[2 ปีก่อน]
???: ผลการจับคู่ออกมาแล้ว!!!
(ทุกคนต่างดูรายชื่อของคนที่ตนคู่ด้วย)
โคจิ: นารามิ ริกะ....ใครละนั้น?
(โคจิเดินเข้าไปดูผลการจับคู่ สำหรับการเข้าค่าย)
มีใครเดินมาสกิดไหล่ของโคจิแล้วพูดว่า
"นายคือ โซระตะ โคจิ ใช้รึป่าว?"
ใครบางคนพูดขึ้นทำให้โคจิหันไปมอง
เธอคือเด็กผู้หญิงที่มีผมดำที่ยาวสวย ผิวที่ขาวพ่องอย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้แก้มของเธออมชมพู
และดวงตาที่ดูมีเสน่นั้น ทำให้โคจิเผลอลืมตัวเคลิ้มไปพักหนึ่ง
???: นี่........ฟังอยู่รึป่าว?
โคจิ: เอ่อ!...ขอโทษที เธอคือ นารามิ ริกะใช้ไหม?
ริกะ: ใช้ คงเป็นโชคร้ายของฉันละนะ ที่ต้องคู่กับนายโซละตะ โคจิ
โคจิ: (เห็นหน้าตาน่ารักแบบนี้ แต่ปากนี้ใช้ได้เลยนะ)
ริกะ: มีอะไร?
โคจิ: มะ!...ไม่มีอะไรครับ😑
" และนั้นคือจุดเริ่ม ของผมและริกะ"
นิโคโมริได้ส่งกระดาษแผ่นหนึ่งให้โคจิและริกะ
โคจิ: กระดาษอะไรครับ ประธาน?
นิโคโมริ: เป็นรายการของที่ต้องซื้อสำหรับทำของตกแต่งหน่ะ ฝากทั้งสองคนช่วยซื้อด้วยนะ ขอเป็นก่อนวันจันทร์นะครับ😊
ริกะ: แปลว่ามีเวลา 3 วันสินะคะ
โคจิ: ถ้าเป็นพรุ้งนี้คงมีเวลาไม่พอ คงต้องเป็นเสาร์อาทิตย์สินะ
ริกะ: วันเสาร์ฉันไม่ว่าง งั้นเป็นอาทิตย์ละกัน
โคจิ: อะ...อ่า
นิโคโมริ: งั้นประชุมกันต่อเลยนะครับ
เสียงเพลงตามสายดังขึ้น เป็นสัญญาณเตือนว่าตอนนี้หกโมงเย็นแล้ว ข้างนอกมืดเร็วกว่าปกติเพราะเป็นฤดูหนาว ผู้ต่างเดินทางกันกลับบ้าน และการประชุมก็สิ้นสุดลง นักเรียนทั้งสองโรงเรียน ค่อยๆทยอยกันกลับ
โคจิก็กำลังจะกลับ แต่ก็นึกบางอย่างขึ้นได้
" จริงสิ รถตูเสียนี่หว่า 😩"
???: โคจิคุง !
(มีใครบางคนเรียกโคจิ เธอคือ อิคุฮะ ซาจิโกะ)
โคจิ: รุ่นพี่อิคุฮะ มีอะไรหรอครับ....?
อิคุฮะ: โคจิคุงรถเสียไม่ใช้เหรอ ให้ฉันไปส่งไหม?
โคจิ: เอ๋! มันดีหรือครับ รุ่นพี่อิคุฮะ...
อิคุฮะ: ไม่เป็นไรหรอก ให้คนขับรถฉันแวะส่งแค่แปปเดียว
โคจิ: จริงสิ...รุ่นพี่อิคุฮะเป็นลูกคุณหนูสินะ 😑
อิคุฮะ: แล้วจะไปไหมละ?
โคจิ: ไปสิครับ...ไป!!!
อิคุฮะและโคจิขึ้นรถไป เมื่อรถเริ่มออกตัวตะวันก็เริ่มตกดิน บรรยากาศดูเงียบสงัด โคจิรู้สึกอึดอัดเมื่อความเงียบเข้าปกคลุม โคจิพยายามจะชวนอิคุฮะคุย แต่ก็ถูกอิคุฮะตัดหน้าเสียก่อน
อิคุฮะ: นี่ โคจิคุง...
โคจิ: คะ...ครับ
อิคุฮะ: รู้จักกับคุณนารามินานแล้วเหรอ?
โคจิ: ก็แค่เพื่อนสมัยมัธยมต้นหน่ะครับ...อีกอย่างไม่ได้เจอกันมาสองปีแล้วด้วยครับ
อิคุฮะ: แล้วมีความสัมพันธ์กันแบบไหนละเนี้ย?
โคจิ: เอ๋!!! ก็...แค่เพื่อนไงครับ! 😳
อิคุฮะ: แล้วโคจิคุงเนี้ย...ชอบคุณนารามิรึป่าว?
โคจิ: เอ๋!!! ยัยนั้นเนี้ยนะไม่มีทางหรอกครับ=^=
อิคุฮะ: ล้อเล่นน่า ล้อเล่น😆
โคจิ: เล่นแรงนะครับเนี้ย 😑
อิคุฮะ: แล้ว คุณนารามิชอบโคจิคุงรึป่าว?
โคจิ: มะ...ไม่มีทางหรอกครับ
อิคุฮะ: คุณนารามิอาจจะชอบโคจิคุงก็ได้นะ
โคจิ: ยัยนั้นไม่มีทางชอบคนอย่างผมหรอกครับ
อิคุฮะ: แต่ฉันหน่ะ...ชอบโอจิคุงนะ☺️
โคจิ: เอ๋!!!!!!!! (โคจิหน้าแดง)
อิคุฮะ: ล้อเล่นจ้า ล้อเล่น😜
โคจิ: เล่นแรงกว่าเมื่อกี้อีกนะครับ 😩
อิคุฮะ: ก็โคจิคุงเวลาเขินเนี้ย น่ารักดีนี่หน่า ฮ่าฮ่า~
โคจิ: (น่ารักอะไรเล่า เมื่อกี้ตูเกือบหัวใจวายตายเลยนะเฟ้ย 😤)
ผ่านมาสักพักรถก็หยุดลง โคจิเดินลงจากรถแล้วหันมาขอบคุณอิคุฮะ อิคุฮะโบกมือลาโคจิก่อนที่จะออกตัวไป โคจิยืนมองรถคันนั้นจนกระทั้งมันหายวิ่งหายไป แล้วจึงเดินเข้าไปในบ้าน~~
YOU ARE READING
7 Days Return Love
Romanceนารามิ ริกะ ถูกชวนให้ไปช่วยจัดวันคริสต์มาสให้เด็กประถม ทำให้เธอได้พบกับ โซระตะ โคจิ เพื่อนสมัยมัธยมต้น ตลอดเวลา 7วันที่ต้องอยู่ด้วยกันทำให้ทั้งสองได้พูดสิ่งที่ไม่ได้พูดเมื่อ 2ปีก่อนออกไป
