Summer Love ft. One direction

Hoofdstuk 17

P.O.V. Lisa
Boos draai ik de deur van het slot en ren ik naar de keuken. Eten. Eten is het enige dat helpt.

Ik zag Yvonne wel naar binnen glippen, in dat sletterige pakje. Natuurlijk kiest Niall nu voor Yvonne. Bij elke jongen die ik tot nu toe heb leuk gevonden gaat het zo: degene met de minste kleding aan, en het mooiste lichaam wordt gekozen.

Maar ik ga niet zo over straat. Eigenlijk vind ik het ook niks voor Yvonne, maar ze is zo verandert dat ik er niks meer over kan zeggen.

Ik plof neer op de bank met een zak chips, een reep chocolade en een pak chocolate chip koekjes.

Ik zoek de afstandsbediening van de tv, en ga naar Netflix zodra ik hem gevonden heb. Best bijzonder dat je op Netflix kan, aangezien het tv'tje nogal klein en ouderwets is.

Ik trek de zak chips open en begin te eten. Ik heb besloten om gossip girl te kijken. Dat leek me de beste oplossing om mijn eigen drama te vergeten en me helemaal in die van iemand anders te storten.

Ongeveer een half uur later wordt er op de deur geklopt. Ik rol met mijn ogen en negeer het eerst, maar zodra een bekende mijn naam roept reageer ik terug.

"Binnen."

De deur gaat open en Louis steekt zijn hoofd om het hoekje. Als hij mij ziet zitten glimlacht hij en komt hij naar binnen.

Ik moet het toegeven; hij ziet er goed uit vandaag. Hij ploft naast me neer op de bank en slaat een arm om me heen.

"Liefdesverdriet?"

Ik kijk hem verbaasd aan. "Hoe weet je dat?" Vraag ik met mijn mond vol chips. Hij lacht, en oh my god hij is zo adorable als hij lacht.

"Waarom zit je anders helemaal alleen te eten en Netflix te kijken?" Ik haal mijn schouders op. "Ik doe het wel vaker hoor, ook als ik geen liefdesverdriet heb."

Hij kijkt me aan en drukt een kusje op mijn wang. Dat doet hij wel vaker maar dit keer voelt het anders. Het voelt... Liefdevol en ik krijg er een warm gevoel van.

Ik schud de gedachten van me af, het zou wel zo zijn omdat ik al zo lang geen echte liefde heb gevoeld.

Niet dat dit echte liefde is maar-

"Gaat het?" Ik kijk in Louis' mooie zeeblauwe ogen en ik knik. "Ja prima, hoezo?"

Hij fronst, "je was zo diep in gedachten, of leek dat maar zo?" Ik bijt op mijn lip. "Oh eh, ja geen idee", ik kijk snel weg en richt me weer op gossip girl.

Als de aflevering is afgelopen besef ik me pas dat Louis gewoon heeft meegekeken. Ik moet lachen om het idee, wat er waarschijnlijk heel raar uit zag voor Louis. Want hij weet natuurlijk niet waarom ik ineens in de lach schiet.

"Wat?" Ik grijns. "Je hebt gewoon meegekeken naar gossip girl." Ik zie dat Louis' wangen langzaam rood worden waardoor ik nog harder moet lachen.

"Is dat raar?" Ik stop abbrupt met lachen als ik zijn gezicht zie. Hij ziet er zo onzeker uit, en ik vraag me af hoe het komt.

"Nee ik maakte maar een grapje, lou."

Hij zucht opgelucht en slikt. Ik kijk hem bezorgt aan. "Gaat het wel?"

"Ja... Het is gewoon...", ik kijk hem vragend aan als teken dat hij verder moet vertellen. "Ik werd vroeger gepest omdat ik een meidenserie keek en ik snap dat je het niet zo bedoelde maar ik voel me zo raar, alsof ik anders ben dan de andere jongens. Snap je?"

Ik denk even na maar knik dan. Het was niet mijn bedoeling om hem onzeker en anders te laten voelen. "Ik bedoelde het als grapje, sorry."

Hij trekt me in een knuffel en geeft een kus op mijn hoofd. "Weet ik toch."

"En trouwens... Ik weet zeker dat er veel meer jongens zijn die naar gossip girl kijken." Ik kijk hem uitdagend aan en Louis rolt met zijn ogen.

"Your sass is shining, boobear", zeg ik lachend.

-
Words: 675