Every Single Thing - Jily

0.6

s i x

~~~~

Çiçeğim, topuklu ayakkabı namına sahip olduğun her şeyin yok olduğu günü hatırlıyor musun?

Tanrım, umarım kızgın değilsindir.

Topuklu ayakkabılardan nefret ettiğini biliyordum, yani en azından altıncı sınıftan önceki zamanlarda. Altıncı sınıfta topuklulara karşı bakış açın, daha çok kısa olduğunu düşündüğün için, 'uzatıcılar' olarak değişmişti. İlk defa seni kendi isteğinle topuklu ayakkabı giymiş olarak görmüştüm o yılın sonbahar balosunda.

Yanlışlıkla unuttuğum bir ayakkabın olduğunu sanmıştım.

Her neyse, konudan sapıyorum. Sapmamalıyım. Lanet olsun, saptım bile.

Dördüncü sınıftı ve Dumbledore ne kadar ailesi ölen öğrenciler olduğundan bir balo olmaması gerektiğini söylese de ısrar eden öğrenciler olduğu için minik bir eğlence düzenlemişti. Sen gitmeyi planlamıyordun ama Mary ısrar etmişti. Bu saygısızlıktan çok moral yükseltici bir parti olacaktı onun dediğine göre. Sen de istemeden de olsa kabul etmiştin, sonra Mary seni topuklu ayakkabı giymeye de ikna etmişti.

Bu işi nasıl beceriyor bilmiyorum.

Ben orada değildim, zaten dolunay vardı. Ama Büyük Salon'un önünden geçerken seni ayakkabılarına saydırırken görmüştüm.

Alınma ama Lils, gülünç bir olaydı. Ertesi gün canını acıtıyorlar diye hepsinin topuklarını kırmıştım.

Tamam,birkaç ayakkabını Remus'a kemirmesi içim vermiş olabilirim.

Hadi ama! O tüylü şey olunca dişleri oldukça kaşınıyor.

Bizimle kaşımasından daha iyidir.

Kızlar yatakhanesine nasıl girdiğimi ise sorma, hala söylemeyi reddediyorum.

Ben söyleyeyim mi?

Pati!

Evet, yine büyülü tüy kalem, aynı anda tonlarca iş yapmamı sağlıyor.

Her neyse, ruhum dağınık, ayakkabıları kırık topuklarıyla beraber dolabın önünde bırakmıştım. Sen de onları pencereden fırlatarak, seni tanımasam onları bilerek sevmediğin insanların kafasına attığını söyleyeceğim (!), 'Güle güle, sizi pislikler!' demiştin.

Cidden bu özgün cümleleri nereden buluyorsun bilmiyorum ama kafama attığın ayakkabı cidden acıtmıştı.

Olsun, ben senin özgür ruhlu oluşunu seviyorum.