Crazy Reality

H. 3

POV. SARAH

Terwijl er al drie groepen op date zijn gegaan, zit ik in mijn nieuwe kamer. Om eerlijk te zijn, nerveus kan je me wel noemen. Nooit heb ik iets gedaan als een spelshow met dates en matches, maar voor alles is een eerste keer. Ik besluit mijn tassen alvast uit te pakken, zodat dat alvast gebeurd is, net als ik mijn shirts in de kast wil doen wordt er aan de deur geklopt.

"Binnen!" Roep ik, ik hoor de klik van de deur dat me aan geeft dat de deur open is en dan nog een klik dat aangeeft dat de deur weer gesloten is. Ik kijk op en zie een jongen met bruine ogen en bruine gekleurd haar, maar op zijn naam kan ik niet komen.

"Hey, Sarah." Begroet hij me.

"Hey, eh. . .-" Ik probeer nog snel op zijn naam te komen, maar dat werkt niet helemaal.

"Aaron." Zegt hij lachend.

"Ja, Aaron. Onthouden." Zeg ik een beetje ongemakkelijk. "Heb je iets nodig?" Vraag ik, niet wetend waarom de onbekende jongen in mijn kamer staat, Aaron schudt zijn hoofd als teken dat hij niets nodig heeft. "Ik wil niet onbeleefd zijn, maar waarom ben je hier dan?" Vraag ik met een ongemakkelijk lach.

"Aangezien er een paar al op date zijn, dacht ik dat het leuk zou zijn om mensen te leren kennen." Zegt hij, ik knik en sluit mijn kledingkast, ik schuif mijn koffer onder mijn bed, zodat het niet op een rommel lijkt.

"Dat is dan goed." Zeg ik terwijl ik op mijn bed ga zitten. Ik geef Aaron een teken dat hij ook kan zitten en dat is ook wat hij ook doet.

"Met wie deel je een kamer?" Vraagt Aaron nieuwsgierig.

"Loren." Antwoord ik. "Ze moet hier ergens zijn, aangezien ze niet op date is, dus ze zou best kunnen komen." Vertel ik, Aaron geeft me een knikje.

"Bevalt het je hier een beetje?" Vraag ik ongemakkelijk, niet wetend wat ik anders moet zeggen. Ik heb een slechte eigenschap om dingen te zeggen die ik niet hoor te zeggen of juist heel ongemakkelijk ben en amper iets zeg.

"Ja, iedereen lijkt hier aardig zijn, maar ik ken niet heel veel mensen hier, dus meningen kunnen veranderen." Ik knik om hem aan te geven dat ik het gehoord heb. "En jij?" Vraagt Aaron, terwijl zijn bruine ogen die van mij ontmoeten.

"Gaat wel, moet er nog een beetje aan wennen." Lach ik. "Het is niet dat ik altijd met een liefdesshow mee doe."

"Gelijk heb je." De deur gaat open en Loren loopt de kamer binnen.

"Hey." Zegt ze, Aaron en ik begroeten het meisje voor ons.

"Ook mensen leren kennen?" Vraagt ze.

"Een beetje." Antwoord ik haar.

"Jup." Antwoord Aaron. "Maar ik ga wat eten, ik zie jullie nog wel. Het was leuk je ontmoet te hebben." Zegt hij en verlaat de kamer nadat ik hem gedag heb gezegd.

"Jullie lijken wel close te zijn." Zegt Loren lachend.

"Ik ken hem niet zo goed hoor." Zeg ik.

"Maar. . .?" Vraagt ze.

"Er is geen maar, ik ken hem niet goed, hij lijkt aardig te zijn." Beantwoord ik haar maar.

"En knap." Zegt ze lachend, ik gooi een kussen op haar, die precies haar gezicht raakt.

"He! Mijn haar!" Zegt ze beledigd.

"Stel je niet zo aan, je ziet er nog steeds goed uit." Zeg ik met een knipoog. Ik pak mijn koffer van onder mijn bed vandaan en ga verder met het uitruimen van mijn koffer.

***

"Hoe was de date?" Wordt er gevraagd door iemand waarvan ik nog steeds de naam niet van weet.

"Je weet wel, gewoon een beetje leren kennen en eten." Zegt Loren.

"Gezellig was het wel." Zegt Matthew die Loren een knipoog geeft.

We zitten met zijn allen in de grote woonkamer een beetje in gesprek met elkaar en elkaar nog leren kennen aangezien niet iedereen elkaar kent. Iedereen lijkt de namen van de andere te weten, behalve ik, maar dat zou ik ook mis kunnen hebben, dat hoop ik tenminste.

"Horen jullie dat ook?" Vraagt Cameron, iedereen stopt met praten en het gezoem van mijn mobiel is goed te horen in de stilte. Ik pak mijn mobiel van tafel en kijk wie me gebeld heeft.

"Dit meen je toch niet?" Vraag ik als ik zie dat mijn moeder me nu al belt. Ik ben nog geen 24 uur hier en ze vindt het al nodig om me te bellen. "Ik moet deze even opnemen." Zeg ik en verlaat de woonkamer.

"Hey mam." Zeg ik wanneer ik heb opgenomen.

"Sarah!" Zegt ze vrolijk.

"Hey." Zeg ik lachend.

"Je had me belooft te bellen als je aankwam, ik heb geen telefoontje van je gekregen." Zegt ze.

"Ja, vergeten." Leg ik uit. "We hebben het een beetje druk met elkaar, je weet wel het leren kennen en alles." Zeg ik.

"Oh, meisje toch. Heb je al vrienden gemaakt?" Vraagt ze.

"Een beetje." Zeg ik, denkend aan mijn kamergenootje Loren en de jongen die me een bezoekje heeft gegeven, Aaron. Ook al zou je ons nog geen vrienden kunnen noemen.

"Dat komt wel goed, je gaat waarschijnlijk hele goeie vrienden maken." Zegt ze, ik knik maar realiseer me dan dat mijn moeder dat niet eens kan zien.

"Hoop het." Zeg ik. "Maar ik moet gaan, ik wil niets missen." Zeg ik lachend.

"Is goed, dan spreek ik je later wel." Zegt mijn moeder.

"Tuurlijk." Zeg ik. "Moet nu echt gaan, hou van je." Zeg ik, mijn moeder zegt nog dat ze van me houdt en dan hang ik op. Met een zucht doe ik mijn mobiel in mijn zak.

"Geen zin om haar te spreken." Ik draai me om van schrik en zie een jongen voor me staan.

"Shawn, ik schrok me dood." Zeg ik, terwijl ik mijn hart voel bonzen.

"Sorry, wilde je niet laten schrikken." Zegt hij lachend. "Ik wilde je gewoon mededelen dat we zo gaan eten." Zegt hij.

"Oké, dank je Shawn." Shawn geeft me een snelle knik en verlaat dan de gang, naar de eetkamer en ik volg hem.

"Daar is ze weer!" Roept Loren als ze me ziet, ik lach en neem plaats naast haar.

"Zeker weten, wil dit voor geen goud missen." Zeg ik en schep mijn bord op.

[][][][][]

Het eerste hoofdstuk die ik hier op dit account heb gemaakt!! Jepp, ik ben nieuw hier en ik zal elke dinsdag een hoofdstuk uploaden, na Loonah en voor Gigi. Ik moet toegeven dat dit mijn eerste collab is op een account met zoveel personen en ik moet er nog een beetje aan wennen, maar dat komt vast wel goed.

Greets from Ilham