Gizemli Karanlik...

Sarı problem...

Savas
Ders bittikten sonra ikinci teneffüse Nazlıyla birlikte çıkmıştık kantine inip bir masaya oturduk Nazlı saçından rahatsız olup bileğindeki saç lastiğile saçını dağınık bir topuz yapmıştı boynuna baktığımda birden bir yara gördüm hiç düşünmeden dokununca Nazlı hemen geri çekilip "ne yapıyorsun" der gibi baktı...
.
Sa: şey... Boynundaki o yara...
N: ha sen onu diyorsun... O şey ya annem dumana tokat atmıştı krize girip kendimi yaralamışım...
Sa: Dumanı çok seviyorsun dimi
N: herkesten çok
.
Yanımıza birden Duman gelip imalı imalı gülümseyerek Nazlıya baktı...
.
N: noldu duman efendi?
D: abla Savaş abiyle manita işlerimi? Yoksa Savaş eniştemi desem?😏
N: Duman... Elifle manita işleri falan... Yoksa yengemi desem😏
D: sen nerden biliyorsun Elifi ya
N: ben senin ablanınım Duman gözüm üstünde... Şimdi al su parayı bana ve Savaş abine cay getir hadi
D: oldu... Kölen vardı
N: paranın üstü sende kalsın...
D: ha... Başka bir isteyiniz var mıydı güzelim😏
N: Elife bir çikolata al... Kızlar bayılır çikolataya😉
D: hay hay güzelim hemen😏
.
Duman gittikten sonra gülümseyip bana baktı... Bir abla ve kardeş ne kadar güzel olabilir ya? Çoğu kişi ablasından veya abisinden nefret eder... Ama bunlar sanki... Ne bilim işte aralarında çok farklı bir bağ var... Çok güzel bir bağ
.
N: neden öyle bakıyorsun?
Sa: hiç öylesine...
N: şey koca gözüde çağırsam rahatsız olur musun?
Sa: koca göz?
N: selin bizim sınıftaki kız
Sa: tabi çağıra bilirsin bende aliyi çağırsam olur mu? Dörtlü otururuz...
N: tabi çağır oturalım...
.
Nazlı elini kaldırıp seline eliyle gel işareti yaptı yanımıza gelip oturunca bende aynı şekilde aliyi çağırıp yanımıza gelmesini sağaladım yanıma oturup gülümseyerek bize baktı...
.
A: aranızda barış ilan edildi galiba...
N: hıhı arkadaş olduk...
A: arkadaş?
Sa: evet arkadaş!
A: peki öyle olsun... Naber selin
Se: b-ben mi?
A: evet sana diyorum...
Se: i-iyim sağol s-sen nasılsın?
A: iyim ben... Ama senden pek emin değilim... İyi olduğuna emin misin?
.
Nazlı birden Selinin kulunu cimcikleyip ciddi bir sekilde seline baktı selin hemen kendine gelip aliye baktı
.
Se: iyim ben! Eminin yani!
A: peki...
.
Birden bir çocuk ağızının çıktığı kadar bağırdı hepimiz kafamızı o tarafa dönünce Dumanı yerde cay yüzünden yanmış bir halde gördük... Yo hayır olamaz... İnananıyorum... Melisa Dumanın düşmesini sağalamış... Şimdide Dumanın yanına çökmüş cocuğun yakasından tutup bir şeyler söylüyor... Nazlı bunu görünce yerinden kalktığı gibi Melisanın dibinde bitti... Kriz geçirmek üzereydi ve bu sefer ben bile ondan korkuyordum... Melisanın saçını tutup kafasını kaldırıp alev çıkan gözleriyle ona baktı...
.
N: SAVAŞ!
Sa: efendim?
N: Dumanı götür... Soğuk su tut üstüne
Sa: ali selin siz benim yerime gidin ben Nazlının yanında kalıcam
A: tamam abi...
M: bırak sacımı!
N: sen kimsinde dumana yaklaşırsın... Sen kimsinde dumanın canını yakarsın... SEN KİMSİN LAN KİM!
.
Nazlı birden melisanın burnuna yumruğu indirince herkes çığılığı bastı melisa yerde kanayan burnuyla yatarken nazlı melisanın üstüne oturup yüzünü yumruklamaya devam etti onu durdurmaya çalışamda hiç bir şey işe yaramıyordu kucağıma almayı denediğimde karnıma dirseğini geçirmişti... Birdem duman koşarak yanımıza gelip nazlının önüne geçip iki elinide nazlının yüzüne koydu...
.
D: abla... Beni duyuyorsun biliyorum... Sakin ol lütfen... Bak ben iyim bir yerim acımıyor... Hadi kendine gel aşkım...
.
Duman aşkım dediğinde nazlı birden sakinleşip dumana baktı elini tutup ayağa kalkınca yine masaya geçip dumana sım sıkı sarıldı... Yanaklarına bir sürü öpücük koyarak Dumanın saclarını arkaya tarayıp gözlerinin icine baktı...
.
N: ablacım iyimisin bir şeyin var mı hastaneye gidelim mi
D: abla iyim ben sakin ol
N: kurban olurum ben sana herşeyim... Size bişey oldu mu?
Sa: biz iyiz merak etme
N: o sarı nerde?
.
Melisa birden yanımıza gelip nazlının sacını tutup geriye cekti... Bu kız canına susamış yeminle! Nazlının canı yandığı icin ağızından hafif bir inleme cıktı alev çıkan gözleriyle melisaya bakıp dumandan ayrılıp yavaşça ayağa kalktı sacı hala melisanın elindeydi ama fazla tepki göstermedi... Benide korkutan bu zaten... Fırtına öncesi sesizlik diye buna denir!
.
N: sacımı bırak!
M: sen kimsinde beni okulun önünde rezil ediyorsun!
N: ben Nazlı... Dumanın ablasıyım... Kim olduğumu öğrendin simdi bırak saçımı!
M: o kadar kolay mı sandın küçük fare... Seni mahvedecem!
N: canını seviyorsan bırak sarı problem tepemin tasını attırma!
M: çok korktum... Napacaksın?
N: o zaman benden günah gitti sarı!
.
Dediğim gibi fırtına öncesi sesizlik sona erdi ve fırtına başlıyor... Nazlı tek bir hamlede melisanın kolunu tutuğu gibi döndürerek saçını bırakmasını sağladı kolu ters çevrilmişken dirseğinin arkasına yumrum atarak kolunu kırdı... Melisa acıdan çığlık atarken saçını tutup cekti kulaklarına bişeyler fısıldayıp yitiği gibi melisa yeri boyladı nazlıda dumana ve kendisine kantinden tost alıp yemeğe başladılar... Bu kız ne tuhaf ya... Yanına oturup dumana baktım nazlıya çaktırmadan dumanla el haraketlerimiz ve ses çıkarmadan dudak diliğile konuşmaya başladım...
.
Sa: ablan nasıl?
D: bilmiyorum...
Sa: konuşmalımıyım onunla yoksa şuan sinirlimi?
D: bence konuşma çok sinirli şuan...
Sa: haklısın benide döver bu😂
D: aynen döver mi döver...
N: benim yanımda benim hakımda konuşmayı keser misiniz? Çok çakıyorsunuz...
Sa-D: ha...
Sa: şey ya... Biz şey konuşuyorduk... Neyse boş ver...
N: bencede...
Sa: melisa canını yaktımı?
N: saçımı çekti savaş... Sence canım yandımı?
Sa: gerizekalı!
N: efendim!
Sa: sana degil... Melisaya diyorum... Nasıl kırdın ama kolunu!
N: ohh canıma deyisin!
Sa: deli kız😂
N: öküz!
Sa: öküz mü?? Bak bak şu kaslara bak! Nerem öküz?
N: oha savaş oha! İndir şu T-şortu! Baklava show yapıyo resmen ya!
Sa: ne güzel işte bedava baklava görüyorsun...
N: bedava baklavamı?! Sen kızlara gösterirken paramı istiyorsun?
Sa: kızların benim baklavamı gördüğünü nerden biliyorsun?
N: gençsin... Yakışıklısın doğrusu... Ve birden dudaklarıma yapıştığına bakılırsa biraz çapkınlık var... Ve baklavanı hiç bir kız görmedi öylemi?
Sa: evet görmedi...
D: ABLA DIKKAT ET!
N:......
Sa: NAZLI....
.
Melisa birden nazlının sırtına çakı saplayıp kaçtı... Siktir! Nazlı nefes almakla zorlanırken duman ağılayarak yanına geldi nazlının gözleri dolup bir kaç yaş akıttı
.
Sa: nazlı... Korkma tamam bişey olmıyacak sana dayan arkadaşım
N: sa-savaş...
Sa: şştt kendini yorma... Rahat bırak bedenini sıkma kendini iyi olacaksın sen!
D: abla... Abla nolur bırakma beni nolur
N: i-iyim ben ab-ablacım...
Sa: ali dumanı burdan uzaklaştır ve yanından 1 saniye bile ayrılma! Selin hemen ambulansı ara 2 dakika icinde burda olsunlar yoksa hastaneyi başlarına yıkarım!
A: gel duman gidelim abicim
D: ablama bişey olmıyacak dimi
Sa: olmıyacak yakışıklı hadi git sen sonra gelirsin
Se: aradım geliyorlar!
Sa: tamam... Nazlı dayan arkadaşım... İyi olacaksın sen
N: ç-çok acı-yo
Sa: geçecek dumanın güzeli geçecek... EMRE!
E: efendim?
Sa: çabuk koş o melisayı yakala! HEMEN!
E: o iş bende...
.
Nazlı elini uzatıp ellerimizi kenetledi gözlerinden bir kaç damla daha akıtarak burukça gülümseyerek baktı...
.
N: yü-yüzü-mü g-gül-düren ikin-ci adam...
A-arkadaşım!
.
Nazlının eli birden gevşedi ve gözleri yavaşça kapandı oturduğu sandalyeye bedenini bırakıp kafasını düşürdü... Hayır... Hayır olmaz... Olamaz!
.
Sa: nazlı! Nazlı kendine gel! NAZLII!!!