ရင္မဆိုင္ရဲတ့ဲအၾကည့္တစ္ခ်က္ေအာက္မွာ
ဒူးေထာက္က်ဆံုးဖို႔
ကံၾကမၼာကသတ္မွတ္ၿပီးသားဆိုရင္
ေပ်ာ္ေမြ႔စြာ
ငါ့ႏွလံုးသားခ်ခင္းေပးပါ့မယ္
----------
" ဒီထက္ေသြးထြက္လြန္သြားရင္ဒုကၡေရာက္သြားႏိုင္တယ္ဒီလအတြင္းသူဒဏ္ရာရေအာင္လုပ္တာဘယ္ႏွစ္ခါ႐ွိေနၿပီလဲဒီထက္အႀကိမ္ေရပိုမ်ားလာရင္စိုးရိမ္ရတယ္ေနာ္ "
နီရဲရဲႏႈတ္ခမ္းႏွစ္မႊာကယခုေတာ့ေျခာက္ကပ္ကပ္ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အစတည္းကခပ္ပိန္ပိန္ခႏၶာကိုယ္ကပိုပိန္လာသ
ေယာင္
Chanyeol သက္ျပင္းခပ္ဖြဖြခ်ရင္းအိပ္ရာေပၚလဲေလ်ာင္းေနတ့ဲ Chen ေလးကိုအၾကည့္ေရာက္မိတယ္
Doctor ေျပာသြားတ့ဲစကားကိုလည္းနားထဲကမထြက္
ေတာ္ေသးတယ္ အိမ္မွာသူ႔တစ္ေယာက္တည္းဘဲက်န္ခ့ဲလို႔က်န္တ့ဲလူေတြသိရင္စိတ္ပူေနၾကဦးမယ္
" Chen ေလးရယ္အ့ဲအေမွာင္ထဲက႐ုန္းထြက္ခ့ဲပါေတာ့ဘယ္အခ်ိန္ထိကိုယ့္ကိုကိုယ္ပိတ္ေလွာင္ထားဦးမွာလဲ "
ႊႏွဖူးေပၚဝဲက်ေနတ့ဲအနက္ေရာင္ဆံႏြယ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ကိုလွန္တင္ေပးရင္း Chanyeol တိတ္တဆိတ္ဆိုမိတယ္
အခန္းထဲဝင္လာတ့ဲေျခသံဖြဖြေၾကာင့္ Chanyeol လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မ်က္ႏွာေလးေအာက္ငံုကာရပ္ေနတ့ဲ Xiumin ကို Chanyeol ျပံဳးျပရင္း
" seokkie လန္႔သြားတယ္ထင္တယ္လာေလ "
Chanyeol သူ႔ေဘးနားကေနရာကိုပုတ္ျပရင္း Xiumin ကိုလာထိုင္ဖို႔ေျပာလိုက္တယ္
Xiumin Chanyeol ေဘးမွာဝင္ထိုင္ရင္းအိပ္ရာေပၚအၾကည့္ေရာက္မိေတာ့
သူ႔တြယ္တာရာ
သူ႔ျမတ္ႏိုးရာ
သူ႔ရပ္တည္ရာ
သူ႔႐ွင္သန္ရာ
သူ႔ႏွလံုးသား
သူ႔အ႐ွင္
အိပ္ေနတာေတာင္ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ
မ်က္ခြံမို႔မို႔ေအာက္ကအမုန္းအၾကည့္
ႏႈတ္ခမ္းထက္ကစကားရင့္ရင့္
မ႐ွိေတာ့သူလြတ္လပ္စြာေငးၾကည့္ခြင့္႐ွိၿပီေလ
တစ္ရက္တည္း
မဟုတ္ဘူး
တစ္ရက္ေတာင္မျပည့္ေသးတ့ဲအေျခအေနတစ္ခုမွာ
ႏွလံုးသားရ႕ဲပုလႅင္ကိုသိမ္းပိုက္ထားတယ္လို႔ေျပာရင္ယံုပါ့မလား
