Günlerden birgün herhangi bir sabah tı.Pırıl pırıl bir sabaha uyanıyorduk. Tüm kardeşler günün bize neler getireceğinden habersiz, o gün için plan yapmıştık.Tüm kardeşler, tatil için buraya memlekete gelmiştik. Denize yüzmeye gidecektik bu gün, her gün için ayrı bir plan,harika bir tatil olacak bizim için. Annemin "kahvaltı hazır" diye bağırmasını ne çok özlemişim.Yıllar oldu ben burdan gideli Türkiye'ye gelmeyeli çok oldu annemin beni bağrına bir basışı vardıki ,görmeniz lazımdı. 2 saat ağladık ama nedendir annem bu sabah bağırmadı yoksa ben mi erken uyandım bilmiyorum.Kalkıp yüzümü yıkadım üstümü giydim.Hala ses yok kardeşlerime seslendim "abi abla kalkın"hala uyuyorlar, duymuyorlar bile."Ben aşağıya iniyorum" dedim abime. Annemi aradım salona baktım, mutfağa baktım göremedim.Nerdeydi? nereye gidebilirdi ki ? Dışarı baktım oradada yoktu tekrar mutfağa girdim. Tezgahın arkasından bir inilti geldi. Hemen koştum annem yerde yatıyordu bağırdım "abi abla koşun!" ama duymadılar neden kimse gelmiyordu. Annem nefes almıyordu, sonunda sesimi duyup geldiler ama annem hala nefes almıyordu...
