Sinasabing ang puso ay may sariling mata at kayang kilalanin ang taong mahal mo sa hindi maipaliwanag na paraan. Ngunit, pa'no kung ang taong kasama mo ngayon ay ginaya ang hitsura, pag-uugali, ang buong pagkatao ng taong mahal mo? Kaya pa rin bang...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
KHAMYA'S POV
"Sinasabi ko na nga ba nandito ka pa rin."
Nagulat ako sa biglang nagsalita sa tapat ko. Habang ang salarin ay tinawanan lamang ako. Pinulot ko ang tissue sa gilid ko at tinapon sa kanya.
"Hey, that's gross!" sabi niya sa pagitan pa rin ng tawa.
"Tse! Kanina ka pa ba?"
"Medyo. Hindi na kita inestorbo kasi busy'ng busy ka."
"Marahil lihim mo akong pinagtatawanan." I glared at him.
"Hindi ah. Busy ako sa kakatitig sayo."
I raised my brows. "You know those words don't work on me."
"I know. That's why I planned to do this." Agad niya akong hinila palabas ng Observatory room.
"Bitiwan mo nga ako, sa'n mo ba ako dadalhin? May ginagawa ako."
"Just shut up. There's always a time for everything Khamya. At ngayon, hindi oras ng trabaho." wika ni Ryne sabay hila sa'kin.
Tsk! Sa'n na naman ako dadalhin ng batang 'to?
Ilang minuto ang nakalipas.
"Malayo pa ba?" tanong ko kay Ryne na piniringan ang aking mga mata sa pamamagitan ng mga kamay niya.
"Malapit na."
"Ba't may surprise- surprise ka pa kasing nalalaman."
"Don't be KJ, Khamya."
"I'm not!"
He chuckle. "We're here." sabay tanggal ng kanyang mga kamay sa aking mata.
I frown when I saw where we are. "Anong ibig sabihin nito Ryne?" I raise my brows. "Why did you brought me to your room?"
Napatawa si Ryne at inilagay ang kamay sa magkabilang balikat ko sabay tulak sakin papasok sa kuwarto ng buksan nya ang pinto.
Laking gulat ko ng bigla akong sinugod ng mga aso.
"Dios ko! Katapusan ko na yata!"
Napatawa ng malakas si Ryne. Ilang sandali, napansin kong hindi naman pala ako kinakagat ng mga aso kung hindi, naglalambing lang sila.
"I thought you like dogs. Sorry, I didn't mean to freak you out." paumanhin ni Ryne.
Napangiti ako habang hinihimas ang aso. "I do like them. Nagulat lang ako. Ang lalaki naman kasi nila kaya akala ko kakagatin ako. But now I know they are cute at maamo."
"I'm glad they made you smile. Napansin ko kasing lagi kang malungkot."
"I just miss my family. Ito na yata kasi ang pinakamatagal na panahong nawalay sa kanila ng baby ko. At hindi rin nakatulong ang pagsisinungaling ko kay Beiron. Nagiguilty ako. Gusto ko ng sabihin sa kanya lahat but our work prevents us. Tsk!"
"Want some juice?"
"Sure. Thank you."
At nagkwentuhan kami ni Ryne. Laking pasasalamat ko, kasi kahit papano, nababawasan ang home sickness ko.
