Yaşadığın Bedene Hapis Olmak

Bölüm 2 - Kazaya Şahit Olmak

Bu bölüm yorumlarda firsti alan kişiye ithaf edilmiştir.

( Bölüm 2 - Kazaya Şahit Olmak )

Kafamı hemen duyduğum sesle birlikte kavşağa doğru çevirdim. Kavşakta iki araba çarpışmıştı. Çarpışmanın etkisiyle bir araba takla atarak kavşağın köşesinde ki bariyerlerin önünde ters bir şekilde durmuştu. Hala tekerlekleri boşlukta dönüyordu. Diğer araba ise kazayı fazla hasar almadan atlattı. Arabanın şöförü yaralı görünsede arabasından çıktı.

Oysa ters dönmüş arabada en ufak bir hareket yoktu. Hemen o arabaya doğru koşmaya başladım. Kavşakta onlarca araba olmasına rağmen kimse durupta kaza yapanlara yardım etmeyi düşünmüyor gibiydi. Üstelik bazı densizler telefonlarını çıkartarak ters dönen arabayı çekmeye başladılar.

Bunu gördüğüm anda sinirden gözüm dönmüştü. Hemen ters dönen arabaya doğru koşarak ilerledim.

Karşıma çıkan insanlara ise omuz atmakla yetiniyordum. Arabanın yanına ulaştığım anda gördüğüm şeye inanamadım. Arabanın benzin deposu yakıt sızdırıyordu. Üstelik bu yakıt arabanın ön tarafına kadar ulaşmak üzereydi. Motordan çıkan dumanlar ise arabanın kısa bir süre sonra patlayacağını gösteriyordu. O sırada nereden çıktığını bilmediğim bir polis çevrede ki insanlara "Araba patlayacak, buradan uzaklaşın" dedi. Ortaya öyle bir hengame çıkmıştı ki gözlerime inanamadım.

Tek olan polis telzisinden destek isterken bir yandan insanları uzaklaştırmaya çalışıyordu.

Bir grup insan ellerinde ki kameralar ile ters dönmüş arabayı kayıt altına alıyorlardı. Kimileri ise pencerelerine çıkmış olayı izlemekle yetiniyordu. Oysa kimse arabada ki kişinin biraz sonra kazada ölmemişse bile patlamada öleceğini düşünmüyordu.

Sinirim hat safhaya ulaştığı anda kimseyi umursamadan arabanın yanına gittim. Başta polis olmak üzere herkes beni uzaklaştırmak için arkamdan sesleniyordu. Fakat arabanın patlayacak olması yüzünden olsa gerek yanıma gelmeye cesaret edemiyorlardı. Hemen aranın ön kapısından içine girdim. Arabada iki kişi bulunuyordu. İlk önce bana yakın olduğu için şöförün nabzını kontrol ettim.

Fakat nabzı atmıyordu. Onun ölü olduğunu anladığım anda bu sefer arabanın arka kolduğunda oturan kızın nabzını kontrol ettim.

Onunda öldüğünü sandığım sırada elimin altında çok hafif bir nabız hissettim. Sanki varla yok arasında gibiydi. Kızı çekerek çıkarmaya çalıştım. Fakat ayağı arabanın içinde sıkıştığı için hareket etmiyordu. Ne yapabileceğimi düşünmeye başladım.

Araba az sonra patlayacaktı. Kızı kurtarmak için yeterli zamanım olup olmadığını bilmiyordum. Üstelik arabandan kurtardıktan sonra bile yaşayacağının bir garantisi yoktu. Buna rağmen kızı orada kaderine terk edemezdim. Bunun için kızın önünde ki koltuğu tekmelemeye başladım. Bir süre sonra koltuğu tutan zemin geriye doğru gitmişti. Kızın sıkışan ayağını kurtardıktan sonra ön tarafa doğru onu tutarak çektim. Arabanın arka kapıları açılmayacak durumda olduğu için ön kapıdan kızı tutarak çıkardım.

Kızın ne durumda olduğuna bakacak zamanım yoktu.

Hemen onu kucağıma aldığım gibi kalabalığa doğru koşmaya başladım. Bu sırada polisin de içinde bulunduğu insanlar alkışlamaya başladı. Her ihtimale karşı bütün gücümle koşuyordum. Bir anda arkamda duyduğum sesle arabanın infilak ettiğini anladım.