Arkadaşımın Aşkı.

2

Bende galiba bi 10 dakika felan orda kaldım.geri üstümü başımı düzenleyip sınıfa geri döndüm tam sınıfa girerken Ateş beni kolumdan tutup kendine çevirdi "ne diyor lan bu millet neler oluyor çabuk anlat"

Bende ateşle kapının önünde baya durdum olayı açıkladım tabi arka bahçeden söz etmedim ben herşeyi hallettik sanarak arkamı döndüğümde
"Dikkatlibop birşey derse yanıma gel"birşey derse yanıma gelmi?sanki ben kendimi koruyamam o arasını dönüp gittiğinde Bende  sınıfa girerken dikkatimi Çağlaya verdim arkasını dönmüş hayran hayran Tunaya bakıyordu.Ah,Allahım nekadarda saf bir kankam var diyerek tiksintiyle Sırama oturdum.

Bütün derslerimiz  Çağla nın Tunaya bakması ve benimde dersi dinleyemememle geçti.

Çıkışta Çağla servise bindi bense bizimkileri zor ikna edip üst yoldan tek başıma gitmeye karar verdim.ara bir sokağa girdiğimde duvarda bir çocukla kız öpüşuyordu.böyle iğrenç şeyleri keşke sokak ortasında yapmasalar.mide bulantımı unutmaya çalışarak gidiyordumki duyduğum sesle irkildim

Çok tanıdık bir erkek sesi " evet bebeğim işte böyle" diye konuşuyordu
Tekrar kafamı çifte çevirdiğimde ne?Bu Tuna kahretsin Çağla görse ne hal olurdu benimde pek Çağladan kalır yanım yoktu.bu çocuk ne yapmıştı bize böyle.

Ben onları izlerken kendimi tacizci bi sapık gibi hissettim daha fazla ileri gidecekleri sırada birazcık sesimi yükselerek "hani böyle şeyleri sokak ortasında yapmasanız nasıl fikir"dedim alaycı bir şekilde.

Tuna bana öldürecekmiş gibi bakarak "yine mi sen küçük kız"

Heh bana küçük kız demişti ne kadar mükemmel bende anında cevap vererek "nekadar iğrençsiniz sizin gibileri görünce hayattan soğuyorum,senin gibi bi kızı kullanıp atan piçler ve unutmamak lazım senin gibi diyerek yanındaki kızı işaret ettim senin gibi sokağın ortasında becerilmeye meraklı sürtüklerden nefret ediyorum"

Tuna yanındaki Kızı iterek bana doğru gelmeye başladı.

"Senin dilin fazla uzamış küçük kız"

"Gelde kes bakalım sahte prens"biranlık bir cesaretle söylemiştim içimden kendime küfürler yağdırarak cevap vermesini bekledim.ama o bana hiç cevap vermeyerek bana bir ömür gibi gelen fakat 1 dakika bi süre gözlerime bakıp arkasını dönüp

"Bu son uyarıydı küçük "

Bana küçük demişti lanet olasıca ondan nefret ediyordum nefret.ondan önce nekadar mutluyduk bu çocuk kesin Çağlayla benim aramı açacaktı emindim.Çağla benim olmayan kızkardeşim gibiydi o benim herşeyimdi o benim 14 yılımdı ben onun onu sevdiğini bile bile bunu ona yapamazdım.

Zaten bende sevmiyordum oçocuğu aksine sinir oluyordum o çocuğu gördüğümde kendimi sanki çok büyük bir enkazın altında kalmış ufacık bir kedi yavrusu gibi hissediyordum.çaresiz,umutsuz, yorgun...

Sizce yeşim yani yeşonuz ne yapmalı arkadaşının yanındamı durmalı yoksa duygularından emin olmadığı Tunanın yanındamı?

Yorumları ve voteleri görelim genćler😄