Önlemlerimizi almıştık ama ben çok korkuyordum belli ettirmek istemiyorum ama belli oluyordu ve her geçen katil yada yaratık bi önden gidiyordu bizden ne yapıcamızı biliyormuş gibi davranıyordu ve perşembe gecesi dışarı çıkalım ve gruplara ayrılalım diye bir karar almıştık keşke almasaydık ben ve paul beraberdik ve ayrıldık lanet olsun ki bizi takip etmeye başladı hızlı adımlarla ilerliyorduk bi otuz dakika yürüdük yorulduk şurda dinlenelim dedik demez olsaydık tam oturmaktaydım o yaratık arkadaşım paul yakaladı elinde ki bıçağı karnına sokmuştu paul'un gözlerinde ki korku ve ölümü görebiliyordum ve bana
koş kaç dedi dedim, hayır sen kaç. beraber gidicez dedim ve ona ölmiceni söylemiştim ve bana dedi beni kandırma dostum yolun sonuna geldim kaç diye bağdı koşmaya başlarken bir iki dakika geçti hayla koşuyordum ve ayı kapanı'na düşmüştüm ve küfür ediyordum canım yanıyordu yola devam etmem lazımdı pes etmedim sürüklenerek gittim ama kan kaybından ayamı hissetmiyordum ve bayılmıştım gözümü açtığımda başka yerdeydim karşımda paul vardı nerde oldumuzu bilmiyordum...
