Ik draai me om en zie Louis voor me staan. 'Hey!' zegt ik verlegen maar toch met een hardere stem dan ik wou. 'Hoe is het? Lang niet gezien zeg!' Ik denk even na over mijn antwoord, hij hoeft niet alles te weten. 'Ja gaat wel goed. Met jou? Prima leven zo te zien!' Hij geeft me een vriendelijke glimlach. 'Ja prima...' hij lijkt te twijfelen. 'Waar woon je?' 'Hier achter.' ik wijs naar het gebouw die je nog net kan zien. 'O?! Daar. Heb je misschien een pen?' ik knik en geef hem een pen. 'Waarvoor?' vraag ik nog maar hij antwoord niet, in plaats daarvan pakt hij mijn arm en schrijft een telefoon nummer op. 'Bel je me snel?' 'Ja is goed!' 'Mag ik die van jou ook?' hij geeft me de pen en ik schrijf mijn nummer ook op zijn arm. 'Louis?' ik kijk geschoken achterom en zie de baas van Louis staan. 'Ik moet gaan, bellen snel he?' 'Ik zie het. Is goed! Tot snel!' ik wil weglopen maar word weer vastgepakt. Ik krijg een dikke kus op mijn wang en ik merk dat ik bloos. Hij blijft even staan, met zijn zachte lippen op mijn wang. Er worden foto's gemaakt maar dat maakt me niks uit. Sterker nog, die wil ik ook wel. Na een paar seconden haalt Louis zijn lippen van mijn wang en gaat één keer met zijn handen door mijn haar. 'Doei.' ik blijf verstijft stil staan, en kijkt hoe hij weg gaat. Dan komen er een paar meiden naar mij toe rennen en vragen hoe het voelde. 'Can I have that pic?' vroeg ik in het engels omdat ik niet wist welke taal ze sprak. ik kijk een meisje aan en even later heb ik de foto's dat Louis mij zoent op mijn wang ook op mijn mobiel staan, ik bloos en loop weg. Ik ren naar mijn werk en doe snel mijn short aan en ga aan het werk, nog net op tijd want mijn baas kwam al binnen lopen. Gelukkig was hij Nederlands en kon ik in het Nederlands met hem praten. 'Goed bezig!' ik lach omdat mijn baas dat zei en niet eens wist dat ik ook nog maar net begonnen was. Ik zie een lach uit de hoek komen van Eva die het ook kon verstaan. Ik draai nog een lange dienst en de winkel begint net leeg te lopen. 'Euhm.. Mag ik een Caramel Macchiato?' ik schik op van de Nederlandse stem en wist niet dat er nog iemand was. 'Louis? Jij hier? Dat is toevallig!' zijn mondhoeken gaan omhoog. Ik lach ook. 'Ben je gevolgd!' ik lach weer maar zie dat hij het meende. 'Een Caramel Macchiato, eentje?' 'Euhm nee doe maar twee.' hij betaald me en ik maak zijn drinken, ik betrap mezelf erop dat ik extra me best voor hem doe. 'twee Caramel Macchiato!' Louis komt aangelopen en pakt er ééntje aan. 'Je had er twee hoor.' 'Nee één is voor jou. Ga je mee even zitten?' ik kijk mijn baas aan en hij seint dat het goed is. Ik doe mijn short uit en loop achter Louis aan. Ik ga zitten en drink van mijn drinken. 'Ik had het gehoord van je moeder...' ik schik en vraag me af hoe hij dat weet. 'Ja.. maar hoe weet-' hij kapt me af. 'Rond gevraagd.' al die moeite voor mij? Ik bloos. 'Ja, en nu woon ik in een opvang huis. Met andere zoals David.' hij begint te lachen zodra ik de naam David zeg. 'Vervelend. Hoe is het daar?' 'Ja wel oké, niks biezonders hoor!' 'Mag ik het zien?' ik lach. 'Hoezo? Stelt niks voor hoor.' 'Gaan we er nu naartoe?' hij doet zijn jas aan en loopt naar mijn baas en mompelt wat. 'Op één voorwaarde mag je gaan Lis, als ik een foto van jullie twee samen mag.' we lachen allebei en ik ga naast Louis staan. Hij maakt een foto, en nog één. Daarna slaat Louis een arm om me heen en geeft een kus op mijn voorhoofd, er worden nog meer foto's gemaakt, zelfs van buiten af. Het valt nu pas op dat er duizenden gillende meiden buiten om de coffee shop staan. 'Ga je mee?' hij pakt mijn hand en we lopen samen naar buiten, achter zijn bewaker aan. Er worden een paar handen op mij gelegd en de meiden gillen nog harder dan eerst. Even voel ik me heel populair. We lopen, pratend door de straten en komen bij het gebouw waar ik woon aan. Ik steek mijn sleutel in het gat en open de deur, Louis achter volgt me. Ik pak mijn pas als we eenmaal boven zijn en hou hem voor de deur, hij springt open en meteen komen mijn honden aangerend en bespringen eerst mij en daarna Louis. We lopen naar binnen en de honden gaan weer liggen in hun manden. 'Wil je wat drinken?' 'Ja graag!' ik pak wat t drinken voor hem en ga naast hem zitten op mijn bed, aangezien we nergens anders kunnen zitten. 'Hoe gaat met je? Na je weet wel?' hij leek mijn vraag meteen te begrijpen. 'Voel me in één woord, kut.' Ik heb medelijden met hem. We hebben een lang gesprek over waarom het uit was gegaan en hoe het veder met hem ging. Hij verteld me over de rest van 1D. Na drie uur krijg ik honger en blijkbaar Louis ook. Zullen we wat eten?' 'Ja is goed, waar wil je eten? Ik heb hier namelijk niks meer.' 'Jij woont hier, waar kun je goed eten?' 'Ik weet wel een plekje.' we ruimen onze glazen op en gaan weg.
