GANGSTA | Harley Quinn & Joker F.C

0.7

Harleen Frances Quinzel

" Joker ' in doktoru sensin, onunla ilk ve son konuşan sen olmalısın. Söyle, nereye gittiğini biliyor musun ? " 

Kabus gibiydi. Şimdi oturup ifade veriyordum. Halbuki, daha 3 gün önce ne kadar mutlu bir insandım. 

" Bana herhangi gibi bir şey demedi bu konu hakkında. Bu konulara hiç girmedik. "

Kollarımı birbirine kenetledim. Bana bu konu hakkında bir şey deseydi bile, cevabım her zaman aynı olacaktı. İspiyoncu değil arkadaştım ona. 

Polis masanın etrafında dolanmaya başladı. 

" Emin misin ? "

Kaşlarımı kaldırdım. Cidden sinirimi zorluyordu. Ellerimi kaldırdım.

" Aynen öyle. "

Sesli bir şekilde nefes alıp verdi. Cidden sıkılmaya başlamıştım. 

                                              x      x      x

Sonunda aptalca bulduğum ifade bitmiş ve ben bir arabayla hastahaneye geri gönderilmiştim. Batman bir kez yakalamışsa bir daha yakalardı umarım Joker'i. Bir gün buradan çıkacağını söylemişti. Cidden haklıymış. 2 saat önce fazla tepki vermiştim, bunu şimdi daha iyi anlıyordum bir deliden dost olmazdı. O kötüydü. O hastaydı. Ona fazlasıyla güvenmiştim. Güven yerini hayal kırıklığına bırakmıştı. Toparlanmam ve işime geri dönmem gerekiyordu. 

Kapının çalınması düşüncelerimden ayrılmamı sağladı. 

" Girin ! "

" Bayan Quinzel, yeni bir hastanız var. "

Ani girişimi beynimi 2 saniyeliğine durdurmaya yetmişti.

Elinde ki az sayfalı dosyayı önüme attı. Bunlardan onda çok olmalıydı. Bir hasta, bir dosya. Tanrım... Bu korkunç.

" Gerekli bilgiler burada. 1 saat sonra tavan katına gitmelisin. İyi şanslar. "

Şaşkınlığımın geçmesini bekledim bu cidden çok ani olmuştu, çok çok çok ani. Dosyayı açtım ve göz gezdirmeye başladım. Kocaman bir " Pamela İsley " yazısıyla karşılaştım. Bazı fotoğrafları çekilmişti incelemeye başladım. Yeşil tenli, kırmızı saçlı ve her tarafı koyu yeşil çiçekli bitkilerle kaplı kadın yeterince dikkatimi çekmeyi başarmıştı bile. Fotoğrafların büyüsünden çıkmayı başardığımda. Diğer kağıtlara göz atmaya başladım. Hakkında fazla bir şey yoktu. Bitkileri kullandığı ve işlediği 1-2 tane suçtan baka bir şey yazmıyordu. O gün üst kata çıktığımda gördüğüm gardiyanların ve çelik-demir karışımı kapının koruduğu o oda gibi yerde olmalıydı. Bir kız bu kadar tedbir aldırabilecek kadar ne yapmıştı ? İçimde minik minik yayılan korku dalgaları biraz daha yüzünü gösteriyordu. Kızıl saçla ilgili başka bir bilgi yoktu. Ne olurdu sanki normal bir deliyi tedavi etseydim ? Bu cümleyi der demez kısa çaplı bir kahkaha attım. Hiç birimiz normal değiliz. Onlar sadece daha akıllı. Böyle düşünmeme Joker yol açmıştı. Onunla delilerin asla aptal olmadığını yeterince idrak etmiştim. Saatime baktığımda daha zamanımın olduğunu fark etmiştim. Kendimi toparlayabilmem için yeterince zamanım vardı. Kafamı kollarımın arasına alıp masaya yaslandım. Birazcık uyuyabilirdim...

Kısa bir süreden sonra selam ! Olabildiğince uzun bir bölüm yazmaya çalıştım. Okullar açılıyor ve hepimiz stresliyiz. Şansa inanmam. Hepinize başarılar diliyorum. :)

Vote ve yorum atmayı unutmayın !