Εκείνο το βράδυ δε γύρισε σπίτι.Δε σταμάτησα τα τηλέφωνα.Ανησυχούσα...
"Σήκωσετο γαμώτο,σηκωσέτο"
Τίποτα...καμοία απάντηση.
Κοιμήθηκα αλλά ξύπνησα απο φρικτούς πόνους στη κοιλιά μου.
"Είναι νωρίς για να γεννή-άάά-σω"
Πήρα τηλέφωνο τον Νίκο αλλά για άλλη μια φορά δε το σήκωσε.Δεν έχω άλλους συγκενείς εδώ.Η τελευταία λύση ήταν να καλέσω τον Στράτο.
"Σε παρακαλώώ-άάά σήκωσέ-άάτο"
"Παρακαλώ;"
"Στράτο,βοήθεια"
"Μαντώ;τι συμβαίνει;"
"Πονάω πολύ.Δε μπορώ να οδηγήσω,τα ασθενοφόρα έχουν απεργίες και ο Νίκος είναι άφαντος απο χθές το βράάά-δυ"
"Ηρέμησε.Ερχομαι αμέσως"
"Σε παρακαλώώ κάνε γρήγορα δεν αντέχω πονάω πολύ"
"Ξάπλωσε,μην είσαι όρθια.Θα προσπαθήσω να ειδοποιήσω και τον Νίκο"
"Εντάάάξει"
BẠN ĐANG ĐỌC
She destroyed me
Lãng mạnΜε τον Νίκο ήμασταν μαζί 8 χρόνια,ήταν αρκετά για να μάθω πόσο πολύ μ'αγαπούσε αυτός,πόσο πολύ με συμπαθούσε ο αδελφός του,και πόσο πολύ με ήθελε νεκρή η μαμά του...
