She destroyed me

Κεφάλαιο 43ο

Είχε κοκαλώσει...
"Δε το πιστεύω"
"Σε παρακαλώ Στράτο όχι και εσυ"
"Και όλες αυτές τις μέρες που ήταν στο νοσοκομείο και έκλαιγε;Πόσο παραμύθι αυτή η γυναίκα.Δε το πιστεύω οτι αυτή η γυναίκα με μεγάλωσε"
"Ο Νίκος όμως δε με πίστεψε"είπα και έβαλα τα κλάματα.
"Ελα Μαντώ μου,μη κλαίς.Θα δείς θα καταλάβει το λάθος του και θα σου ζητήσει συγνώμη"
"Γιατί δε σηκώνει το τηλέφωνο;Παραλίγο να χάσω το παιδί μας.Τον χρειάζομαι"
"Εχεις εμένα Μαντώ.Οτι χρειαστείς είμαι εδώ"
"Λες να μη μ'αγαπά πια επειδή είμαι χοντρή;"είπα με βουρκωμένα μάτια.
"Οχι βρε χαζούλα,το ξέρεις πόσο σ'αγαπά και εσένα και το μωρό.Ενα μήνα όταν ήσουν σε κώμα δεν είχε ζωή απλά του έπεσε βαρύ όλο αυτό και δε μπορεί να το χωνέψει.Δώστου λίγο χρόνο και θα δείς"μου είπε χασκογελώντας,δύνοντας μου ένα φίλι στο μέτωπο για να με χαλαρώσει...