PANSAMANTALA

Chapter 6

CHAPTER 6

A year after.

"Ai sorry, sorry po talaga kuya."

Nagmamadali kc ako. Magkikita kame ni Stan ngayon. Kakauwi lang nya galing tokyo. Once a year lng umuuwi un e. Usapan namin 10AM.  Eh 10 AM na, kaso paalis palang ako. Hehehe. Pilipino time ba kaso tokyo time pala ung pupuntahan ko baka di usu late dun. Hahaha.

Nasa parking na ko. Kaso ung susi ko, Asan na. *hanap* Kaasar naman oh. Ihh. Badtrip. Shh. Tawagan ko na nga lang si Stan.

B: Stan! Asan kana? May problema ako.

S: Ano problema mo? Miss mo nako? Ang bilis naman oh. Di pa nga tayo nagkikita oh. Hahaha.

B: Ang feeler mo din no. Di kita miss. Hahaha.

S: Sus. Kunwari kapa no. Pero ano problema mo? Wag mo sabihing di ka pede ngayon?

B: Nega mo din. Di. Ano kc,  ung susi ko nawawala. Hehehe.

S: Oh tapos? Ano gagawin ko?

B: Ai grabi to.Wala Wala. Nevermind. Medyo malate ako.

Ang sama oh. Ih. Nahihiya kc ako. Papasundo sana ako sa kanya. Magcocomute na nga lang. -.-

*vibrate*

S2 Lee Calling.

*vibrate*

B: Oh hello? Malalate ako sabe diba.

S: Where are you?

B: Naglalakad papuntang sakayan.

S: Okay. Wait me there. Bye.

Ai. Loko loko din un no. Wait ko daw ana. Pero atleast. Hahaha. Libre pamasahe din un. Pangkain ko nlng. Hahaha. Ang hirap maging matakaw. Hahaha.

*Toot. Toot.*

*Tingin there. Tingin here. Tingin everywhere*

Oh si Stan na pala. Wala talaga tong kupas. Di paman nasisikatan ng araw kumikinang na. Imaginin niyo nalang basta ganun. Hahaha.

Pababa na siya ng sasakyan. Sabi ko na nga ba ea, eto nnmn ung mga babae isama mo nrn pati lalaki, napapatingin nlng. Tas kulang nlng pasukan ng langaw bibig ng iba. Hahahaha.

Papalapit na sya.

Ayan na.

Konti pa.

Ang bagal maglakad oh.

May inaabot siya sakin...

Susi?

Bakit susi?

S: Pagdrive moko bff. Sige na. *nagmamakaawang face* Pls?

B: Siryoso ka?

S: Oo nga ea. Kaya nga pumunta ko dito dba. Para may driver ako. Hehehe. Nakakatakot dito andaming sasakyan.  Unlike sa tokyo ^^

B: Akala ko pa naman naawa ka sakin kaya pumunta ka dito.

S: Ung iba siguru maawa sayo. Kaso ako hindi ea. Hahaha. Burara ka kc, Kslnn mo na yun. Hahaha.

B: Shh. Di ko nga alam san ko naihulog diba. Tara. Ugali mong yan no.

Iligaw ko ata tong lalakeng to ea tas iwan ko diba ng makaganti. Muahahaha. Kaso bad un bad. Hahaha.

Bali 12 napo at papunta kame sa mall. Kakain lang kame sa pagkakaalam ko. Haha.

S: *Kalabit kalabit*

B: Oh? Manahimik ka dyan.

S: Let's Skate together. Then Watch movie together. Then..

B: Together? Walang together. Duh.

S: "Dati spicy ka. Ngayon bitter na. Dati Sweet and Spicy tayo. Tas ngayon Sweet and Bitter na. Awww di na sila compliment. Di na cool pakinggan. How sad. *puppy face here*

B: Ung totoo stan?

S: Anong totoo?

B: Bakla kaba? Hahahahahahaha. Peace Yow.

S: Tanggapin mo nlng na sadyang mas maganda ako sayo. Ano magagawa ko diba ung kagwapuhan ko umaapaw kaya napagkakamalan akong bakla. :P

B: Nagtanong lang ako, Ang  guilty mo masyado.

S: *Silent*

B: Ui. Di ka na nagsalita?

S: *Silent*

B: Hoy. Ai bahala ka nga. Pikon. Pikon.

S: *Silent*

B: Awww. Sorry na nga.

S: Hahahahaha. Your so cute tlga when you act like that (nonstop tawa)

K. Dito na pala kame. Di ko sya dinala sa mall. Sa isang resto lang. Para makauwi ako kaagad. Friday kc ngayon gusto ko na umuwi samen. -.-

Hi maam, sir. Welcome to 'Vogh Restaurant'

Ayan sabi ng waiter samen. Authentic korean restaurant daw to sabi ng poster nila sa labas e. Gusto ko kc ng kimchi e. Hahaha.

S: Ano sayo?

B: 1 whole kimbob 2 servings of kimchi.

S: Eh?

B: Oo nga. Un nga.

S: Ok. Magorder nako.

B: Tell me how much nlng.

Di po ako nagpapalibre sa pagkain pasensya na. E ayaw din naman nung ksma ko na manlibre e. Kuripot un. Kaya okay lang. Hahaha

Ayun. Naghihintay lng kame para sa pagkain. Casual lng kami magusap. Nothing extra ordinary. Hahaha.

STAN'S POV

Hi! After all binigyan akong POV. Hahaha.

I'm Stan Stephen Lee pala. Secret Co-Owner of Elite University. Currently taking Entrepreneurship and Some IT courses in Tokyo, Japan.  Well. Matagal ko ng kilala si Bianca. Ayoko ng ikwento how and when and where. Hahaha.

Pero isa lang masasabi ko...

"Ang manhid mo bianca."