Annabel Clarke

3

POV Ann(abel)

Nadat Jake zijn wedstrijd met 2-1 gewonnen heeft, komt hij uit de kleedkamer gelopen.

En voor het eerst zie ik hem met nette kleren aan. Hij lacht naar me. 'Hee' zegt hij grijnzend. Ik wend blozend mijn starende blik af. 'Hoi' mompel ik lachend. Jake pakt mijn hand.

'Laten we even gaan chillen' grijnst hij opgewekt. Ik knik, en volg hem. 'Waar breng je me heen?' Vraag ik giechelend. 'Ik heb een hele mooie plek, voor ons.' Reageert Jake. We lopen het parkeerterrein op, pakken onze fietsen, en fietsen weg. Na een aantal bochten en heuvels bereiken we een bos, waar ik als klein kind altijd kastanjes zocht.

Ik wilde hem net wat over mijn jeugd vertellen als hij aangeeft dat ik stil moet zijn. 'Kom' hij pakt mijn hand, en loopt naar een grote bos struiken. 'Wat..' Jake glimlacht. 'Je bent zenuwachtig hè' ik voel me betrapt. 'Nou.. mwuah.. Oké ja' mompel ik.

'Ik zie het aan je lip, waar je op bijt, en de krulletjes die je met je vinger maakt in je haar' ik kijk weg.

Hij bukt en trekt we onder een bosje door. Dan opeens zitten we op een klein grasveldje omringt met bomen en struiken. 'Niemand behalve jij en ik, weten dat deze plek bestaat..'

Ik lach opgewekt.

'Het is prachtig Jake'

Jake krijgt een rode gloed op zijn wangen en knikt. 'Vroeger zat ik hier als mijn vader me weer..' Hij lijkt geschrokken, en kucht. Daarna houdt hij zijn mond. 'Wat deed je vader?'

Jake slikt.

'Hij.. Hij sloeg me' ik zie de tranen in zijn ogen branden. 'Maar die klootzak heeft Zich uit de voeten gemaakt en woont nu ergens in Rome.' Legt Jake twijfelend uit.

'Wat erg' mompel ik.

'Asjeblieft, geen medelijden tonen.. Dat vind ik vreselijk' antwoordt hij.

Ik sla mijn arm in een reflex om hem heen. 'Dat doe ik niet.. Omdat ik weet dat er mensen zijn die het al hebben gedaan'

--------

POV JAKE

Ik pak Ann vast, en til haar op mijn schoot. Voorzichtig veeg ik een pluk blonde haren uit haar gezicht.

'Je bent zo knap' mompel ik.

Ze glimlacht, zoals alleen zij dat kan.

'Ik ken je nog maar net, en ik beloof je.. Ik vind je de leukste jongen die ik heb gezien.' Ik lach, en zie een spoortje angst in haar ogen. Ze schrikt, dat zij zoiets durft.

Ik dwing haar naar mijn ogen te kijken, en langzaam komen mijn lippen dichterbij die van haar.

'Jake' zegt ze aarzelend.

'Ja?' Vraag ik, nog steeds in 'het' moment verborgen.

'Ik weet niet of..' Ze zucht.

'Jezus ik vind je te leuk om te wachten. En ik ken je amper 1 dag.. Moet je nagaan' grijns ik.

Haar ogen staren vragend naar de mijne. En dan, drukken haar lippen zachtjes op die van mij.

------

POV LUKE (JALOERSE EX)

Ik zit rond de tafel met Simon, Dimitri, Chris en Nicolas.

'Ik zweer jullie' grijns ik.

'Dat ik een meisje heb gevonden die jullie zoeken. Die wij zoeken. Wij zoeken mooie en sterke meiden, om pijn te kunnen doen.. En Simon.. Deze doet precies aan jouw verwachtingen' mompel ik.