Part 27

7 0 0
                                    

Continuation, mga tol.

Sabi nya special daw ako for him. Sabi ko naman, hindi ako special child. Akala mo naman matatawa sya. I was just trying to ease the tension between us. But he was too sad. He was frustrated. He was so confused. I can see it in his eyes.

Anyway, I am typing this story right now while riding a bus. The struggle is real mga bhe. Bakit? Boring, kasi I forgot to bring my earphones. Uncomfortable, dahil hindi ako nakaupo sa favorite spot ko whenever I ride a bus. Uncomfortable again, dahil ang baho ng katabi ko super.

So ayun, let me continue. Hindi na talaga ako humihinga ng mabuti, huhuhu.

Pano ba 'to, Wattpad? Palaging heartbreak nalang 'tong nararanas ko ha. Bakit ang unfair? Hindi naman sa nagmamadali ako. Pero parang may hindi tama eh. Nakapag desisyon nga ako para sa kapakanan ko, pero hindi naman ako masaya sa desisyon ko.

Tama ba 'to? My heart isn't happy.

But I know, dadating din yung panahon na magiging happy rin ako. Right?

Ayun nga, natapos na kami sa aming heart to heart talk. But I don't want to go. Para sa'kin kasi, if I were to leave him, it feels like, everything would end. Like tatapusin lang nya lahat ng pingsamahan namin ng isang tuldok. But I know he isn't like that. I'm not mad at him though.

Well, he told me, for us not to feel the pain even more, we should stop communicating frequently. Knowing that I'm okay, and he's okay, okay na daw yun. I told him that I respect his decision but, the f*ck, I don't want that. Hindi ba pwede'ng tapusin muna ang first semester before he cut ties with me? I'm too fragile.

Pero ganun talaga ang buhay, Wattpad. Kailangan mo'ng magparaya para sumaya ang iba.

Haayyy, idol mo na ako noh? Kasi naman, I'm so selfless talaga.

I Watch You From AfarTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon