Potterlife

De sorteer ceremonie

Marit

Verlegen loop ik richting het krukje. Ik ga zitten en zet de sorteerhoed op. Ik hoor een stem in m'n oor die zegt. "Waar zal ik jou eens indelen... Ik zie dat je dapper bent, je hebt ook veel lef, in dat opzicht zou ik je bij Griffoendor indelen. Maar ik zie ook dat je graag de leiding hebt! Zwadderich misschien? Je bent ook heel slim, dat hoort weer bij Ravenklauw!" Ik hoor een paar seconden niks meer en dan galmt er door de zaal: "Griffoendor!!!" Ik zet de hoed af en ik loop onder applaus naar de lange grote tafel van Griffoendor.
Ik ga naast een oudere jongen van ongeveer 15 zitten, en kijk dan weer verder.

"Prinse, Naomi!" Hoor ik professor Anderling zeggen. Naomi is aan de beurt.

Naomi

Ik loop naar het krukje en ik ga zitten. Ik zet de hoed op en hoor:
'Je lijkt op je tweeling zus, hetzelfde dan maar!' 'Grifoendor!!!!' schreeuwt de hoed. Blij loop ik naar Marit aan de grote tafel van Grifoendor. Ik geef haar een knuffel van blijdschap en we kijken glimlachend naar de sorteerhoed waar inmiddels Harry op het krukje zit.

Harry

Toen professor Anderling net mijn naam noemde klonk er allemaal gefluister in de Grote zaal. 'Potter? Dé Potter?' Ik zit op het krukje en luister naar het stemmetje in mijn oor:'Hmmm, moeilijk. Heel moeilijk. Meer dan voldoende moed, zie ik. En een goed stel hersens. Talent heb je ook, lieve hemel, ja- en een sterke drang om je te bewijzen. Heel interssant... Waar zal ik je indelen?' Niet bij Zwadderich alsjeblieft! Denk ik. Laat me alsjeblieft bij Naomi en Marit komen. Die ken ik nu tenminste! 'Niet bij Zwadderich? Weet je dat zeker? Je zou de grootste dingen kunnen doen! Naja als je het zeker weet- GRIFFOENDOR!!!! Dat laatste woord hoorde ik door de hele zaal galmen. De tweeling broers van Ron schreeuwen hard: 'Wij hebben Potter!!' Met een lichte glimlach op m'n gezicht loop ik naar de tafel en ga naast Naomi zitten. Meteen worden er veel handen naar mij uitgereikt die mijn hand allemaal willen schudden. Ik probeer ze allemaal te schudden maar het zijn er te veel. Ik kijk naar voor en ik kan de oppertafel mooi zien. Aan het dichtstbijzijnde uiteinde zat Hagrid. Hij stak twee grote duimen in de lucht. En aan het midden van de tafel zat Albus Perkamentus, het hoofd van de school. Ik zag ook professor Krinkel, de stotterende leraar met de tulband uit de wegisweg. 'Malfidus, Draco' hoorde ik. Malfidus liep naar het krukje en zodra de hoed op zijn hoofd stond schreeuwde hij al: 'ZWADDERICH!' Met een zelfvoldane grijns liep Malfidus naar de tafel van Zwadderich, waar hij tussen zijn maatjes Korzel en Kwast ging zitten. Na een tijdje was Ron aan de beurt.

Ron

Vanuit de kleine groep leerlingen die er nog stond liep ik zenuwachtig naar de kruk. Ik moet echt in Griffoendor komen. Anders zet m'n moeder me echt uit de familie! Ik plof op de kruk en zet de sorteer hoed op. Na wat gefluister in mijn oor hoor ik kei hard: 'GRIFFOENDOR!' Opgelucht loop ik naar de tafel van Griffoendor en ga ik naast Harry zitten, die samen met Marit en Naomi hard klapt. Harry gaf me een klap op m'n schouder en Percy m'n oudste broer hier op school gaf me een hand. 'Goed zo Ron, uitstekend!'

Marit

De laatste paar leerlingen worden gesorteerd. Toen dat klaar was rolde professor Anderling haar perkament op en nam de sorteerhoed weer mee. Ik kijk naar het gouden bord dat voor me staat en ik besef dat ik best veel trek heb. Albus Perkamentus stond op. Hij glimlachte en spreidde zijn armen, alsof hij nog nooit zoiets moois had gezien als de aanblik van al die leerlingen.
'Welkom!' Zei hij. 'Welkom op Zweinstein, aan het begin van een nieuw schooljaar. Voor het feestmaal begint, zou ik graag een paar woorden willen zeggen. Dit zijn ze: Domkop! Blubber! Kleinood! Kriel! Dank u.'
Hij ging weer zitten. Iedereen klapte en juichte alleen ik keek Harry Naomi en Ron vragend aan. 'Is hij een beetje getikt?' Vroeg ik aan Percy. 'Getikt? Hij is een genie! De grootste tovenaar ter wereld! Maar getikt is hij wel. Wil je aardappels?' Ik keek m'n ogen uit. De lege schalen die op tafel stonden zijn compleet gevuld met de lekkerste dingen! Zoals: gebakken kip, rosbief, worstjes, spek, pasteitjes, worteltjes, erwten, jus en ketchup. Er waren zelfs pepermuntballen! 'Dit word de lekkerste maaltijd die we ooit gegeten hebben!' Zei Naomi tegen mij. 'Zekerweten!' Zeg ik. 'Ook voor mij!' Zegt Harry. Onze pleegouders hebben ons nooit echt laten verhongeren maar we kregen niet echt veel en het was ook niet echt lekker. Ik schep m'n bord vol. Het smaakt echt allemaal heerlijk. Ik kijk een beetje de tafel rond. Harry is bezig in een gesprek met een spook, die blijkbaar Haast Onthoofde Henk word genoemd. Hij was ook aan het praten met Ron en met Simon Filister, een andere jongen uit Griffoendor. Hermelien was druk aan het praten met Marcel.

'Auw!' Hoor ik ineens. Harry drukt zijn hand tegen zijn voorhoofd. 'Wat is er?' Vroeg Naomi. 'N-niets. Wie is die man daar?' Vroeg Harry en ik keek om naar de Oppertafel waar een leraar zat met zwart vettig haar en een kromme neus. 'Dat is professor Sneep,' zei Percy. 'Hij geeft les in Toverdranken, maar is al jaren naar het baantje van professor Krinkel uit: Verweer tegen de Zwarte Kunsten.'
Na een hele tijd kwamen de toetjes in de schalen. Ron pakte reikhalzend een pudding en at hem in een minuut op. 'Vreetzak' zei Harry. Toen ook de toetjes van tafel waren stond Perkamentus weer op.
'Ahum... nog even een paar mededelingen aan het begin van het schooljaar. Vooral de eerstejaars moeten weten dat het bos op het schoolterrein verboden gebied is. Die waarschuwing moeten oudere leerlingen zich trouwens ook nog maar eens goed inprenten.' Hij knipoogde naar Fred en George Wemel. 'Meneer Vilder, de conciërge, heeft me verzocht ok jullie er aan te herinneren dat er tussen de lessen niet getoverd mag worden op gangen. In de tweede week van het schooljaar worden er proef wedstrijden gehouden voor Zwerkbalteams. Leerlingen die voor hun afdeling willen spelen moeten contact opnemen met madam Hooch.  En ten slotte wil ik  jullie op het hart drukken dat de rechter gang op de derde verdieping dit jaar verboden terrein is voor iedereen die geen uiterst pijnlijke dood wil sterven.'
Er klink geroezemoes in de zaal.
'En laten we nu, voor we naar bed gaan, uit volle borst het schoollied zingen!' Riep Perkamentus. Ik zie de glimlachjes van de andere leraren verstrakken. Perkamentus zwaaide met zij toverstok, alsof hij een vlieg wilde wegjagen die op het uiteinde zat en er vloog een lang gouden lint uit, dat boven de tafels bleef zweven en kronkelend woorden vormde. 'Iedereen mag zijn eigen lievelingsmelodie zingen,' zei Perkamentus '5 6 5 6 7 8!'
De hele zaal brulde:

Zweinstein, Zweinstein, Zweinig zweinstein,
Leer ons toch volop
Of we nu oud en kaal zijn
Of jong met een puistenkop
Prop onze hoofden vol met weetjes
Hopelijk voelen ze zich daar thuis
Want nu zijn ze leeg en tochtig
Vol vliegjes, stof en gruis
Leer ons wat het weten waard is
Maak ons ietsje minder dom
Doe je best, dan dien wij de rest,
En studeren onze hersens krom!

Niemand was op hetzelfde moment klaar. Uiteindelijk zongen alleen Fred en George nog op een hele trage en zielige melodie.
'Muziek! Wat mooi! En nu naar bed, vooruit met de geit!'

De eerste jaars volgden Percy. Harry praat druk met Ron en ik begin een gesprek met Naomi. 'Hoe vind je het?' Vraag ik. 'Heel leuk! Ik wist echt niet dat school zo leuk zou zijn!!' Zegt ze. 'Naja.. De lessen zijn nog niet begonnen hé, maar ik denk wel dat het anders is dan wiskunde en Nederlands!' Ze glimlachte maar onze gedachtes werden afgeleid want een grote bos wandelstokken zweefde in de lucht. 'Foppe,' fluisterde Percy. 'Een klopgeest. foppe! Laat je zien! Moet ik het tegen de bloederige baron zeggen? Maak dat je wegkomt!' Foppe kwam tevoorschijn, en riep 'ooo, eerstjaartjes! Dat word lachen!' Hij schoot ons af en liet de wandelstokken op Marcels hoofd vallen. Hij vloog grinnikend weg. We liepen nog door grote gangen en ik vroeg me af hoe ik hier ooit de weg zou vinden. Na een tijdje zijn we er en ik zie een portret van een dikke dame in een roze jurk. 'Wachtwoord?' Zei ze. 'Caput Draconis,' zei Percy. Het portret zwaaide opzij en onthulde een rond gat in de muur. Naomi en ik keken elkaar met twinkelende ogen aan. We klauterden er door met z'n allen en kwamen in de leerlingen kamer van Griffoendor. Een gezellig rond vertrek vol gemakkelijke zachte stoelen. Percy wees de meisjes slaapzaal aan en de jongens. Naomi en ik zeiden Harry en Ron gedag en we liepen naar de meisjes slaapzaal waar voor iedereen een eigen bed stond. De grote hutkoffers waren al gebracht en Naomi en ik trokken onze pyjama's aan. Aan het bed zaten gordijnen en toen we in bed lagen zei Naomi tegen mij: 'ik heb echt zin in morgen..,' 'ik ook' antwoord ik. 'Zou het leuk zijn?' Vroeg ze. 'Tot nu toe was alles heel leuk dus het wordt was leuk,' zei ik. Naomi viel al snel in slaap en ik deed de gordijntjes van het bed dicht. Ik sliep en had een droom dat Naomi en ik allebei vet goed konden toveren, en dat we de beste waren van de klas.

Sorry voor de late update, maar we hadden toetsweek... Hopelijk vinden jullie het een leuk verhaal♥ Vote ons en geef tips als je die hebt!!!

Marit en Naomi