Her şeyin düzeldiğini sandığımız anlar vardır. Her şeyin fazlaca normallikten yoksun iyi gittiği zamanlar...
O tür günlerden birinde olduğumun farkına vardığımda elimde Agustus'un benim için yazdığı mektubu okumaktan başka bir şey yapmıyordum. Ezberlemiş olduğum mektubu okumaktan hiç vazgecemiyordum.
Hastaneye artık sık uğramıyorduk. Tedavi işe yaramamış olucak ki doktor benimle görüşmeyi istemiyordu. Yine de annem umudumuzu kaybetmememiz gerektiğini söylüyordu.
Kaybettiğim 5 kilonun ardından kemiklerim o kadar belirginleşmişti ki hasta olduğum her halimden belliydi. Geceleri gelen ağlama sesleri de buna bir kanıttı.
Yakında patlayacağımı tahmin etmek hiç zor değil. Ama yine de en ufak bir şey hissetmiyorum. Sadece arkamda bırakacaklarım için üzülüyorum.
Gus'ı rüyalarımda görmediğim zamanlarda günüm oldukça sıradan geçiyor. Avuç dolusu ilaç televizyon programları,Issac ile vakit geçirmek... Bu durumdan şikayetçi değilim tabi ama sona yaklaştığımı hissetikce anlamsızlaşıyorlar benim için.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aynı Yıldızın Altında
RomanceHazel Grace ne kadar da yeni bir hayata başlasada hersey istediği gibi gitmiyor. Sexy belası Agustus Waters onu hic rahat bırakmıyor. Not: Kitap bittiğinde cok üzülmüştüm. bu yüzden sonunu kendim yazmaya karar verdim. suan john greenden telif halk...
