Once Again #Wattys2016

Chapter 2 - The One She Loves

AYU'S POV

4 hours na din ang lumipas simula ng sumakay ako sa bus kasama si Yohanne.

Antagal ng biyahe namin noh? Syempre kasi marami pang sinundo na estudyante hetong bus na kasalukyan naming sinsakyan. Well, hindi lang naman kami yung nagaaral dun diba?

I was boredly looking outside the window while Yohanne is sound asleep beside me. I could even hear his soft snoring. Haha. Hindi ko mapigilang hindi mapangiti, ang kyut talaga ng bestfriend ko.

My thoughts were suddenly disturbed when a familiar scenery caught my eyes...

Andito na kami...

We're finally here at Neo Culture University...

Finally! Nandito na kami!

At dahil sa sobrang excited ng lola niyo, di ko napigilan at nahampas ko bigla si Yohanne.

"Uy, Yohanne! Wake up!" Sabi ko habang ginigising ang cute na nilalang na katabi ko. Pambawi na yung cute. xD

"5 more minutes, Mom." He mumbled. Natawa ako. He seems so tired (syempre naman kasi may jetlag pa yan) but as much as I want to let him sleep kelangan na talaga niyang gumising ngayon.

"Yah! Gising na uy! Nandito na tayo!" Sinubukan ko ulit siyang gisingin at sa awa ng diyos nagising din si bruhildo.

"We're here!" Masaya kong saad sa kanya. Humikab naman si Yohanne habang kinukusot ang mga mata niya.

"Already?" Yohanne

"4 hours ka kayang natulog."I said in a straight face. He laughed.

Magsasalita sana siya ng biglang nagsalita si Leo through the mic na nakakonekta sa mga speakers dito sa loob ng bus.

"Good Morning, dear students. We are now arriving at Neo Culture University. Please prepare your ID cards before getting off the bus for the identity check and medical chech-up that is being held at the lobby." Leo

Sumunod naman kaming lahat na nakaboard sa loob ng bus at nagsimulang i-ready ang mga ID cards namin.

Huminto naman ang bus, hudyat ito na nakarating na kami sa destinasyon namin.

.
.
.

Sa NCU...

Simula sa harap ay isa-isang nagsibabaan ang mga estudyante sa bus. Kami naman ay nakaupo pa. Nasa gitnang part kami. And we are basically waiting for our turn to get off kasi bawal makipag unahan.

Sumunod nang bumaba yung mga estudyante na nakaupo sa opposite side to where we are seated at kasalukuyan na silang naglalakad sa makitid na hallway at pababa ng bus.

Tumungin sakin si Yohanne, tumango siya then he smiled.

Its finally our turn.

"Let's go?" Yohanne said. Tumango ako then he took my hand. Dala ko ang aking bagpack at phone on the other hand as we made our way out of the bus.

Pakababa namin ay kinuha namin yung mga maleta namin na nakalabas na mula sa trunk nung bus. Lol. Inaantay na lang na kunin namin sila. Tapos nagsimula na kaming maglakad papasok sa lobby kung saan isinasagawa ang identity check.

Huminto muna ako sa paglalakad, napahinto din si Yohanne. He eyed me curiously.

This is where the fun starts....

Sa totoo lang guys, ang pinakapaborito kong parte sa buhay ko as a student here sa NCU ay tuwing malapit nang magsimula ang klase. Since this is the time na mae-encounter ko yung mga machines and chorvaness na ginagamit nila for inspections.