Mekandan dışarı çıktığımda hala mafya nın söylediği şeylerin etkisindeydim. Ama varya süper konuştu kendimi gerilim filminde gibi hissettim bir an.
Kollarıma iki dev adam yapışmış beni arabaya doğru sürüklüyorlardı.
-Tamam lan motorla giderim ben!!
Diğer adam cebinden telefonu alıp birini aradı.
-Abi yenge kendi motoru ile gitmek istediğini söyledi.
Karşıdakini dinledi ve kapattı.
-Birde izin mi istiyorsunuz? Yazık size köpeği olmuş sunuz!!
Adam lar bana boş boş baktı.
Bir adam hala kolumu tutuyordu.
-Sende mi gelcen benle?
Adam gözlerini devirip kolumu bırakıp geri çekildi.
-Hayır geleceksen gel pijama partisi veririz.
Diğer adamlar güldü bu söylediğime.
Kolumu tutan adam onlara kötü kötü baktı.
Bende gülüp motora doğru ilerledim.
Sonra bir anda durdum. DUR LAN O TELEFONDA YENGEMİ DEDİ!!!!
Hızlıca geri döndüm. Telefonla konuşanın önünde durup.
-Sen az önce o patron bozuntusu na yengemi dedin beni vurgulayarak?!
Cevap vermedi. Sinir krizine giricem şimdi. O kadar ısrarıma karşı hiç birşey demedi. Boş boş baktı bana.
O gözlerini yerinden çıkarmak vardı da.
Hızlıca motora binip o yerden uzaklaştım.
Eve vardığımda kapının önünde ayakkabılara baktım. Yabancı bir ayakkabı vardı.
Ahh doğru ya teyze denen kadın gelmiş.
Elimi hızla anlima vurdum. Cebimden anahtarı çıkarıp derin bir nefes alıp kapıyı açtım.
İçeride tanımlayamadığım bir sessizlik vardı.
Oturma odasına girdim. İkili koltukta
o kadın ile Erdem oturuyordu. Tekli koltukta yani tam karşılarında ise Ceyda somurtuk suratla oturuyordu.
Onlar daha beni fark etmemişken bende direk odama çıktım.
Üstümü değiştirdim. Saçımı tepeden salaş topuz yapıp aşağıya indim.
Direk çaprazlarındaki koltuğa oturdum.
Onlarda beni fark etmişlerdi sonunda.
-Sen ne zaman geldin?
Dedi Ceyda.
-Demin.... Ee buraya gelme sebebin ne??
Bu soruyu o kadına yüzüne bakmadan sordum.
-Ben,seni merak ettim.
Ben büyük bi kahkaha atmaya başladım. Sonra ciddi halime döndüm ve onun gözlerinin içine bakarak.
-Beni merak etmişmiş!! Sen beni hiç kimsesiz kaldığımda yetim olduğumda dayak yiyip işkence gördüğüm zaman sokakta kaldığım zaman aç kaldığım zaman merak etmedin şimdimi merak ettin kadın!!!!
Baya bağırmıştım apartman inledi lan.
Zaten sonlara doğru bağırdım için aşağılık kadın sıçradı.
-Sakin ol Güneş.
Dedi Erdem.
Ona ciddi misin der gibi baktım.
-Ben mi sakin olayım bu senin anne dediğin kadın benim tek yakınım olan kadın ailemden olan kadın beni sokağa attı bu da yetmezmiş gibi şehir değiştirdi benmi sakın olayım onca sene sonra karşıma çıkıp seni merak ettim bahanesiyle karşıma çıkamaz!!!!
-Haklısın Güneş haklısın hemde çok...
Erdem annesine aşalığıcı bir şekilde baktı.
Aşağılık kadın ise sümsük bir şekilde ağlıyordu.
Bir şey bile demiyor diyemez zaten. Ne diye bilirki.
-Şimdi karşımda zırlamayı kes ve defol git evden. Senin o tiksinç yüzünü görmek benim midemi bulandırıyor!!!
Kadın koşarak evden çıktı.
-Çok özür dilerim kardeşim. Kendine iyi bak seni ararım.
Dedi Erdem.
-Tamam kuzen. Görüşürüz.
Sarıldık ve oda evden çıktı.
-İyi misin Güneş?
Kafamı olumlu anlamda salladım.
-Ama varya döktürdün aa :D...
Gülmeye başladık sonra...
