Holiday in Spain [Flikken Maastricht]

9.

"Mama, ik ga met Fleurtje naar zee!" Saar kwam het huisje uitgerend, de veranda op. Gevolgd door haar grote zus.
"We gaan een stukje over de boulevard lopen", legde Fleur uit, toen ze een vragende blik van haar stiefmoeder toegeworpen kreeg.
In de avond leek de boulevard van Roses pas tot leven te komen. Het was dan vele malen drukker dan overdag. Dit kwam onder andere doordat 's avonds vele – vooral allochtone – mannen hun kleedje uitlegden en daarop al hun spullen uitstalden die ze verkochten. Zogenaamde merkschoenen en merktassen voor een paar tientjes, veel speelgoed, kleding en geknoopte armbandjes.
Vele mensen vonden het leuk om een kijkje te nemen, wat de grote drukte verklaarde.
"Kijken jullie goed uit?" Wolfs keek zijn dochters een voor een met een bezorgde blik aan.
"Ja, pap", glimlachte Fleur. Ze drukte een kus op zijn wang en haalde een hand door zijn grijzende haren.
Saar kon natuurlijk niet achterblijven. Ze vloog op haar vader af en gaf hem een dikke kus.
"Saartje kijkt heel goed uit", beloofde ze hem.
Wolfs lachte en wreef over haar arm.
"Dan is het goed, prinses."
Saar omhelsde haar moeder nog snel, voordat ze met haar zus op pad ging.
Eva en Wolfs keken toe hoe de twee hand in hand het laantje uitliepen.
"Wat wordt ze groot, hè?" zei Wolfs.
Eva beaamde dat met een diepe zucht.
"Het gaat veel te snel", vond ze.
Wolfs glimlachte flauw en pakte haar hand vast, die op de tafel rustte.
Eva maakte haar hand alleen snel weer los. De tafel stond nog vol lege, vieze borden en pannen die dringend afgewassen moesten worden. Ze maakte een stapel van alle borden en gooide al het bestek in een pan.
"Ik ga afwassen, droog jij af?"
Wolfs hield goedkeurend zijn duim in de lucht en hielp zijn vriendin met het naar binnen brengen van de afwas. Daarna ging hij weer naar buiten om zijn wijntje uit te drinken.
Eva begon met tegenzin aan de stapel afwas. Ze had er een hekel aan, maar het moest toch gebeuren. Ze vulde de emmer in de gootsteen met heet water en voegde er een scheut gifgroen afwasmiddel aan toe. Met behulp van een schuursponsje en afwasborstel waste ze de donkere etensvlekken van de borden en legde het schone servies naast de gootsteen op het aanrecht.
"Wolfs, kom je  afdrogen?" riep Eva naar buiten.
Met de spons en de afwasborstel in haar handen, begon ze met het afwassen van de laatste paar borden.
Wolfs gehoorzaamde meteen en liep richting de keuken, alleen zonder theedoek.
Hij drukte zijn lichaam tegen haar rug aan en legde zijn hoofd in haar nek.
"Ik was eigenlijk wat anders van plan", bromde hij. Wolfs pakte het keukengerei uit haar handen en drapeerde het in de gootsteen.
"Ooh", giechelde Eva. Ze genoot van de kussen die in haar nek werden gedrukt, net zo zeer als van de warme handen die langzaam om haar middel gleden. Vrijwillig draaide ze zich om en gooide haar natte, met sop bedekte handen om zijn nek.
Wolfs maakte zijn lippen los uit haar hals en keek haar met een veelbetekenende blik aan in de ogen.
Eva voelde zich week worden in haar benen. De vlinders raasden met een topsnelheid door haar maag. Zó snel, dat ze lichtjes werd in haar hoofd. Ze liet zich meevoeren door haar vriend naar de grote slaapkamer. Geen moment dacht ze aan verzet. Het was zij en hem, niets meer, niets minder.
Ongeduldig als Wolfs was, zaten zijn handen al onder Eva's hemdje verscholen voordat ze überhaupt de schuifdeuren waren gepasseerd. Met beleid duwde hij haar op het legde bed en kroop teder op haar. Hij kuste haar lichaam en trok haar hemdje uit, toen zij gewillig haar armen boven haar hoofd hield. Ongeduldig ontdeed hij zichzelf snel van zijn shirt en korte broek, waarna hij – gehuld in enkel een strakke boxer – zijn aandacht weer naar haar verlegde. Hij werd enkel tegengehouden toen hij hun lippen weer met elkaar wilde verbinden.
"Fem slaapt", zei ze hem.
Wolfs leek het alleen weinig uit te maken.
"We doen wel heel zachtjes", knipoogde hij.
Eva had de zin niet om er op in te gaan. Bovendien, ze konden best zachtjes doen, toch? De twee rolden door het dunne laken en liefkoosden elkaar. Speels werden de laatste kledingstukken van elkaars lichaam ontvreemd, tot dat ze geheel naakt tegen elkaar aangedrukt lagen. Wolfs bovenop zijn vriendin, verwikkeld in een innige zoensessie. Vol passie vreeën ze met elkaar, niet meer bewust van de werkelijkheid. Het was dan ook een complete verrassing toen ineens een schreeuwende kleuter naast het bed was verschenen.
"Papa! Mama!" bracht het meisje geschrokken uit.
Het hoge stemgeluid bracht beide volwassenen weer terug op de bewoonde wereld. Geschrokken gleed Wolfs van Eva af. Hij trok het laken tot over Eva's borsten.
"Hé, Saartje", probeerde hij zo luchtig mogelijk te zeggen.
"Wat doen jullie?" vroeg ze fluisterend met ingehouden adem. Ze had haar ouders nog nooit in deze positie aangetroffen.
Alsof het nog niet erger kon, kwam op dat moment ook Fleur de kamer ingelopen. Ook zij bekeek met grote ogen het stel voor zich.
"Zo wat een gezelligheid", zei ze met een grijns.
Eva's wangen kleurden voor zover het kon nog veel roder.
"En jullie maar volhouden dat het niks gaat worden", zei ze hoofdschuddend. De glimlach op haar gezicht verraadde haar enthousiasme. Fleur pakte het kleffe handje van Saar vast.
"Kom maar, schat, dan gaan wij een ijsje eten."
Het gezicht van de kleuter klaarde meteen op.
Wolfs zond zijn oudste dochter een dankbare blik. Als reactie kreeg hij een knipoog, waarna Fleur met Saar de slaapkamer uitliep en de deur achter zich sloot.
Wolfs liet een diepe zucht ontsnappen en plofte op zijn rug neer.
Eva wreef door haar warrige pony.
"Dat is nou shit", zuchtte ze.
"Dat kun je wel zeggen, ja", lachte Wolfs. Ergens zag hij er de lol wel van in, maar het gevoel van schaamte bleef hem natuurlijk meester.
"Ik vind het niet om te lachen", mompelde Eva.
"Ach, nu hoeven we het tenminste niet meer te vertellen." Wolfs ging op zijn zij liggen zodat hij zijn vriendin aan kon kijken. Liefkozend streelde hij door haar haren.
"Ik had het ze liever op een andere manier verteld", glimlachte Eva. "En Saar heeft waarschijnlijk een trauma voor het leven."
Wolfs schudde zijn hoofd.
"Er was toch niets te zien."
Eva haalde haar schouders op.
"Papa met z'n zware lijf bovenop mama, best schrikbarend denk ik", zei Eva quasi serieus.
Toen pas kreeg Wolfs door dat ze maar wat met hem zat te dollen.
"En bedankt", reageerde hij met sarcastische ondertoon.
Eva lachte en drukte een slordige kus op zijn kaak.
Wolfs omhelsde haar stevig.
"Zullen we ons omkleden of moet jouw honger nog gestild worden?"vroeg hij.
"Nou, mijn honger is over", lachte Eva. Ze graaide naast het bed naar haar ondergoed en kleding. Ze gooide Wolfs zijn boxer toe.
Ze kleedden zich langzaam om. Langzaam, omdat ze zo de confrontatie langer konden uitstellen. Ze hadden immers behoorlijk veel uit te leggen aan de kinderen. Eva keek nog snel bij haar baby'tje, dat diep in slaap was en nergens wat mee van had gekregen. Daarna liepen de twee naar buiten. Fleur en Saar zaten tegenover elkaar met ieder een ijsco in de hand.
"Zo, nu al klaar?" lachte Fleur. Met een twinkeling in haar ogen keek ze van haar vader naar Eva en terug.
"Fleur", zei Wolfs bestraffend.
Eva bond haar haren in een slordige knot en nam plaats naast haar kleine meisje.
"Is het lekker, schat?" Ze aaide door de bruine haren.
"Heel lekker, mama", knikte het meisje uitbundig. Zo lief als ze was, hield ze haar moeder haar ijsje voor, zodat ook zij van het overheerlijke ding kon proeven. Natuurlijk deed Eva dat met liefde, om daarna te beamen dat het inderdaad heel erg lekker was.
Wolfs zat naast zijn oudste dochter en tegenover zijn vriendin. De stilte die er heerste – met uitzondering van de smakgeluiden van Saar – was bijzonder ongemakkelijk.
"Dus", begon Fleur, "hoe lang zijn jullie al samen?"
Rond Wolfs' lippen verscheen een grote glimlach. Hij legde zijn hand op de tafel, waar Eva gretig haar eigen hand inlegde. Hun vingers verstrengelden met elkaar.
"Een paar weken", bracht Wolfs verliefd uit.
"Eindelijk!" zei Fleur glimlachend en ze klapte een keer uitbundig in haar handen. "En waarom moesten wij daar op deze manier achter komen?"
"We wilden het rustig aan doen", antwoordde Eva naar waarheid.
"Nou, het zag er anders niet bepaald rustig uit", knipoogde Fleur.
Eva schudde haar hoofd, haar lach binnenhoudend.
"Ik ben in ieder geval heel blij voor jullie", zei Fleur oprecht.
"Dat zijn wij ook", glimlachte Wolfs en hij drukte een kus op Eva's hand.
"Saartje?" De kleuter keek meteen op bij het horen van de stem van haar zus. "Heb je papa en mama al laten zien wat je gekregen hebt?"
Het meisje schudde haar hoofd en legde haar arm languit op tafel, zodat haar ouders het armbandje konden zien dat om haar pols schitterde. Het was een traditioneel geknoopt armbandje, gemaakt van roze, paarse en gele borduurgaren.
"Wat mooi, prinses!" zei Wolfs enthousiast.
Saar knikte bevestigend.
"Heb je Fleur een dikke kus gegeven, schat?" vroeg haar moeder haar.
"Ja", knikte Saar, maar met liefde liep ze naar haar zus toe om haar nog een dikke kus en knuffel te geven. De plakhandjes kleefden aan de blonde krullen, maar dat werd voor lief genomen.