Περπατησα μερη που χαμε περπατησει.
Ερημους δρομους θορυβωδεις πλατειες .
Θυμηθηκα ολα οσα ειχαμε ζησει
που μοιαζουν χαμενες πια στο χρονο ιστοριες.Ολα τα τρυφερα σου χαδια
Τις σφιχτες σου αγκαλιες
Τα γλυκα φιλια σου
Τα βλεπω σαν να ειναι ενα απο τα ονειρα μου
Γιναν ενα μαυτα και με τις σκιες
που βασιλευουν στης νυχτας τα σκοταδιαΒασιλευουν για χρονια
Και μοιαζει να δινουν αλλη πνοη
μαλλον ειναι στο μυαλο μου ολα
Δημιουργωντας μια αναμνηση θολη
Κιολη η περισυλλογη;
Παιχνιδι του μυαλου
Παλη μεταξυ γεγονοτων κιεαυτουΕχει περασει ο χρονος
Δεν ξερω τι να πω και τι να κανω
Ειμαστε χωρια.
Και οτι εμεινε ειναι ενα κενο μνημης κιενας πονος
που δεν ηθελα να γευτω
Οταν σε ειδα ξανα.
Τι να πω;
Δεν μου μεινε κατι αλλο να πω εκτος
απο το
Καλη συνεχεια και να σαι καλα.Κρυβω τα δακρυα που ευτυχως δεν κυλανε
Της ζωης μου μοιαζει χαμμενος ο σκοπος.
Κιαυτα τα ποδια πια δεν εχουν που να πανε.Κρυβω την αληθεια μου
Πισω απο να ψευτικο χαμογελο
Ειναι περιεργο του ερωτα το φαινομενο.
Μα συ στεκεις ακομα πριγκηπισσα διπλα μου
Μοναχα στα παραμυθια μου.Στα παραμυθια που ειπα
στον εαυτο μου
Γιατι πιστευα πως ηταν για το καλο μου
Να του κρυψω την αληθεια
Τωρα πια γκρεμιστηκαν
Χαθηκε της υπαρξης τους ο σκοπος.
Απο το μυαλο μου σβηστηκαν
Και απ το σκοταδι που βρισκομουν
Επεστρεψα στο φως.
ESTÁS LEYENDO
Ideal Time for Everything (Ολοκληρωμένη)
PoesíaPoetry Photo theme by pinterest I do not own copyrights for the image