ARE YOU CRAZY?

Hst-16

Noah POV

Voetstappen kraken....
Slissende geluiden...
Stilte...
Stilte..
Stilte.

Ik lig op een bodem. Een bodem van iets. Ik voel met m'n hand waar ik op lig. Allemaal stukjes kraken in mijn hand. Het lijken wel..

Botjes.

Snel trek ik mijn hand terug en open ik mijn ogen, wat ik beter niet had kunnen doen.

'Ahh Noah. Je bent wakker. Wat fijn. Sta op' zegt een stem en ik kijk waar die vandaan komt. Ik zie niemand.

'IK ZEI.... STA OP!!!' Schreeuwt de stem boos. Eigenlijk kan ik beter angstaanjagend zeggen. Snel kom ik wankelend overeind. Er komt een man tevoorschijn. Snel doe ik een paar stappen naar achter.

'W-Wie ben jij?' Stotter ik.

'Dat doet er niet toe' zegt hij duister.

'Jawel, ik wil hier weg trouwens' flap ik er bot uit.

Oke Noah, misschien was dat niet je beste zet.

'Je komt hier ook uit' zegt de man rustig. Verbaasd staar ik hem na.

'Waar ben ik trouwens?' vraag ik.

'In de geheime kamer'

Ik kijk hem verbaasd aan. De geheime kamer. Wtf welke kamer is dat nou weer bij Merlijnse apenkoppenhoofdselderij?!

'Grappig' is het enige wat ik zeg.

'Vind je?' Vraagt hij verbaasd.

'Nee maar ik wou gewoon wat zeggen'

Ongemakkelijk...

'Wil je niet weten wat je hier doet?' Zegt hij na een lange stilte. Ik ga zuchtend op een steen zitten.

'Luister meneer de betweter. Natuurlijk wil ik weten wat ik hier doe. Maar ik wil nog steeds weten wie The Hell jij bent, en daar heb ik ook nog geen antwoord op gekregen, toch. Beter ga jij het me nu vertellen. En dan kan ik hier weg' zeg ik bot.

Hij heft zijn toverstok op en richt die op mij. Voordat ik weet wat hij gaat doen. Of mijn eigen toverstok kan pakken wordt ik al tegen de muur gesmeten. Steken van pijn gaan door mijn hele lichaam heen.

'Dankjewel, dat had ik nou net nodig' mompel ik boos en ik krabbel weer overeind.

'Jij gaat mij helpen met de geheime kamer te openen. En dat zal je doen' zegt hij en ik haal mijn wenkbrauw op.

'Maar we zijn in de geheime kamer, dan moet hij toch geopend zijn want anders zouden we er niet inkomen' zeg ik verbaasd. Serieus, kan hij niet wat duidelijker zijn.

'Volgende week kom je weer hier naartoe, of je wilt of niet. Zeg tegen niemand hier iets over. Ook niet tegen die achterlijke vrienden van je. Of ik kom je halen en dan zal er iets gebeuren wat jij niet zo fijn zal vinden'

'Sure' antwoord ik. Ik loop terug naar waar ik vandaan kwam en zie een holle buis. Daar ben ik waarschijnlijk doorheen gekomen. Ik stap erin en klim omhoog.

Het is maar goed dat ik maar liefst 6 jaar op klimmen heb gezeten, anders was dit me nooit gelukt. Aan de bovenkant zie ik een soort luik en met al mijn kracht duw ik die open. Ik hoor wat dingen kraken en stap eruit. Ik kijk achter me en zie dat ik uit een kraan ben gestapt.

Whuuuut.

Er komt een meisjes spook aangezweven. Volgens mij is het Jammerende Jenny.

'ZE IS TERUGGGGG!!!' Gilt ze. Ik kijk naar buiten en zie dat het al donker is.

'Blijf hier, Jenny. Ik kom morgen naar je. Ik moet een vriendin helpen' zeg ik en ik sprint naar buiten. Lisa is nu waarschijnlijk al bezig met haar transformatie. Waar is ze eigenlijk?! Ik sprint terug, naar Anderlings kantoor.

--
--

Oke ik heb twee mededelingen.

1| ik heb besloten dat het vervolg hierop tell me, Jaxissa Black is. Je kan dat boek nu al lezen of wanneer ik deze uit heb. You can choose. Ik heb het in dat boek ook al gezegd.

2| ik update iets minder voor mijn boeken omdat ik momenteel bezig ben met het herschrijven van Struggles and Secrets.

Nou ja dat was het.

Doedelssss