Ματωμένος κόμπος

2ος Φόνος.

Πάντα μισούσα το ξυπνητήρι! Χτυπούσε ασταμάτητα, υπενθιμίζοντας μου οτι απο στιγμή σε στιγμή θα έπρεπε να σηκωθώ για να ετοιμαστώ για το σχολείο. Μπήκα στο μπάνιο να κάνω ντους και άφησα το καυτό νερό να πέσει πάνω μου. Με έκανε να συνέλθω λιγο για να μπορέσω να αντιμετωπίσω μια άλλη δυσκολη μέρα χωρίς τον Ντάριν, τουλάχιστον θα είχα την Τσέλσι.

"Δεσποινής Τζωρτζίνα, θα κατεβείτε για πρωινο γιατι σας ζητάει ο κ. Βόλφαρτ?" Ξαφνιάστηκα απο την Μαίρη, η οικιακη βοηθος, που είχε μπει στο δωμάτιο μου να το συμμαζέψει.

"Ναι, θα ερθω, δώσε μου λίγο χρόνο να ντυθώ"

"Μάλιστα." Μου απάντησε και έφυγε σαν σίφουνας απο το δωμάτιό μου, να ειδοποιήσει τον πατέρα μου.

Άνοιξα την ντουλάπα μου και αποφάσισα να φορέσω μια μαύρη μπλούζα και ένα μαύρο παντελόνι ενω για παππούτσια διάλεξα τα μαύρα All star, όλα μαύρα, ένδειξη πένθους για τον Ντάριν. Ξεφύσηξα στην θύμηση του και αναλογίστηκα όλες εκείνες τις ωραίες στιγμές που είχαμε περάσει μαζί.

Αδυνατούσα ακόμα να πιστέψω ότι ο Ντάριν δολοφονήθηκε, κανένας δεν το πίστευε, αφου δεν είχε εχθρούς αλλα ουτε και φίλους...εκτός βέβαια απο εμένα.

Αφού στέγνωσα τα μαλλιά μου, τα έπιασα σε έναν σφιχτο αυστηρό κότσο. Δεν έβαλα καθόλου μακγιάζ και έμοιαζα κάπως χλωμή. Δεν με πείραζε, δεν θα σκεφτόμουν την εμφάνιση μου όταν είχα σημαντικότερα πράγματα να σκεφτώ. Τελικά αποφάσισα να κατεβώ, οποτε πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα δύο δύο τα σκαλοπάτια.

"Ηρέμησε ρε Τζωρτζίνα, θα γκρεμίσεις το σπίτι, τόσο πολύ πια χαίρεσε που θα πας σχολείο?" Αστιεύτηκε ο Τομ, το αγόρι της αδερφής μου. Είχε έρθει να την πάρει για να πάνε μαζί στην ακαδημία. Ποτέ μου δεν τον πολυσυμπαθούσα!

"Να μου λείπουν τα αστεία σου."

"Ηρέμησε ρε Τζωρτζίνα, ένα αστείο σου είπε ο άνθρωπος και εσυ είσαι έτοιμη να τον πλακώσεις." Επέμβει ο πατέρας μου. Ξεφύσηξα αγανακτισμένη και τράβηξα την καρεκλα δίπλα απο την αδερφή μου για να κάτσω.

"Λοιπόν, ποιοι είναι οι 9+1 κανονες, καθώς ξαναπηγαίνω σχολείο μετα απο τόσο καιρο." Ειπα σαρκαστικά στον πατερα μου, γιατι ήξερα πολυ καλα τι σκόπευε να μου πει.

"Ειλικρινα Τζωρτζίνα, δεν ξέρω γιατι έχεις γίνει τόσο επιθετική εδω τελευταία. Απλά ανυσηχω για εσένα και σε φώναξα για να σου δώσω καποιες συμβουλες για το τι θα έπρεπε να κάνεις στο σχολειο." Αυτο που είπε μόλις τωρα, με έκανε να λυθω στα γέλια.