Fate and Destiny

Just like the old times

A week after nung sinimulan na ni Thomas na manligaw ulit. I can say that I can feel the same way as before. We decided to make it private, just like the old times, para iwas sa mga naninira.

We are heading back to Manila para ibalita kina Tita-este Mama ang nangyari. Haaay, I think kahit anong mangyari, An Ara Galang will always be for a Thomas Torres. 

Thom: Anong iniisip mo? Lalim ah.

Ako: Walaaa gutom na ko. McDo? 

Well, half truth yan. Nagugutom na talaga ako.

Thom: *chuckles* Di ka pa rin nagbabago.

Ako: It's only you, who changed. 

Luh?! Saan galing yun? Well, sabi nga nila, your mouth says what in your heart.

Natahimik nalang si Thom. AISH! Vicky naman.

Ako: Sorry

And then I lower down my head. Nakakahiya. He hold my hand kaya napatingin ako sakaniya.

Thom: It's okay.

Naging tahimik at awkward ang atmosphere sa loob ng sasakayan. Kasi naman Victonara mga padali mong ganyan eh. Ayan tuloy. Nang makapag drive thru na kami sa McDo, nakita kong nahihirapan siya kaya pinagbukas ko na siya ng burger niya, sinubuan ko na din.

Thom: Just like the old times huh?

Napangiti nalang ako. Yeah, just like the old times, yung mga panahong akala ko hanggang dulo na kami, akala ko ang saya saya namin kaya walang makakasira ng relasyon namin, but then again, akala ko lang yun.

Thom: Ars you're spacing out again.

Ara: Ah eh, wala iniisip ko lang kung anong magiging itsura nila mamaya.

***

Dahil sa haba ng biyahe di ko namalayang nakatulog na pala ako at nandito na kami sa tapat ng bahay nila Thomas.

Sinalubong kami nila Kat at Iya

Iya: Ate, you're here!

Kat: Oh my God!

Agad na yumakap saakin yung dalawa. Sumunod naman sina Mama na yumakap din.

Lumapit saakin si Thomas at agad na hinawakan ang kamay ko.

Thom: Ma, Pa, Iya, Kat, this is Victonara "Ara" Galang, and I'm officially courting her and getting her back as well.

Napangiti nalang sila saamin.

Thom: Why you guys seems not to shock?

Mama: Anak, alam kasi naming kayo parin ang para sa isa't isa.

After a small talk, nagyaya sina Iya sa garden, kaya pala kami niyaya dito ay dahil may maitim silang balak.

Iya and Kat: Ya!~

At itinutok nila ang hose sa amin ni Thom. Pilya talaga tong kapatid ni Thom. Agad ko namang nabawi sakanila ang hose at agad ding itinapat ito sa kanilang dalawa

Kat: Ate Araaaaa!~

Iya: Kuya, Heeeeeeelp!~

Ako: You don't do that to me ah.

Nagkakasiyahan na kami dito nang lumabas na sina Mama.

Mama: Nako, tama na yan. Baka sipunin pa kayo. Ara, may mga damit ka pa sa kwarto mo.

Napangiti naman ako, kahit mga damit ko di nila tinapon.

Tumaas na ko para magbihis. Nag shower na din ako para sure.

*knock knock*

Ako: Pasok po.

Bumukas ang pinto, si Mama pala yun.

Mama: Ara, anak, halika dito.

Lumapit ako kay Mama at tinabihan siya sa kama.

Mama: Anak, salamat sa pagbibigay kay Thomas ng second chance, alam kong mahirap kalimutan, masakit yung mga nangyari sa inyo noon, pero nagawa mong patawarin si Thomas. 

Ako: Ma, naniniwala po kasi ako na "Every human needs a second chance" tsaka opo, masakit, mahirap, pero di naman po kasi natatapos ang lahat sa sakit at sa galit. Matagal ko na pong napatawad si Thomas, hindi pa lang po ako sigurado at handa sa kung anong mangyayari ulit.

Mama: Anak, maraming salamat, kasi tinatanggap mo kami. Salamat talaga, sa kabila ng nagawa ni Thomas.

Niyakap ko na si Mama, just like the old times.

Ako: Ma, wala po yun, okay na tayo.

Papa: Hay nako, ang drama naman ng asawa at panganay kong anak na babae.

Mama: Ayy nako! Naiinggit ka nanaman.

Papa: Oo, namimiss ko na din naman yung panganay kong babae eh.

Natatawa nalang ako sa mga magulang ni Thomas eh, bagets na bagets parin.

After the small talk with Mama and Papa, bumaba na kami nila Thomas sa basement para manuod ng movie, tulad nga ng sabi ko, we're having the old times na ansarap balik balikan.

We decided to watch ang walang katapusang A Walk to Remember. Sina Iya at Kat ang namili ng papanunuorin. Dati kasi pag nandito ako, we used to have a movie marathon dito sa basement. Ngayon, na-realize ko, marami rami din pala ang mga good things and good "we used to" namin ni Thom. I'm lucky to have him. Very lucky.

[Rian's Note: Yeah I know maikli lang toh. Sorry madaming ginagawa sa school eh. Paki support naman po yung Bestfriend's love. Thankieee :* Lovelove]