Sms-y późnym wieczorem

Rozdział 6

Tomaro: Jean jak się czujesz?

Ja: Dobrze to tylko lekkie przeziębienie, ale cały czas mi nie powiedziałeś nic o sobie.

Tomaro: Ale się uparłaś...

Ja: No pewnie! Na pewno nie jesteś jakimś pedoberem?

Tomaro: A w życiu! Nawet tak nie gadaj!

Ja: Nie bulwersuj się agresorze. A tak w ogóle to masz rodzeństwo?

Tomaro: Niestety tak. Młodszego brata Yuri. Jest okropny i wtedy jak pytałaś kim jestem wyrwał mi telefon i powypisywał tamte bzdury.

Ja: Tak. Tak mi się wydawało, że jesteś zbyt poważny na takie gadki. Sztywniacha.

Tomaro: Nie bądź okrutna. Ranisz me serce, łamiesz na kawałki!

Ja: Yuri?

Tomaro: Taaaak?

Ja: Oddaj telefon bratu.

Tomaro: Ok ;)

Tomaro: Zabije go!

Ja: I to jest Tomaro.

Tomaro: Po czym poznałaś?

Ja: Po głupkowatym tekście.

Tomaro: Dobra.

Ja: Zróbmy tak. Ja ci odpowiem na pytanie a ty odpowiesz na moje. Ok?

Tomaro: Ahh. No okej.

Ja: Ja pierwsza. Kim jesteś?

Tomaro: Na pewno nie człowiekiem. Ok, a kim jest twoja mama?

Ja: Nie fair. No dobra. Moja mama jest cukiernikiem.

Tomaro: Zrobi mi ciastka?!?!

Ja: Yuri!

Tomaro: Wredny bachor!

Ja: Jak masz na nazwisko?

Tomaro: Denier. Ok moje pytanie. Ulubiony kolor?

Ja: Niebieski! Kim są twoi rodzice?

Tomaro: ...

Ja: O przepraszam! Nie wiedziałam.

Tomaro: Nie szkodzi! Nie mogłaś wiedzieć.

Ja: Muszę lecieć! Mama chyba od godziny woła mnie na kolacje, a jest dziesiąta! Mój brat już się dobija do drzwi. Papa~

Tomaro: Narka.