er niet op, het is duidelijk dat ze me weer stom vindt doen omdat ik zo reageer. Gelukkig zijn ze snel bij lokaal 24 en Hanna klopt voorzichtig op de deur en zet hem op een kier. Er is geen leraar in het lokaal en langzaam zet Hanna een stap naar binnen. Ik duw haar aan de kant en loop recht op Colin en Peter af, die achterin naast elkaar zitten. "Colin. We hebben je nodig," zeg ik kortaf. Colin zucht kort. "Verras me. Ik ga niet je wiskundehuiswerk maken." Ik rol met mijn ogen. "Daar gaat het ook niet om. Heb jij..?" Ik val stil. Ik wilde hem gaan vragen of hij wist waar Peter was, maar ik besef me dat dat een beetje een rare vraag is, aangezien ze op dit moment naast elkaar zitten. "Laat maar," zeg ik dus en ik richt me tot Peter. "Weet jij waar Ashley is?" Peter haalt zijn schouders op. "How moet ik dat weten? Ik have haar voor het laatst gezien tijdens Geographie, tot ze opeens naar de toilet ging en nooit meer is teruggekomen." Ik wil alweer naar Hanna toelopen dat we aan Peter niks hebben, als Colin zich ermee gaat bemoeien. "Hé! Daarna heb ik haar nog gezien, denk ik! Ze zei dat ze naar Tenson ging, voor wat technische problemen of zoiets." Ik trek mijn wenkbrauwen op. "Tenson?" vraag ik spottend. "Waarom denkt iedereen dat ik genoeg heb aan één woord?" Hanna komt er nu ook bij staan en als ik me omdraai om haar aan te kijken, zie ik hoe inmiddels de hele klas ons aankijkt. Gauw kijk ik weer naar Colin. "Lieve Tenson," verduidelijkt Colin. "Ze klonk gehaast." Ik knik en loop de klas weer uit, Hanna met me meesleurend. Vlak voor ik de deur sluit, hoor ik Hanna nog een vaag "bedankt" zeggen, maar daarna loop ik met haar naar Jopie. "Jopie?" vraag ik ongeduldig. "Waar zit Lieve Tennisson?" "Tenson!" verbetert Hanna me en ze duwt me aan de kant, zodat zij tegenover Jopie staat. "Het spijt me, meneer Spane, voor mijn..." Ze kijkt me twijfelend aan. "...vriendin. Weet u toevallig waar Lieve Tenson zit?" Om de één of andere reden denkt Hanna altijd dat ze beter is in dit soort dingen dan ik. "108," bromt Jopie intussen en Hanna trekt dit keer mij mee de trap op. Ze klopt op de deur van lokaal 108 en mevrouw Ruiter gebaart dat we binnen mogen komen. Hanna glimlacht liefjes en doet de deur open. "Het spijt me dat we storen, mevrouw. Mogen wij Lieve Tenson even spreken?" Ruiter gebaart dat Lieve mee mag gaan en met een verbaasd gezicht loopt Lieve met ons mee.

"Wat is er aan de hand?" vraagt ze als we op de gang zijn. "Heeft iedereen vandaag technische storingen of zo? Vanochtend ook al iemand..." "Ashley?" vraag ik hoopvol. Lieve bijt op haar lip. "Ja, volgens mij heette ze Ashley, ja. Hoezo?" "We zijn naar haar op zoek," komt Hanna er tussendoor. Het ziet ernaar uit dat zij dit gesprek weer van me wil overnemen en ik laat het zuchtend toe. "Ja, ze had een probleem, zei ze. Ze wilde weten wie haar berichtjes had gestuurd. Niet erg aardige berichtjes, trouwens..." Ik keek naar Hanna en zij keek terug. Jackie. "Weet je waar ze naartoe is gegaan?" vraagt Hanna, duidelijk zenuwachtig. Lieve denkt kort na. "Naar het pleintje hier tegenover. Als ik me niet vergis." Ik knik haar kort toe en Hanna bedankt haar slijmerig. Daarna lopen we weer weg.

Als we buiten aankomen, loopt er opeens met grote passen een man op ons af. Hij is duidelijk een jaar of dertig en heeft een norse uitstraling. "Goedemiddag, meiden. Zijn jullie Hanna Sweep en Melissa Riolo?" We knikken verbaasd. "Weten jullie waar Ashley Danhill is? Ik zou jullie graag met zijn drieën spreken." Ik schud mijn hoofd. "Sorry, wij weten ook niet waar ze..." Ik wil de man net alles gaan uitleggen, als Hanna me een fikse stomp geeft. "Au!" roep ik kwaad, maar Hanna kijkt mij ook boos aan. "Ze is ziek," zegt Hanna met een stalen gezicht en de man kijkt nog norser en chagrijniger. Eindelijk heb ik Hanna door. Maar we moeten hier weg. "Het spijt me, mijnheer, maar mogen we gaan? Hanna is... ongesteld," lieg ik. De man is even stil en kijkt me doordringend aan. Daarna schraapt hij zijn keel. "Goed dan. Ik verwacht dat jullie me bellen zodra jullie vriendin uit de les komt. Dit is mijn visitekaartje. Hij reikt me een kaartje toe. Detective B. Walker, staat erop, met eronder een e-mailadres en telefoonnummer. Ik pak het kaartje aan, haak mijn arm door die van Hanna en samen lopen we weg. "Serieus, Melis?" sist Hanna na een paar meter. "Ongesteld?" Ik grinnik en geef er verder geen antwoord op.

"Wat nu? Hier is ze ook niet!" Vermoeid ga ik op de schommel van het pleintje zitten. Ashley is nog steeds nergens te zien. Ook Hanna gaat zuchtend op de andere schommel zitten. Het is even stil. Ik woel met mijn voeten door het zand. Plotseling komt er iets zwarts naar boven. Ik kijk er verbaasd naar en pak het op. "Han..?" mompel ik en Hanna kijkt verbaasd van mij naar het mobieltje. "Wat is dat?" Voor ik kan antwoorden, springt het mobieltje aan. Jackie heeft u een foto gestuurd, meldt het. Ik schuif het bericht naar achteren en de telefoon ontgrendelt zonder code. Als ik de foto zie, gil ik en laat de telefoon uit mijn handen vallen. Ook Hanna springt naar achteren. Op de foto staat Ashley, vast gebonden aan een paal. Ze kijkt doodsbang. Ik kijk trillend naar de mobiel, die weer in het zand ligt. Er verschijnt een bericht onder. Willen jullie Ashley terug? Houd je aan de regels. Jullie krijgen opdrachten. Voer ze uit en vind Ashley.
Ik zucht diep. Al mijn felheid is in één klap weer terug. Die Jackie wil een spelletje spelen? Prima. Ik pak de telefoon uit het zand. Deal, typ ik in. Laat het spel beginnen.

Een donker personage loopt door het bos. Voorzichtig graaft het met zijn of haar voeten door de bladeren. Plotseling hoort het hoe zijn of haar linkervoet op een stuk hout belandt. Voorzichtig gaat het naast het luik zitten. Geschokt en verheugd kijkt het op en zijn gezicht wordt zichtbaar. Of moet ik zeggen, haar gezicht. Het is Roos. Voorzichtig doet Roos het luik open en verdwijnt naar binnen.