Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Adam sevdiği kadını kollarının arasına alıp saçlarına şefkatli bir öpücük bıraktı. Alev saçlı kadının bal gözlerine bakınca dudaklarına yayılan gülümsemeye engel olamadı. Genç kız sevgilisine biraz daha sokuldu. Sanki bir şey veya birisi gelip onu Ömer'den koparacak gibi hissediyordu.
"Beni bırakma Ömer." dedi Defne yalvaran bir sesle.
Sevgilisi cevap vermedi. Genç adamın gözlerindeki duyguyu çözmeye çalışan Defne korkak bakışlarla bakmaya devam etti. Gözleriyle cevap beklediğini belli ettiğini sanıyordu. Sevgilisinin dudaklarındaki gülümsemenin yok olduğunu görünce içinde kopan endişe fırtınasını geriye atmaya çalıştı. Kurumuş dudaklarını diliyle ıslatıp konuşmaya çalıştı genç kız.
"Ömer bırakmayacaksın demi?"
Yine beklediği cevabı alamadı. Defne gözlerinin dolduğunu hissetmesine rağmen bakışlarını sevgilisinden bir an bile ayırmadı.
Bitecek Defne.
O ayrılık günü er ya da geç gelecek.
Defne kafasını sallayıp iç sesine hayır dedi.
İnkar etme.
Defne gözlerini kapatıp elleriyle başına vurdu.
"Sus diyorum sana sus!" diye bağırdı iç sesine.
Gözlerini açtığında Ömer'in olmadığını gören genç kız telaşla ayağa kalktı. Karanlıktan dolayı bir şey görememesine sinirlendi.
"Ömer! Korkuyorum..."
Sonsuz bir boşlukta koşmaya başladı genç kız. Hiçbir şey görmeden koşuyordu. Göz yaşlarının sel olup gitmesini umursamamaya çalıştı. Ayağı sert bir cisme takılıp düşerken ani bir haraketle başını korumaya çalıştı genç kız.
Yatağından sıçrayarak uyanan genç kız ellerini terden su gibi olan saçlarına götürdü. Hissettiği korkuyla nefes alışverişleri hızlandı. Başını ellerinin arasına alıp kendisine sadece bir rüya olduğunu hatırlattı. Daha yeni kavuşmuşken içini kaybetme korkusu sarmıştı. Kaybetmeyeceğim diye tekrarladı Defne içinden. Önceden, karşılıksız severken böyle korkuları yoktu. Kazanmamışken neden kaybetmekten korkacaktı ki? Fakat şimdi anlıyordu. Gelen her iyi şeyin arkasından kötü şeyler de geliyordu. Sanırım bu hayatın kuralıydı. Her şeyin iyi olması imkansızdı. Veya her iyi şeyin bir karşılığı vardı. Bu hissetiği korku da onlardan bir tanesiydi. Tam bir yıl boyunca karşılık beklediği aşkına şimdi beklediğinden daha fazla karşılık alıyordu. Defne için şimdilik bundan daha önemli bir şey yoktu. Kaybetme korkusuysa kaybetme korkusu. Her zorluğa göğüs germeye hazırdı. Ömer onundu. O Ömer'in. Bunun bozulmasına izin vermeyecekti. Yollarındaki engelleri teker teker geçmeye hazırdı. Aşk biraz da cesaretti. Ömer'in varlığını hissettikten sonra daha çok cesur olmaya karar vermişti.
