Çıkış Yapsam Silinir Mi? (KaiSoo)

39 ÇYSM?

İyi okumalar*-*
Yorumlarınızı baeklerim*-*
****

"Kyungsoo yok! " Bu oldukça normal bir cümle gibi görünebilirdi ama Jongin kalbinin endişeyle kasıldığını hissetmişti.

"Ne? Siz arkadaki öğretmenler ne işe yarıyorsunuz? " Jongin sinirle konuştu. Buna hakkı yoktu biliyordu, kendisinin de suçu vardı. Minik bebeğini koruyamamıştı.

"Çocukları alıp kamp alanına geri dönün."  Jongin diğer öğretmenlere bakarak söyledi. "Ben Kyungsoo'yu bulurum. "

Chanyeol hızla öne atıldı.

"Tek gitmeniz doğru değil. Ben de geliyorum , dağılıp ararız. "

Luhan daha sulanmış gözleri ile konuştu.

"Evet o bizim arkadaşımız. Yardım edeceğiz. " Baekhyun da diğerini kafası ile onayladı.

"Kaybedecek vaktimiz yok. Siz bilirsiniz ben önden gidiyorum ."

***

"Ah!" Acıyla bacağını tuttu. "Lanet olsun!"

Kyungsoo titrek ellerini çizilmiş dizinin üstünde gezdirdi.  Bir çıkış yolu bulmak için ormanı talan ederken lanet dal parçasına takılıp düşmüştü. Kararmış havada önünü görmesi mümkün değildi.

"Cidden çok lanet bir gü-" Kyungsoo korkuyla ormana bakındı. Demin bir uluma sesi mi duymuştu? 

"Ya kurtlar beni yerse? Ben daha çok gencim ve benim kara Jongin'im ile bir geleceğim var. " Dolan gözlerini kırpıştırdı. "Ya ben ölünce onu başkası kaparsa. " Kaşlarını çattı ve demin bacağını çizen dalı elinde kırdı. "Olmaz. İzin vermiyorum. O benim. "

Bu seferde elini çizen dala baktı.

"Sen havalı olamazsın,Kyungsoo. Dikenli dalmış bir de poff. "

Yaranın mikrop kapmaması için çantasında ki suyu çıkardı.  Suyu yaranın üstüne döktü ve tişörtünün ucunu azıcık koparıp yaranın üstüne sardı.

"Tişörte bak hemen yırtıldı, sana kaç para verdim ben haberin var mı?" 

Gözlerini devirdi. Yarası o kadar çok acımıyordu bu yüzden ayağa kalktı ve kararmış havaya baktı. Korkmuyordu, evet o korkusu-

"Aaaaa!"

**

Lanet olası ormanda ,  iki saattir dolaşıp duruyordu ve hava oldukça kararmıştı. Hala vanilya kokulu miniğinden bir iz yoktu. 

Umutsuzca nefesini dışarıya bıraktı. Kim bilir küçük olan ne haldeydi? Onu hemen bulmalı ve kolları ile sarmalıydı.

Keşke yürüyüşe çıkmadan önce öğrencilerden telefonları toplamasalardı. Bu fikri sunan öğretmene kafa atma isteğini bastırdı.

Gelen hışırtı sesleri ile kaşlarını çattı.

"Orada kim var?"

Elinde tuttuğu telefonun flaşını sesin geldiği tarafa çevirdi ardından gelen sese daha da yaklaştı.

"Kimse var m-" Gördüğü bedenle gözlerini huzurla yumdu. Çok özlemişti.

Onun kendi kendine konuştuğunu duyunca hızla flaşı kapattı. Merak etmişti. Duydukları hoşuna gitmişti, 'o benim' demişti daha ne olsundu?

Hızla saklandığı ağacın arkasından çıktı ve diğerine arkadan sarıldı.

"Aaaaa!"

Küçük olan ise ona arkadan sarılmış bedene titreyerek baktı.

"S-sen k-kimsin?  B-BANA B-BAK! B-BENİM A-ABİM P-POLİS! S-SENİ H-HAPİSHANELERDE S-ÜRÜNDÜR-" Jongin hızla eliyle onun ağzını kapattı.

Ondan böyle bir tepki beklemiyordu küçüğü ağaca yasladı ve onun kulağına yaklaşıp fısıldadı.

"Beni tanımadın mı , bebeğim? " Soo'nun kokusunu özlemle içine çekerken konuştu.

Küçük olan ise bağırmaktan nefes nefese kalmıştı , aşık olduğu sesi duyunca derin bir nefes aldı.

Jongin onun sakinleştiğini görünce elini ağzından çekti.

"Yah! Korkuttun!"  Karanlıkta görmediği yüze fısıldadı.

"Sende beni çok korkuttun..." Aklına demin Soo'nun dedikleri geldi. "Ben seninim' öyle mi?" Beyaz boyna doğru kıkırdadı, karanlık ortam yüzünden göremese de Kyungsoo'nun kızardığını hissetmişti.

"D-duydun mu? " Utançla başını onun göğsüne gömdü.

"Duydum.. " Göğsünde duran başını kaldırdı ve hafifçe ona yaklaştı. "Gerçekleri bilmene çok sevindim.." Tekrardan kıkırdadı ve Soo'nun şaşkınlıkla aralanmış dudaklarını öpmeye başladı. 

Kısa olan ise sevinçle ellerini Jongin'in boynuna doladı. Öpüşmeleri alev alırken Jongin aklına gelen olayla geri çekildi.

"Abin cidden polis mi? "

"Hayır." Kahkaha attılar ve öpüşmeye devam ettiler.

****

Hatalar olabilir kusura bakmayın :/

Jagiyalı bayramlar efenim~

Nedense bölümü yazarken feels kustum *-*