Hst-15

876 83 14
                                    

Remus POV

Twijfelend zat ik te ijsberen over vanavond. James en Sirius lagen allebei op de ziekenzaal. Noah was er al af maar durfde me simpel weg niet aan te kijken, terwijl ik het haar niks kwalijk neem.

Lisa had het uitgelegd, dat moest wel van mij. Ik vind het zo zielig voor Noah. Dan moet iemand haar wel erg boos hebben gemaakt.

Maar hoe moest ik de nacht doorkomen? Peter is maar en rat, en daar heb ik niks aan en Lisa...

Ik durf het gewoon echt niet tegen Lisa te zeggen. Ik vind haar zo leuk, en ik ben zo bang voor haar reactie.

'Hey Remus, wat is er?' vraagt Peter die net binnen komt lopen. Ik zucht.

'Vanavond' zeg ik.

'O ja..' Zegt hij serieus. Urgh soms haat ik die gast echt. Het is dat hij bij ons op de kamer slaapt en verder geen vrienden heeft.

'Ik ga mee, het komt wel goed' zegt hij en hij probeert bemoedigend te zijn.

Wat hij dus totaal niet kan.

Hij waggelt naar zijn bed en gaat erop zitten.

Ik heb geen vertrouwen in vanavond. Het is zo'n tijd geleden dat James en Sirius er niet bij waren!

Lisa POV

Ik loop onrustig door de gangen, opzoek naar Noah. Nadat ze van de ziekenzaal afkwam moest ze naar de wc. Ik wachtte buiten en stond daar meer dan een halfuur. Blijkbaar is ze dus langs me geslopen. Toen ik binnenkwam zei Jammerende Jenny ( zo noemen ze de geest in die wc) dat ze een kleine glimp van haar had opgevangen. Voor de rest had ze haar niet gezien.

Ik zucht en ga weer naar de wc's waar ik haar voor het laatst had gezien. Ze zou nooit zomaar weglopen van mij. Nooit. Wanneer ze weg loopt, of zich ergens voor schaamd komt ze juist naar me toe. En ik doe het zelfde.

Ik open de deur.

'Heb je haar al gezien?' vraagt Jenny aan mij en ik schud mijn hoofd.

'Ik weet het echt niet' zeg ik en op dat moment breek ik. Jenny komt naar me toe gevlogen en gaat naast me zitten. Ook zij begint te huilen.

'Ik heb ook ooit een vriendin verloren. Ik weet hoe het voelt' huilt ze dramatisch.

'Ze is toch niet dood?' Snik ik.

'Dat mag niet' snikt ze.

'Kom we gaan haar zoeken, dit helpt niets' zeg ik en ik sta op.

'Ik help je, ik door zoek alles waterleidingen' zegt Jenny en ze vliegt naar de wc's.

'Dankje Jenny' zeg ik dankbaar en ze draait zich om.

'Dat doe ik, voor vrienden' zegt ze.

Vanaf dat moment zijn Jenny en ik vriendinnen.

ARE YOU CRAZY?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu