Potterlife

De Wegisweg 2

Naomi

Na een wilde terug rit stonden we weer voor goudgrijp. Ik wist niet waar ik nou eerst heen wou nu Marit en ik zo veel geld hadden. Ik hoefde ook niet te weten hoeveel euros er in een Glajoen gingen want ik wist toch al dat ik veel en veel rijker was dan ik dacht. ''Laten we eerst jullie uniformen gaan halen.'' zei Hagrid, met een knikje naar Madame Mallekin, Gewaden voor Alle Gelegenheden. ''hoor es meiden, vinden jullie het erg als ik effe een hartversterkertje neem in de Lekke Ketel? Ik word altijd hondsberoerd in die rot karretjes van Goudgrijp.''Hij zag er inderdaag nog beroerd uit. Ik liep samen met Marit nerveus de zaak van madame Mallekin binnen. ''leuk hé'' zei ze tegen mij. Ik knikte. Madame Mallekin was een gedrongen, opgewekte heks, die van top tot teen in het lila was gehuld. ''is het voor Zweinstein liefjes?'' Zei ze toen ik iets wou gaan zeggen. ''Ik heb alles op voorraad - bij een andere leerling word net de maat opgenomen.''

Achter in de zaak stond een jongen met een bleek, spits gezicht op een krukje, terwijl een tweede heks zijn lange zwarte gewaad vastspeldde. Madame Mallekin zette me op een kruk naast hem en Marit naast mij. Ze gooide een lang gewaad over mijn hoofd en begon de juiste maat op te meten. Daarna deed ze hetzelfde bij Marit. ''Hallo,'' zei de jongen. ''Gaan jullie ook naar Zweinstein?'' ''Ja,'' zeiden Marit en ik in koor. '''mn vader is hiernaast boeken voor me aan het kopen. En mn ma is verderop op zoek naar een goede toverstok.'' zei de jongen. Hij praatte een beetje lijzig en nogal bekakt. '' en daarna sleep ik ze mee om een paar wedstrijdstelen te bekijken. Ik snap niet waarom eerstejaars geen bezemstelen mogen hebben. Ik denk dat ik net zo lang zeur tot mn vader er toch een koopt. Die weet ik dan heus wel de school in te smokkelen. Hebben jullie een eigen bezemsteel?'' vroeg hij. ''Nee'' zei ik. '' zijn jullie een beetje goed in Zwerkbal?'' ''nee'' zei Marit en ik vroeg mij af wat Zwerkbal in hemelsnaam was. ''ik wel - pa zegt dat het een schande is als ik niet een het afdelingsteam kom en ik ben het daar mee eens. Weten jullie al in welke afdeling jullie komen?'' ''nee'' zei ik weer. Ik voelde me met de minuut stommer. '' Nou ja, dat hoor je natuurlijk pas op school, maar ik weet al dat ik in Zwadderich kom - daar heeft mn hele familie gezeten. Stel je voor dat je bij Huffelpuf komt! Dan ga ik liever meteen van school, jullie?'' '' hmmm'' zeiden we weer in koor. Ik wou nu graag iets interessants bedenken. Ik voel me heel dom. ''Moet je die vent zien!'' riep de jongen. Hagrid stond voor het raam. Hij keek ons blij aan en had drie grote ijsjes in zn hand. Hij knikte ernaar om duidelijk te maken dat hij niet binnen kon komen. ''Dat is Hagrid'' Zei Marit. Ik was blij dat we eindelijk iets wisten wat hij niet wist. ''hij werkt op Zweinstein.'' Ging ze verder. ''o ja,'' zei de jongen. ''Ik heb wel eens van hem gehoord. Iemand van het personeel toch?'' ''hij is terreinknecht'' zei ik. Ik begon een steeds grotere hekel aan hem te krijgen. ''ja, dat bedoel ik. Hij is een soort wildeman, heb ik gehoord - hij woont in een huisje op het terrein en om de zoveel tijd word hij dronken, probeert dan te toveren en steekt zn bed in de fik.'' ''Ik vind hem geweldig,'' zei ik koeltjes. ''werkelijk?'' zei de jongen schamper. ''Waarom is hij bij jullie? Waar zijn jullie ouders?'' ''die zijn dood.'' zei Marit kortaf. ''oh sorry.'' zei hij. Ik had niet echt het gevoel dat ie het meende. ''Waar wonen jullie dan?'' vroeg hij. ''we wonen bij onze pleegouders. Ik vind ze verschrikkelijk.'' zei ik. ''o oké. Ze waren toch wel ons soort mensen mag ik hopen?'' ''onze vader was tovenaar.'' zei Marit. ''o. Ik vind echt dat ze die soort niet moeten toe laten op Zweinstein. Sommige horen voor het eerst van Zweinstein als ze de brief krijgen! Ze hebben van jongs af aan niet geleerd hoe het moet zoals ik.'' zei de jongen, en hij keek ons vuil aan. '' Hoe heten jullie eigenlijk van de achternaam?'' vroeg hij. Voor ik antwoord kon geven zei madame Mallekin: ''zo, ik ben klaar liefjes,'' en ik was blij dat ik een excuus had om niet met de jongen te hoeven praatte. Snel sprongen Marit en ik van de kruk. ''Nou we zien elkaar wel op Zweinstein,'' zei de jongen.

Marit

Ik was nogal stil terwijl ik mn ijsje op at. ''wat is er met jullie?'' vroeg Hagrid. ''Niets,'' loog ik. We gingen naar een winkel om perkament en ganzenveren te kopen en ik volijkte een beetje op toen ik een flesje inkt ontdekte dat veranderde tijdens het schrijven. Buiten vroeg Naomi: ''Hagrid wat is Zwerkbal?'' ''Jemig de pemig Naomi! ik vergeet steeds dat jullie zo weinig weten! Jullie hebben niet eens van Zwerkbal gehoord!'' ''maak het alsjeblieft niet nog erger...'' en Ik vertelde over de bleke jongen in de winkel van madame Mallekin. ''Maar wat is Zwerkbal dan?'' vroeg Naomi. ''da's onze sport. Tovenaarssport. Net zoiets - net zoiets als voetbal bij de dreuzels- iedereen heb verstand van zwerkbal - het word gespeeld met vier ballen en op bezemstelen- t is een beetje moeilijk uit te leggen.'' ''En wat zijn Huffelpuf en Zwadderich?'' vroeg ik. '' verschillende afdelingen op zweinstein. Je heb dr vier. Ze zeggen dat Huffelpuf alleen voor sukkels is, maar-'' ''ik wed dat wij bij Huffelpuf komen.'' zei ik. ''huffelpuf is altijd beter dan Zwadderich.'' zei Hagrid duister. ''alle duistere heksen en tovenaars hebben daarop gezeten. Jeweetwel trouwens zelf ook'' ''wie is jeweetwel?'' vroeg ik. ''weten jullie dat niet? Jeweetwel is een ander woord voor V-V-Voldemort.'' Zei hagrid en hij huiverde terwijl hij het woord Voldemort zei. ''Voldemort is de duisterste tovenaar in jaren. Hij was vreselijk en gebruikte bij bijna iedereen de vloek des doods. Avada Kedavra. Er is maar een iemand die dat heeft overleefd; Harry Potter. Hij heeft een litteken op zn hoofd daarvan. Maar hij leeft nog wel. Hij gaat dit jaar ook naar Zweinstein. Ik moet hem morgen helpen in de Wegisweg.'' ''o oké.'' zei ik.

We kochten onze schoolboeken in het zaakje Klieder & Vlek. Hagrid moest ons bijna wegslepen van het boek Vervloekingen en Tegenvervloekingen (betover uw Vrienden en Verwar uw Vijanden met de Nieuwste Wraaknemingen; Haaruitval, Knikknieën, Stotterstuipen en nog veel. veel meer.) door Venius Viridiaan. ''we keken alleen maar hoe we onze pleegouders konden vervloeken'' zei Naomi lachend. ''ik zeg niet dat dat geen goed idee is, maar je mag nooit geen vervloekingen gebruiken in de dreuzelwereld. Bahalve onder heel speciale omstandigheden.'' Zei Hagrid. ''En bovendien zouden de vervloekingen toch niet werken want je moet eerst nog een hoop studeren voor dat je kan vervloeken.''

Hagrid wilde ook niet dat we een massief gouden ketel kochten. (er staat tin op je lijssie) maar ze kochten wel allemaal andere mooie dingen die op het lijstje stonden. Hagrid keek op de lijst. ''alleen jullie toverstokken nog.'' Daar had ik me het meest op verheugd. We liepen naar Olivander de beste toverstokken verkoper volgens Hagrid. We gingen naar binnen en achter in de zaak klingelde een bel. ''goedemiddag'' zei een zachte stem. Er stond een oude man achter de toonbank. ''Hallo,'' zei ik opgelaten. '' Ik begin met jou'' en hij wees naar mij. ''wat is uw staf arm?'' ''ik ben rechts'' zei ik. ''oké zou u uw arm willen uitsteken? Probeert u deze eens: Berken en draken bloed 22 en een halve centimeter. Pak hem gewoon en zwaai ermee.'' ik pakte de toverstok aan en ik zwaaide er mee. Gelijk onstond er een goudkleurig licht en Olivander zei: ''prachtig! dit wordt hem.'' ik hield de toverstok nog in mn hand. Olivander nam hem van me over en stopte hem in een mooi fluwelen doosje. Toen Naomi aan de beurt was duurde het een stuk langer voordat ze er een goed had maar uiteindelijk had ook zij een stok, berken hout met haar van een eenhoorn 23 cm. Ik betaalde en we liepen weer naar buiten. ''nou meiden we zijn klaar. Hier is jullie treinkaartje naar Zweinstein. Kings Cross station vanaf perron 9 3/4.'' Ik vroeg me af of dat wel bestond. '' We kopen nog even beesies voor jullie. Wat willen jullie?'' Ik was totaal overdonderd. '' ik wil wel een uil'' dat leek me wel handig voor briefen enzo. ''ik wil wel een kat'' zei Naomi. Hagrid liep weg en even later kwam hij terug met een kat en een uil. ''bedankt Hagrid!'' riep ik met tranen in mn ogen. Hagrid bracht ins terug naar de Lekke Ketel en daar viel ik meteen in slaap.