"Tyler, anak! 'Di ka pa ba kakain ng hapunan mo para makapaghanda ka na para sa Homecoming?" tanong ng mommy ko, sumisilip sa kwarto ko.
Hindi po ako sure kung pupunta ako. Ang senyas ko sa kanya, dahil nga hindi ako makapagsalita. Medyo may pagka-gloomy yung pagsenyas ko, and little obvious na may gusto ako kay Rhianne.
"Bakit naman hindi? Pupunta si Rhianne 'diba? Kiss mo kaya siya at 12 midnight para makita mo kung mahal ka rin niya o hindi!" Response ng mommy ko, bubbly as always.
Ma, obvious naman na she will never love me back. Lagi naman kasi nangyayari 'to saakin. Ang heartfelt sign ko sa kanya, at nag-gasp siya.
"Tyler! Si Rhianne ang first bestfriend mo na tumagal sa'yo. For sure na siya rin may feelings na para sa'yo!" Ang confirmation ng aking mother.
Sana ganun lang kadali 'yun, ma.
BINABASA MO ANG
verb ☺ a short love story
Romance(the second book of the Parts of Speech series) "Sa kalagayan nating dalawa, matindi dapat ang impact ng verb." "Bakit naman?" "Kasi actions speak louder than words."
