GANGSTA | Harley Quinn & Joker F.C

0.5

Harleen Frances Quinzel

Gözlerimi açtığımda saat 21:19' du. Uyumuş olmalıyım... Joker'in dosyasına bile dokunmamışım... Joker'le akşam seansımız... Çabucak saçlarımı toplayıp odamdan, üst kata doğru çıkmaya başladım. Hala kendime gelememiştim. Sabah ne kadar güzel vakit geçirdiğimizi hatırladım. Dudaklarım istemsizce yukarı kıvrıldı. Gardiyanların kapıyı açmasını izledim. Başım çatlıyordu. İçeri geçtiğimde gözlerini bana diken kireç tenli adama baktım. Odaya göz gezdirdiğimde masa ve sandalyenin olduğunu gördüm. Bunlar terapi seansımız için olmalıydı. Artık onun konuşabileceği bir doktoru, benim ise ilk defa bir arkadaşım oluyordu. 

" Merhaba Bay J. "

" Merhaba Harley. " Beni incelemeye devam ediyordu. Suratı ifadesizdi.

" Çok somurtuyorsun Harley, sanırım hasta olmalısın ruh gibisin. "

Gülmemi istiyordu. Gülümsememi suratıma yerleştirdim. Kim bilir ne haldeydim. Hala kendime gelememiştim. Başım çok ağrıyordu.

" İyiyim Bay J. Biraz başım ağrıyor o kadar. "

Yerinde huzursuzca kıpırdandı. 1-2 dakika suratıma baktıktan sonra gülmeye başladı. Kahkaha atmadan, tebessüm gibi.  Gülmesi hoşuma gidiyordu. Uzatmadan konuya girsem nasıl olurdu diye düşünmeye başladım. Gülüşünü izlemekten kendimi alamıyordum. O çok... Tuhaftı. Tuhaf olması onun yeşil saçlı bir melek gibi görünmesini engellemiyordu.

 " Neden hiç arkadaşın olmadı Harley ? " Yutkundum.

Bunu nasıl açıklayabilirdim ki ? Ben bile bilmiyordum. Sorunlu bir çocukluk geçirmiştim... Kimse beni belkide bu yüzden sevmemişti. 

" Ailem... Babam kumarbazın tekiydi. Bir kardeşim vardı o çok tembeldi benim kazanıp çalıştığım parayla hep gezer, içerdi. Annem ise bizimle ilgilenmezdi. "

Tek kaşını kaldıran yeşil saçlı adama baktım. 

Ne ara konu benim hayatıma gelmişti. Burda doktor benim.

" Konumuz bu değil... Benim sana bu soruları sormam gerekiyor. "

" Arkadaşız sanıyordum. " 

Kahkaha atmaya başladı.

" Terapi için geliyorum. Doktorunum... Buradan çıkınca terapi için değil takılmak için buluşuruz belki ha ? "

Uzun bir nefes alıp verdikten sonra bana iyice yaklaştı ve gözlerime gözlerini dikti.

Bu hareketi kızarmama yetmişti. Dudaklarımı dişimin arasına alıp kollarımı birleştirdim.

" Buradan normal bir insan olarak çıkmayacağımı ikimizde biliyoruz güzelim. Şuan doktorum olabilirsin ama hep doktorum olarak kalmayacağından emin olabiliriz. "

...

Vote ve yorum atmayı unutmayın !