VIC/ARA
the day after nagpunta si dennise sa bahay ko, sa pag mulat ng mata ko di ko maiwasan mapangiti sa mga pangyayari and thank God how blessed i am. chineck ko yung phone ko at nag send mg good morning message sa kanya though 8 na, alam ko busy siya ngayon. i admire her for being so passionate sa work niya. i wondered ano kaya nag tulak kay dennise to pursue medicine?
after ko siyang tinext, pumasok ako sa bathroom at nagsimula ng maligo. ng umuwi na yung barkada at si dennise, tinapos ko na at enimail yung book sa editor ng publishing. i dont know if it will be hit but im confident naman na susuportahan to ng fans ko. speaking of them, wala naman talaga sila nun nagsisimula pa ako, never thought nga na my book would hit. after nun, they've been supportive, tweeting me and updating if may bagong book na ba pero the downside about it is that hindi nila ako kilala in person, for short, may pen name lang ko.
VSG, stands for my initials.
gusto ko lang kasi sumulat lang, di ko gusto yung fame. hindi ko alam baka yung introvert self ko lang screaming na wag magpakilala. but i felt bad, kaya i owe them an interaction as much as possible nagrireply talaga ako sa kanila and tried my best to let them feel na they are loved dahil kung wala sila, hindi rin maging successful yung paging writer ko.
nagbihis na ako at napag desisyunan na mag breakfast nalang sa mall na pupuntahan ko, may bibilihin kasi ako na libro kahit na writer ako, di ko pa rin mapigilan to read books kahit anong genre pinapatulan ko as long as i can read, yung feeling na parang di completo yung araw mo? i firmly believe kasi na reading is an art of knowing one's soul, either sa self mo or sa iba.
nag drive na ako patungo sa mall at tinignan yung flower na nasa passenger seat. napagdesisyunan ko kasi to drop it muna sa hospital sa office ni dennise. i cant believe im this corny, yung tipong parang nag switch tung isip mo to do these things, totoo nga yung sinabi nila na people do crazy things for love.
nagpark na ako at naglakad pumunta sa hospital. noon, di ko talaga gusto pumasok ng hospital dahil sa aura nito gloomy kasi, thinking na may mga tao na ang suffer na karamdaman but this is different kasi nandito si dennise.
sa pagpasok ko sa office kita ko si jane sa desk niya at nag smile.
"hello jane, good morning" nag smile naman ito at bumati.
"ara wala si doc dennise, nag rounds pinuntahan yung pasyente niya " sabi niya habang tumingin sa wall clock.
"baka matagalan siya, yung bata kasi siya ang hinahanap" dugtong nito.
napatingin ako sa side view ko may bata na nakaupo sa tapat ng desk ni jane muhka kasi siyang takot. i figured siya yung bata ng nanay sa labas ng office na may kausap sa phone.
"wait muna jane ah" linapitan ko ito at umupo sa tabi niya, ang bata ayon takot pa rin. si jane nag smile sakin at nag mouth ng "takot sa checkup"
nag nod naman ako at tumingin sa bata.
"bata, uhmmm... okay ka lang ba?" tanong ko, di naman talaga ako marunong mag approach ng bata. tumingin ito sakin, kitang kita ko nagtataka ito sa presensya ko pero di pa rin matago yung takot sa mata niya.
nag shake ito sa kanyang ulo at yumuko.
pinakita ko sa kanya yung bulaklak good thing marami yung pinitas ko."para sayo" binigay ko sa kanya yung iba nagtaka ito at tumingin sa kin.
"bakit po?" tanong niya sakin habang hinawakan yung bulaklak, yumuko ako at tinignan siya.
"alam mo may nagsabi kasi sakin na kapag may nakikita akong bata kasing cute mo, bigyan ko raw ng bulaklak" tumingin ito sakin medyo naguguluhan.
BINABASA MO ANG
love like this
Fanfictionvic, a writer who had a lot in her past met dennise, the doctor who struggled to let love in because of a traggic accident that changed her life. the journey of both in understanding relationship, friendship and love.